He's my husband

ទទួលខុសត្រូវ

មានអីត្រូវប្រាប់យើង ig លេខយើងនៅក្នុងទូរស័ព្ទឯងអស់ហើយ យើងទៅហើយ>រួចក៏ដើរចេញទៅ
រាងក្រាស់ក្រោយពីចេញពីផ្ទះរបស់រាងតូចហើយក៏ត្រឡប់មកភូមិគ្រឹះខ្លួនព្រោះតែខានមកច្រើនថ្ងៃដឹងតែត្រូវម៉ាត់របស់ម៉ាក់ជាទីស្រឡាញ់ទៀតហើយ
<វក់វីសម្បើមណាស់ពេលណាទើបឯងយកប្រពន្ធទៅ ម៉ាក់នេះអប្សុកចង់ពរចៅហើយ!!>ក្រឃើញកូនប្រុសភ្លាមក៏ហាស្តីឡើង
<ហូយយម៉ាក់បាទ ក៏សប្បាយមិនទាន់អស់ចិត្តកូនក៏នៅសង្ហារយ៉ាងនេះ10ឆ្នាំក្រោយគិតគូរក៏មិនទាន់ហួសពេលដែរបាទ>ស្តីលើងទាំងភាពជឿជាក់
<មិនចង់និយាយច្រើនទេបើរកមិនបានម៉ាក់ចាប់ឯងការមិនខានទេកូនជើងល្អ>ថាហើយក៏ដើរលើងទៅលើបាត់ទៅព្រោះមិនចង់ប្រកែកនឹងកូនជើងល្អនេះច្រើនទេ
2ខែក្រោយមក
រាងក្រាសក៏ចេះតែមមាញឹកនឹងកាងារចំណែករាងតូចក៏ចូលទី12ទៅរៀនអីធម្មតារាងក្រាសក៏តែងតែឆាតទៅសួរនាំអីបែបនៅពេលឃើញនាយតូចអេតស្តូរីក៏ចេះតែឆ្លៀតទៅឆាតនិយាយជាមួយតែច្រើនរាងតូចមិនសូវតបទេព្រោះមិនសូវចង់ពាក់ព័ន្ធ ប៉ុន្តែទាំងពីរអ្នកមានអាការៈមិនស្រួលប៉ុន្តែថ្ងៃចុងក្រោយនេះ រាងក្រាសចេះតែស្អុយអាហារញាុំមិនចូលនៅក្អូតទៀត ចំណែកឯងរាងតូចញាុំច្រើនខុសធម្មតានៅមិនសូវមានកម្លាំងចេះតែវិលរកក្អួតតែក្អួតមិនចេញនៅមានអារម្មណ៍ថាពោះខ្លួនផ្លាស់ប្តូរពីរៀបស្មើបែជាមានសាច់តិចៗ។
<ណូវីន ទៅពេទ្យឬអត់បង ជូនទៅ > បងស្រីស្រដីឡើងកាលដែលឃើញមិនស្រួលច្រើនថ្ងៃចេះតែបារម្ភមិនចង់បណ្តោយ
<ខ្ញុំថាលេបថ្នាំបន្តិច ក៏លេងអីហើយ>ដោយមិនចង់មានបញ្ហាច្រើនណាមួយមិនចូលចិត្តទៅពេទ្យប៉ុន្មានទេ
<កុំចេះតែលេបថ្នាំផ្តាសនោះ មកទៅពេទ្យនឹងបង>ថាហើយនាងក៏ចាប់ប្អូនចូលឡានទៅរវល់តែប្រកែកដឹងតែមិនទៅទៀតហើយ
*ក្រុមហ៊ុន
<អ៊ួក...អ៊ួកកក..អឹសអួ៊កក...ហ្អើយ>រាងក្អួតឡើងទន់ខ្លួនអស់ហើយក៏មិនដឹងថាមកពីអីដែរក្លិនអ្នកណាញាុំស្អីបន្តិចក៏ត្រូវស្អីពេញក្រុមហ៊ុនតែម្តងតែហ៊ានកាន់អាហារមានក្លិនដើរមុខនាយ
