~11~

25 4 7
                                    

Karanlıklar İçindeyim
Artık çok geç sevgilim
Yalnızlıklar sarmış beni
Ben kimim, neredeyim
Arıyorum kendimi
Saklanmış benliğimi
Duyuyorum galiba
Sensizlik seslerini
Arıyorum kendimi

Herkes odalara dağılmıştı nazlı sezen ve alican beraber yatıyorlardi saat 03.43 olmasına rağmen nazlı hala uyumamisti elinde ergunun fotoğrafi vardı ve bir kaç tane mektup birini açıp okumaya başladı

 
Benim Güzel Kış Güneşim.

Sensiz geçen bu soğuk akşamlarda içimi senin yüzünün hayalleri ısıtıyor. Seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim ve sana duyduğum bu duyguları asla kelimelerle ifade edemeyecek olsam bile sana bu satırları yazıyorum. Sana olan duygularımı ifade edecek kelimeler bulamıyorum. Sana duyduğum aşkın yanında her şey anlamsız ve kifayetsiz kalıyor. Benim güzel sevgilim. Sensizlik bana hayatta daha katlanmam gereken çok fazla acı olduğunu hatırlattı. Bu hayatta öğrenilecek şeyler hiçbir zaman bitmiyor. Şimdi sanırım en zor sınavdayım, sensizlik ile sınanıyorum. Sensiz yaşamak ağır bir yük oldu bana. Bunun da üstesinden senin sevgin ile geleceğim.

Bir yazarın yazdığı yazı, vapurdaki simit, şairin tuttuğu kalem, balığın ihtiyaç duyduğu su ve insanın aldığı nefes kadar ihtiyaç duyuyorum sevgilim. Denizdeki mavim, gökyüzündeki bulutum, damarımdaki kanım gibi sensiz ben hep bir yanım eksik. Bu eksikliği sana olan sevgimle dolduruyor bu acıların üstesinden sana duyduğum aşk ile geliyorum sevgilim. Bu kalabalık şehirde, herkesin bir uğraşı ve meşgalesi varken ben, günlerimi seni düşünerek geçiriyor, tekrar bulaşacağımız günlerin hayaliyle yaşıyorum. Seni sevdiğimi yazdığım yazıların her bir satırbaşında yazsam bile az gelecektir sevgilim. Çünkü bu mektup ben yazmayı bıraktıktan sonra bitecek ama benim sana olan sevgim ben öldükten sonra bile devam edecektir. İşte bu yüzden ben yazmasam ve söylemesem bile her an seni ne kadar sevdiğimi hissetmeni istiyorum.

Göz yaşları içinde kalmıştı okurken yanında duran çocuklara baktı gülümsedi ve ikinci mektubu okumak için zarfı acicakken bir ses duydu cama taş atılmıştı yataktan kalkıp çocukların üstünü ördükten sonra cama doğru ilerledi

Kim ki bu bide bu saatte camı attı

Ergun : günaydın gönlümün güneşi kalbimin ışığı

Nazlı : iyi geceler aydedem

Ergun: aydedem ne be yaşlı amcaya  ayıp olmasin diye iltifat etmiş gibi

Nazlı :napiyorsun ya napiyorsun bu saatte hemde evin önünde ya annem görürse

Ergun : doğru söylüyorsun nazlicanim annen bu saatte ekmek almaya çıkar mazallah bizi görürse

Nazlı : çok komik erguncum

Ergun : sen ağladın mi gülüm

Nazlı : yo yo yok niye agliyim uyuyordum ben yani o yüzden

Ergun elini belini koyar " sen yooo yok diyorsan yalandır

Nazlı : sen az önce benim taklitimi mi yaptın

Ergun : bak bide  konuyu degistiriyor soyle bakım noldu

Nazlı ergunun ellerini tutar " canım bitanem cidden bişey yok hem bak çocuklar uyuyor

Ergun pis pis sırıtır

Nazlı : ne guluyon ya

Ergun : gelim mi beraber uyuruz

Nazlı : iyi fikir ya gel hadi

BENİM YILDIZIM Where stories live. Discover now