ᴇʟʟɪᴀ's 1001 ɴɪɢʜᴛ sᴛᴏʀɪᴇs [ᴄᴏᴍᴍɪssɪᴏɴ ʙᴏᴏᴋ]

1. ʙᴀᴄᴋ ᴛᴏ ʏᴏᴜ [ᴊᴇᴋᴊᴇɴɢ]

"ဂျုံဆောင်း ဂျုံဆောင်း!"

အဖြေမရတာတစ်မျိုး၊ ဆရာမကိုကြောက်ရတာတစ်မျိုးနှင့် ကူရာကယ်ရာမဲ့နေစဉ် နံဘေးက ဆတ်ဆတ်ကြဲအတန်းခေါင်းဆောင်မလေးက ဂျုံဆောင်းအား တံတောင်ဖြင့်တွတ်ကာ တိုးတိုးလေးခေါ်သည်။

"ဘာလဲဟာ အဖြေမထွက်ရတဲ့အထဲ။ ငါ့ကိုအာရုံလာမနောက်နဲ့ ဂျောင်ယွန်းအယ်"

ဂျုံဆောင်းစိတ်ရှုပ်ရှုပ်ဖြင့် ခပ်တိုးတိုးဖိအော်ပစ်လိုက်သည်။

"ဟိုဘက်နားက ဘာသံတွေထွက်နေတာလဲ? ဟိုနှစ်ယောက်က ဒီမှာမိုးလင်းပေါက်နေမလို့လား? စာအုပ်ထပ်ပြီးမှပြန်လွှတ်မှာနော်!"

ဆရာမရဲ့အော်သံကျယ်ကြီးကြောင့် ရှက်သွားသူဂျုံဆောင်းက သူ့သူငယ်ချင်းမလေးအား တံတောင်ဖြင့်ဆတ်ခနဲလှမ်းတွန်းကာ စိတ်ဆိုးကြောင်းပြပြီး မုန်းစရာကောင်းတဲ့ သင်္ချာပုစ္ဆာတွေကိုဆက်တွက်နေလိုက်သည်။

"ဟဲ့ ဂျုံဆောင်း

ပတ်ခ်ဂျုံဆောင်းရေ...."

အကြောက်အလန့်မရှိသော ယွန်းအယ်အား ဆရာမကကြိမ်လုံးကြီးကိုင်ပြီးပြေးရိုက်ဖို့ ဂျုံဆောင်းဆုတောင်းမိသည်။ ဒါမှမဟုတ်လည်း သူ့ဘေးကနေဆွဲထုတ်သွားတာဖြစ်ဖြစ်။

"ဂျုံဆောင်းလို့...."

ဂျုံဆောင်းသည် ဒေါသဖြစ်နေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ ယွန်းအယ်အား လူသတ်တော့မလိုလှည့်ကြည့်လာသည်။

"ဘာလဲ ဘာလဲလို့...။ နင့်ဟာနင်ဒီမှာညအိပ်ချင်အိပ် ငါတော့မအိပ်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ငါ့ကိုအေးဆေးစာပေးလုပ်။"

"ငါလည်း အဲ့ဒါပြောမလို့လေ။ ဟိုမှာ နင့်ညီမအခန်းရှေ့မှာစောင့်နေတယ်။"

ထိုအခါမှအပြင်ဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ကျောပိုးအိတ်ကိုမနိုင့်တနိုင်လွယ်ကာ ပြတင်းပေါက်မှန်မှာအကောင်လေးလို လာကပ်နေတဲ့ညီမဖြစ်သူကိုဂျုံဆောင်းတွေ့ရသည်။ ထို့အပြင် သူ့ညီမဘေးမှာ သူ့ညီမလေးလိုမျိုး မျက်နှာကိုပြတင်းပေါက်မှန်မှာကပ်၍ အခန်းထဲကိုချောင်းနေသည့် နောက်ထပ်စပ်ဖြီးဖြီးအိမ်မြှောင်တစ်ကောင်...