<ចាហ្វាយគួរតែទៅពេទ្យទៅមើលទៅមិនស្រួលទេ បើចាហ្វាយស្លាប់បាត់អោយខ្ញុំធ្វើយ៉ាងមិច>យាយផងញោះផងព្រោះដឹងថាចាហ្វាយខ្លួននេះរឹងណាស់
<ក៏ឯងត្រូវស្លាប់តាមយើងដែរនឹង>
<មិនលេងចូលទេចាហ្វាយ ស្លាប់តែឯងទៅ>
<ចុះឯងប្រកាច់និយាយច្រើនម្លេះ មិនឃើញយើងកំពុងធ្វើការទេហេស ចប់ក៏យើងនឹងទៅហើយឯងក៏ដឹងថាគម្រោងនេះសំខាន់ដែលត្រូវបញ្ចប់មិនចាំបាច់ឯងមកដាស់តឿនអោយយើងទៅពេទ្យទេចប់ពេលក៏យើងទៅពេលនឹងហើយ>បញ្ចប់រួចរាល់ហើយសាន់ក៏បាននាយមកមន្ទីពេទ្យដើម្បីពិនិត្យព្រោះថាពេលនេះស្លេកស្លាំងតែម្តង
<មិនអីទេចាស៎ អាការៈនេះជាអាការៈដែលចាញ់កូនជំនួសអ្នកប៉ុណ្ណោះចាស៎>អ្នកគ្រូពេទ្យពន្លឺឡើង
<ហ្អាសស!!!ចាញ់កូន!?>រាងក្រាសនឹងរាងស្តើងពន្លឺដូចគ្នាក្រោយឮស្ថានការណ៍នេះលើកឡើង!
រាងតូចឯនេះភ័យខ្លាំងពេកក៏និយាយឡើង<អ្នកពេទ្យខ្ញុំជាប្រុស គ្រាន់តែមុខខ្ញុំអាចនឹងដូចស្រីប៉ុន្តែអ្នកគ្រូពេទ្យច្រឡំទេដឹង ខ្ញុំមិចនឹងអាចមានកូនបាននោះ>
<ចាស៎ ចឹងអាចសួរបានទេថាជារៀងរាល់ខែមានអាការៈបែបឈឺពោះហើយត្រូវលេបថ្នាំជាប្រចាំឬអត់?>
<ក៏ម៉ាក់អោយថ្នាំលេប តាំងពីដឹងក្តីដូចជាអាយុ12មក ប្រាប់ម៉ាក់ថាចុកពោះទើបម៉ាក់នាំទៅពេទ្យ បន្ទាប់ក៏ត្រូវលេបវាកាពារមិនរាល់ខែ តែម៉ាក់អត់ប្រាប់ទេថាឈឺអី>នាយតូចនិយាយក៏សម្លឹងទៅមើលបងស្រីខ្លួនដែលអង្គុយក្បែនោះក្រោយពេលចេញពីពេទ្យត្រឡប់មកផ្ទះវិញបងស្រីខ្លួនក៏ស្រដីឡើង
<ប៉ាក្មេងជាអ្នកណាហាស >បងស្រីសួរតែគ្មារកាឆ្លើយតបប្អូនគិតតែពីអោនមុខចុះ
<ណូវីន??!!ឯងឮបងសួរឯងអត់>ដោយខឹងខ្លាំងពេកនាងក៏ស្រែកទៅកំហកដាក់ប្អូនជាខ្លាំងធ្វើអោយរាងតូចយំចេញមកជាខ្លាំង< ហុឹកហុឹក ខ្ញុំអត់ទេបងស្រី>
<េនះឯងទៅដើរដេកនឹងអ្នកណាបានជាមិនដឹងស្អីបែបនេះ បើឯងមិនដឹងថាជាអ្នកណាទេ យកក្មេងចេញទៅ បើឯងទុកក៏ម៉ាក់សម្លាប់ឯងចោលមិនខានទេ>
<ហុឹក..ហុឹក...បងស្រីអត់ទេខ្ញុំចញ្ចឹមគេខ្លួនឯងក៏បានចាំពេលខ្ញុំអាចមានអីគ្រប់យ៉ាងហើយចាំប្រាប់ក៏បានខ្ញុំខ្លាចខ្ញុំអត់ចង់មានបញ្ហាទេបងស្រី>
