တကယ့္ေတာ့ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႕ထယ္ေယာင္းအေမရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရကေအးစက္စက္ပါ....
ဒါကေတာ့ဇာက္လမ္းေလးရွိခဲ့ပါတယ္...ေျပာျပဖို႔ေစာေသးတယ္ထယ္ေယာင္းအေမကဘာေၾကာင့္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လက္ထပ္ခဲ့လည္းဆိုတာကလည္းအေၾကာင္းရွိတယ္....
သူ႕သားေလးကိုခ်စ္ေပမဲ့လ်စ္လ်ဴရႈတယ္သန္မာေစျခင္လို႔သူ႕မ်ားအနိုက်င့္ရင္ျပန္ခုခံနိုင္ပအာင္ဘဲ.....
.....
ေနာက္တေန႕မနက္ေရာက္ေတာ့....
"အငယ္ေကာင္မင္းဒီေန႕ကုမၸဏီလိုက္ခဲ့ပါလားဒီေန႕ကုမၸဏီမွာအစုရွယ္ယာေတြရွိတယ္..."
"အဲဒါမင္းအလုပ္မင္းတာဝန္ေတြေလးငါ့ကိုဘာလို႔လာေျပာေနလည္းအာ႐ုံဘဲကိုယ္ဘာသာေအးေဆးေနစမ္းပါ..."
မဟုတ္ေသူဘူးေလးအငယ္ေကာင္ရာ...
ေတာ္လိုက္ေတာ့မင္းကသာအသုံးဝင္တာငါ့ကအသုံးမဝင္ဘူးေဘးမဲ့ဘဲဒါေၾကာင့္အားေနရင္မင္းအလုပ္ကိုပိုၿပီးအားစိုက္လိုက္...
"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုမင္းအကိုကို႔ဘယ္လို႔စကားေတြေျပာေနတာလည္းဟမ္း..."
ဒါဘဲေလးတစ္အိမ္လုံးရဲ႕အခ်စ္ခံနဲ႕တစ္အိမ္လုံးရဲ႕အပယ္ခံကိုဘယ္ယွဥ္ရမလည္းေဂ်ာင္ကုပါးေစာင္ထိုးၿပီးေျပာေတာ့...
ကဲတော်ကြတော့သူ့ဘာသာသွားခြင်သွားပါျစဘာဖြစ်လို့ခေါ်နေကြတာလည်းဘယ်တုန်းကများခေါ်လိုရဖူးလည်းရှင်တို့မှာလည်းစိတ်ပင်ပန်ခံနေတယ်..
"ဘာလည်းကျွန်တော်အိမ်ပေါ်ကပါဆင်းပေးလ်ိုက်ရမလားအဲဆိုအားလုံးစိတ်ညစ်သက်သွားမယ်မှတ်လား..."
"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု..."
Mr.jeonနဲ႕Mr's.jeonခြင့္ျပဳအုန္း
ေဂ်ာင္ကုေျပာၿပီးတာနဲ႕သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ခ်ိန္းထားတဲ့coffee shopကိုထြက္လာလိုတယ္....
"ေဂ်ာင္ကုငါ့တို႔ဒီမွာ..."
"အေျခေနဘယ္လို႔လည္းငါ့ရဲ႕ရွယ္ယာကိစၥ"
ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ႀကီးကလည္းလုပ္ၿပီးငါ့ဖင္ယားေနၿပီမင္းကုမၸဏီႀကီးကိုခဏေနရတာ...ဒိုမင္ဂြၽန္းမေၾကနပ္သလိုေျပာလာတယ္...
"အေျခေနကေတာ့သိမ့္ေကာင္းတယ္ေဂ်ာင္ကုေရအခုမင္းထုတ္တဲ့ပစၥည္းကျပည့္တြင္းသာမကျပည့္ပကိုပါေပါက္ေနတာကြ"(မင္ဂြၽန္း)
ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ေဘာင္းဘီစတိုင္ကအရမ္းလည္းထူးျခားတယ္အရမ္းလည္းလန္းတယ္ေလးအက်ီပုံစံဆိုလည္း.....ေျဗာင္ဆိုးရဲ႕စကားမဆုံးဘူးေဂ်ာင္ကုမ်က္လုံးဟာေဒါသထြက္ေနၿပီ...
ေဂ်ာင္ကုငါ့ေျပာတဲ့အထဲမွာျေဗာင္ဆိုးလည္းေျပာရင္းေဂ်ာင္ၾကည့္တဲ့ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့....
