8.Bölüm

216 18 21
                                    

Merhabalar

Nasılsınız ?

3 aydan sonra ben geldim

Sınavlar filan derken asla bakamadım.

2 saatir hesabın şifresini bulmaya çalışıyorum🤦🏻‍♀️

Neysemm SEVİLİYORSUNUZZZZ💗🫶🏻

Neysemm SEVİLİYORSUNUZZZZ💗🫶🏻

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

8.Bölüm
2 ve 3 kamp

Bazen sevdiklerin yanında olmayı çok istersin ama olamazsın ya dargınsındır ya da mesafeler vardır,Aile özlemim ağır basmıştı çünkü babamın doğum günüydü ve beni göremeyince büyük ihtimal ilk annemi mutlu edip onun doğum günü sürpizine katılmış sonra ise dinlenmek istediğini söyleyip odasına gitmiştir ve uyumaya çalışmıştır ya da eline benim resmimi alıp dua okuyordur.

Her yıl doğum günü tam görevime denk geliyordu hem endişeleniyor hem de yanında olmadığım için üzülüyordu,sanırım askerliğin en zor yanı sevdiklerimi geride bırakmaktı.

Bu düşüncelerle barbunya yiyordum."Durgun gibisin ?"dedi Bora,"Babamın doğum günü üzülmüştür yanında olmadığım için."dedim oda"Anlıyorum,anlamaya çalışıyorum."dedi.

Onun ne hissettiğini anlaya biliyordum babasının annesinin terk ettiği bir çocuk kimsesi olmadan dik bir şekilde bu güne gelmesi bile mucizeydi fakat duygusal olarak çökmüştü ayağına taş deyse ağlar belkide,acıdığı için değildi dolduğu içindi bu güne kadar yaşadığı tüm zorlukları kendine yediremeyip küçük taşı suçlamaktı bu.

Ama bugünden sonra söz veriyorum ki kısa bir süre bile olsa çok güvendiğim biri olarak onun ailesi olmaya söz veriyorum,onunda ağlamaya ihtiyacı var ağladığı zaman yanında olmaya ve mutlu etmek için söz veriyorum.

Bugün çok duygusalım anamızı seveyim regl nelere mahkumsun.

"Sağ salim dönelimde sırf onlar için yaşıyorum."dedim tamam şehit olmak istiyordum ama birandan da istemiyorum bu ülkeye çocuklarımızı insanlarımızı koruması için asker lazımdı ve ailem için kızlarının ölmemesi yoksa onlarda yıkılırdı.

"Yine çok saçmaladın ölmek gibi saçma konular açma bana,hadi yemeğini ye."deyip burnuma dokundu.Gülümsedim.

Emir ve Pamir kahkahalarla gülüyorlardı onlara baktığımda sustular."Asla ve asla size gülmüyoruz."dedi Pamir."Asla ve asla Bora komutanımın burnuna dokunmasıyla sizin aşk dolu gülümsemenizle dalga geçmiyoruz."dedi Emir.Yusuf kafalarına vurdu."Boş boş konuşuyorlar Afra boşver."dedi onları hiç takmayarak depresyonuma tekrar döndüm.

Vatan'ımWhere stories live. Discover now