<ឯងនិយាយងាយយ៉ាងនេះហេស ដឹងថាចិញ្ចឹមឯងម្នាក់ពិបាកម៉ាក់នឹងបងប្រុសបងស្រីប៉ុណ្ណាទេ?? ឯងរៀនមិនទាន់ចប់ផងទៅចិញ្ចឹមក្មេងបានយ៉ាងមិច ខ្លាចជាក្មេងមិនចេះគិតពីពេលណាមកហាសណូវីន>បងស្រីនិយាយដោយសម្លេងមុខរាងតូចធ្វើអោយរាងតូចធ្វើអ្វើមិនបានក្រៅពីយំឡើង
<3ថ្ងៃតែ3ថ្ងៃទេបើឯងមិនប្រាប់បងថាប៉ាក្មេងជាអ្នកណាឯងមានតែ2ជំរើសទេយកក្មេងនេះចេញឬចង់អោយបងប្រាប់ម៉ាក់>
<ហុឹកៗ..ហុឹក..ប..បងស្រីអត់ស្រឡាញ់ខ្ញុំទេហ្អេស>
<មកពីបងស្រឡាញ់ទើបធ្វើបែបនេះ ឯងទេដែរអត់ស្រឡាញ់ខ្លួនឯងនោះ ឯងរើសខ្លួនឯងទៅបងធ្វើបានតែប៉ុណ្ណោះ ឈប់យំបានហើយ ប្រយ័ត្នម៉ាក់សួរ>មកដល់ផ្ទះភ្លាមរាងតូចក៏ស្ទទៅលើផ្ទះភ្លាមមិនសូម្បីញាុំ
<ប្អូនកើតអីហ្អេសណូរ៉ា>ម្តាយសួរលើងព្រោះឃើញរឹកពាចម្លែកៗ
<គេកង្វះវីតាមីនម៉ាក់ ចាំញាុំហើយខ្ញុំឡើកយកទៅអោយគេញាុំចុះ>ក្រោយញុំាអាហាររួចនាងក៏ប្រាប់អោយម្តាយឆាប់ចូលសម្រាន្តទៅសឹមខ្លួនលើកអាហារយកទៅអោយប្អូន
<ណូវីនបើកទ្វារអោយបង>ដោយឮសម្លេងបងស្រីខ្លួនក៏ស្ទុះងើមកបើកទ្វារអោយបង
<ល្មមឈប់យំរួចញុំាបាយបានហើយ>
< បងយកទៅវិញទៅខ្ញុំចង់គេងអត់ឃ្លាន>
<ឯងអត់ឃ្លានតែអាច្រម៉ក់ក្នុងពោះប្រាកដជាឃ្លានហើយ ចង់សម្លាប់ក្មេងអោយឃ្លានចឹងហេស ពិតជាមិនទាន់ចេះធ្វើម្តាយគេមែន>
<បានហើយខ្ញុំញុំាហើយបងស្រីឈប់និយាយទៅ>បងស្រីអង្អែលក្បាលប្អូនបន្តិចមិនដឹងត្រូវជួយប្អូនបែបណាទើបល្អពិតមែន នាងអង្គុយចាំដល់ប្អូនខ្លួនញុំារួចក៏លើកថាសចុះមកវិញសឹមចូលបន្ទាប់ងូតទឹកគេង
ចំណែកឯងអ្នកនៅក្នុងបន្ទប់ឯនេះវិញស្ទើរឆ្កួតទៅហើយមិនដឹងត្រូវធ្វើយ៉ាងមិចទើបឆាតនីឡាដោយប្រាប់រឿងគ្រប់យ៉ាងយ៉ាក្បោះក្បាយប្រាប់មិត្តតែម្នាក់គត់របស់ខ្លួន
ឆាត
នីឡា:ចុះឯងប្រុងធ្វើយ៉ាងមិច តហាស

មិនដឹងទេអោយយើងធ្វើយ៉ាងមិចទៀតណាមួយ
យើងសន្យាជាមួយគេរួចហើយហើយបើមាន :ណូវីន
បញ្ហាអីយើងមិនអោយគេពាក់ពន្ធនឹងយើងទេ