စံ့မျက်လုံးတွေက ဒယ်ဒီထိုင်နေသည့် ဆိုဖာပေါ်ရောက်သွား၏။
* အိုးးး
သူ့ကိုမြင်လိုက်ရခြင်းမှာ စံ့အကြည့်တွေမလွှဲနိုင်အောင်ဖြစ်သွားသည်။
ခန့်ညားလိုက်တဲ့လူပါလား....
ဂျာကင်အနက် ဘောင်းဘီအနက်နှင်ါ ဆံပင်တိုတိုအောက်က မျက်ခုံးတွေက...
ဟင်... ဒီမျက်လုံးတွေကို ရင်းနှီးနေသလိုပါပဲ...
"စံစံ ဒီနားလာလေ...."
စံ ကြောင်ငေးနေရာမှ ဒယ်ဒီ့ခေါ်သံကြောင့် အသိဝင်လာပြီး ဒယ်ဒီတို့အနား သွားလိုက်သည်။
လူချော ကောင်မလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ချက်ချင်းအကြည့်လွှဲလိုက်သည်။ဒါပေမဲ့ သူ့အာရုံမှာ သူမပုံရိပ်က ငြိတွယ်ပါလာ၏။
လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ နှစ်တုန်းကလို ဆံပင်တိုတိုဖောင်းဖောင်းလေးတွေမဟုတ်တော့။အဲ့ဒီအစား ခွေလိမ်ကောက်နေသည့် ရွှေဝါရောင်ဆံနွယ်တွေအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကတော့ သူ့ထက်စာလျှင် အရပ်ပုတယ်လို့ပဲ ကောက်ချက်ချရမည်။ဒါပေမဲ့ လှပတဲ့ကောက်ကြောင်းတွေပေါ်အောင် သူမက သိသာစွာဝတ်ဆင်ထားသည်။မျက်နှာကိုတော့ မက်စ်တပ်ထား၍ သေချာမမြင်ရပေ။
"စံ သူ့ကိုမှတ်မိလား...."
ဒယ်ဒီကမှတ်မိလား မေးနေပေမဲ့ စံ့မှာဝိုးတဝါးဖြစ်နေသည်။
"...ကုန်းသာရွာက လူချောလေ..."
"...ဟင် ဦး...ဦးလေးကြီးလား...."
စံ လက်ညိုးလေးတထိုးထိုးနှင့် စကားကိုရှေ့မဆက်နိုင်ဘဲ အံ့ဩနေ၏။
"..ဟုတ်တယ် စံစံ့ကိုချောင်းထဲလိုက်ပို့တဲ့ဆရာလေ..."
ဒယ်ဒီကသေချာအောင်
ထပ်ပြောလာသည်။
"..အာ...ဒယ်ဒီကလည်း မဖြစ်နိုင်ပါဘူး...ရွာကဦးလေးကြီးက ကတုံးကြီးနဲ့လေ...."
"...စံစံ..."
လူချောမျက်နှာ မဲ့သွား၏။
(ဒီကောင်မလေး ငါ့ကိုတွေ့တိုင်း ဒီကတုံးပဲလာလာ ခလုတ်တိုက်နေတာ...)
"ကတုံးက ဆံပင်ပြန်မပေါက်ဘူးလို့ ရှိလို့လား သမီး..."
"..ဟို ဒယ်ဒီ...စံက စံမှတ်မိတာကို ပြောပြတာပါ...."
YOU ARE READING
ကိုလူချောရဲ့ ပင်တိုင်စံ(Complete) (ကိုလူေခ်ာရဲ႕ ပင္တိုင္စံ )
Fantasy"..ဒီမှာ ကိုလူချော..." "..ဗျာ..." "..ကျွတ်...အဲ့ဒီလိုခေါ်ပြန်ရင်လည်း ဦးလေးကြီးနာမည်က တင်စီးလိုက်တာ..စံမကြိုက်ပါဘူး..." "ကို.ဖြုတ်ပြီးခေါ်.." "ဟင်.. အတူတူပဲလေ...တော်ပြီတော်ပြီ..ကိုကြီးလို့ခေါ်မယ်...."
Part 7
Start from the beginning