ေတာက္စ္ခ္...ဘယ္ေကာင္ကငါ့အလွေလးမ်က္ႏွာကိုထိခိုက္ဒဏ္ရာရေအာင္လုပ္တာလည္း...ေဂ်ာင္ကုအရမ္းေတြတင္းေနျပီ
ဒိုမင္ဂြၽန္းနဲ႕ျေဗာင္ဆိုးမွာေဂ်ာင္ကုကိုၾကည့္လိုက္ဆိုင္ထဲကိုဝင္လာတဲ့ထယ္ေယာင္းကိုၾကည့္လိၾက္နဲ႕အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့တယ္....
ငါ့အထင္ေတာ့ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သားသမီးေတြျဖစ္မွာေပါ့ေဂ်ာင္ကုျေဗာင္ဆိုးေျပာေတာ့....
"အဲဟာေတြကထိတယ္ေပါ့ငါ့အလွေလးကိုေလး....ထိရဲၾကတယ္ေပါ့...."
မင္ဂြၽန္းကလည္း"ငါ့ၾကားရသေလာက္မိသားစုကအဆင္မေျပၾကဘူးတဲ့...ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မယားႀကီးရဲ႕သားကဗိုလ္မႉးသမီးအငယ္ကဆရာဝန္တဲ့...."
"က်က္သေရတုံးတာ.."
"ကိုယ္ရံေတာ္ေခၚမယ္ၾကားတယ္မင္းသြားေလွ်ာက္ၾကည့္ပါလားေဂ်ာင္ကု..."
အင္း....
"ထယ္ေယာင္းမင္းမ်က္ႏွာက....အဲမိသားစုအရမ္းလြန္ေနၿပီေနာ္.."
"ထားလိုက္ပတ္ဂ႐ူရာ..."
"မင္းအဲအိမ္မွာဆက္မေနနဲ႕ငါ့ဆီလာေနစမ္းပါ.."
"ငါ့ဒုကၡေပးျခင္လိုကိုတမင္ေနတာမဆင္းဘူးငါ့ဆင္းသြားရင္ငါ့အရႈံးေပးသလိုျဖစ္သြားမွာေပါ့မဆင္းဘူးငါ့ကဆက္ၿပီးဒုကၡေပးအုန္းမွာ..."
"မင္းကဒုကၡေပးတယ္သာေျပာတယ္အၿမဲတမ္းဒဏ္ရာနဲ႕မ်က္ႏွာကမပ်က္ဘူးမင္းအစားငါ့သူ႕တို႔ကိုႀကိတ္ျခင္ေနၿပီ...."
"ငါ့ကိုေခ်ာကလပ္နို႔တစ္ခြက္လုပ္ေပးပါသူငယ္ခ်င္းရာ..."
"ေအခဏေစာင့္..."
ထယ္ေယာင္းလည္းတေန႕ကုန္သူငယ္ခ်င္းနားအခ်ိန္ကုန္သလိုေဂ်ာင္ကုကလည္းထယ္ေယာင္းကိုတေန႕ကုန္ထိုင္ၾကည့္ရငိအခ်ိန္ကုန္ေတာ့တယ္..
မနက်ဖြန်မှအဆက်လေးလာပါမယ်ငယ်လေးတ်ို့ရေ...
ဒီေန႕တစ္ပုဒ္ဘဲတင္ေပးေတာ့မယ္ေနာ္ေအးမွာအခ်ိန္ေတြကဖဲ့ေပးရတာမို႔...
#Aye
YOU ARE READING
I don'care(ကိုယ်ရံတော်ficလေးပါ)Completed
Action"I don't care" ficလေးပါငယ်လေးတို့ရေထယ်ယောင်းမိသားစုကဝန်ကြီးမိသားစုထယ်ယောင်းကအဖေမရှိတော့ဘူးထယ်ယောင်းအမေကဝန်ကြီးနဲ့နောက်အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တယ်နောက်အိမ်ထောင်မှာကထယ်ယောင်းထက်ကြီးတဲ့အကိုတစ်ယောက်နဲ့ထယ်ယောင်းထက်ငယ်တဲ့မိန်းကလေးရှိတယ်..... ထယ်ယောင်းထက်ကြီးတဲ့လူက...
I don't care...p(p2)Zawgi
Start from the beginning
