İntikam Bedelleri

3.Bölüm/İç ses

-Sus,sus,sus.

-Sadece senin canın yanmıyor.Ben biz siz onlar...

-Onlar?

-Aygen onlar...

-Söyle,lütfen.

-Batur Acar.

-Hayır.

-O.

-Değil.

-Ben senin zihninin içindeyim Aygen.Sen ne düşünürsen,neye inanırsan onu söylerim.

-Sence o olsa beni sever mi?

-Seni ben bile sevmiyorum.Komiksin.

-Sevmez yani?

-O kim Aygen?

-Yüzbaşı.

-Bilmem,sever mi?

-Sence ya?

-Asla,sevmez...

☘

️✨

Onu görebilme umudumu kaybetmiştim artık.

Bilge ve Boran denilen çocukla ne olmuştu?

Ya da diğerleriyle?

Ama diğerlerini birden fazla kez görmüştüm.Sadece yüzbaşıyı görmemiştim.

Hava yavaştan kararıyordu.Buralarda bu saatler soğuk geçerdi.

Her zaman böyleydi buralar.Gündüzler sıcak geceler ise fazlasıyla soğuk.

Aslına bakılırsa alışmıştım bu havalara.

Ne kadar sevmesemde.

O olsa bile sevmeyecekti.Neden aklımdan çıkmıyordu?

Ben ne ara bu kadar bağlanmıştım?

Bana ne yapmıştı?

Ensemde hissettiğim sıcaklık beni her ne kadar bir kediye dönüştürsede arkama dönüp onun bakışlarıyla soğuk bir tokat yemiştim.

"Beni mi arıyordun?"Aa ne münasebet ben seni yok daha neler."Şey şe-yi sorcaktım"kekelemiş nefes nefese konuşmuştum."Eğer sorma dersen sormam."

"Neyi?"sesi soğuktu.Fazlasıyla soğuktu."Soracaksın?"

"Boşver" kendimle konuşur gibi konuşmuştum.Konuşmaktan çenesi ağrıyan ben şuan konuşamaz durumdaydım."Önemsiz."

Her şeyden çok kızacağından ve bu yüzden de konuşmayın gideceğinden korkuyordum.

Sahiden neden korkuyor ve onunla konuşmak istiyoru?

"Sen bilirsin" netti ve bir o kadar da kaba."Sorma o zaman."

"Bu kibarlık doğuştan mı geliyor?" soru filan da sormayacaktım günü kurtarmak için her şey mübah.