နောက်တနေ့ မနက်စာစားချိန် jkအခန်းထဲကထွက်လာတော့ အခန်းရှေ့၌njနဲ့ တွေ့လေသည်
Nj:"jk ငါမင်းကိုပြောစရာရှိတယ်"
Jk:"ငါ့တော့မရှိဘူး"
ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောကာ လှည့်ထွက်ဖို့ လုပ်စဉ်
Nj:"ဟန်နာ့ကိစ္စ ဆိုရင်ရော"
Jk:"ငါနဲ့သူနဲ့ ဘာမှမဆိုင်တော့ဘူး"
ဟန်နာမာ jkရဲ့ ပထမဆုံးရီးစားဦးဖြစ်သည် နောက်ဆုံးဆိုလည်းဟုတ်သည် ရီးစားဆိုလို့သူ့တယောက်ထဲသာထားဖူးသည်
Nj:"သူပြန်လာတော့မယ် "
Jk:"အဲ့တော့ ငါဘာလုပ်ကမာလဲ"
Nj:"သူဒီကိုသက်သက်ပြန်လာတာမဟုတ်ဘူး မင်းဆီကို ပြန်လာမာတဲ့"
Jk:"ဟက်...
ငါသူ့ကို စိတ်မဝင်စားဘူး ရှင်းတယ်နော် ပြီးတော့ ငါမင်းနဲ့စကားမပြောချင်ဘူး
ဒါနဲ့ မင်းလည်း ဘာလို့ဒီကိုပြန်လာတာလဲ "
Nj:"ငါမင်းရှောင်မနေသင့်ဘူးထင်လို့"
Jk:"ရီရတယ် မင်းက
ငါတခါထဲပြောလိုက်မယ် မင်းကိုလည်းမုန်းတယ် မင်းအမေကိုလဲရွံတယ် ငါနဲ့လာ ဇယားမရှုပ်နဲ့ ကင်းကင်းနေ"
Nj:"မင်းငါ့ကို အဲ့လောက်မုန်းနေတာလား ငါလဲခံစားရတဲ့လူပါပဲကွာ "
Jk:"ဟက်...
တော်ပြီ မင်းနဲ့စကားမပြောချင်ဘူး "
Jkလက်လေးပြကာ နှုတ်ခမ်းလေး တဖက်ရွဲ့ကာ မချိပြုံးလေးပြုံးပြပြီး ကမ်းခြေနားရှိတဲ့ စားသောက်ဆိုင်လေးသို့ ထွက်လာသည်
Jin:"ဖြေးဖြေးစားပါ နင်သေနေအုံးမယ်"
Jm:"ပင်လယ်စာ မစားရတာကြာပြီးကွ
အခွင့်ရေးရတုန်းစားထားတာ"
Tae:"ဟျောင့် မင်းကျောက်ရုပ်ကြိး လာတယ်ကွ"
Jm:"အဟွတ် အဟွတ်
ဘယ်မာလဲ ...အမလေး ငါစားသောက်နေတဲ့ ပုံဆိုးပန်းဆိုးကြီးတွေ့သွားပြီလားမသိဘူး"
Jmပလုတ်ပလောင်းစားနေရင်း ပါးစပ်ထဲကရှိတဲ့အစာတေ မဝါးဘဲအတင်းမြိုချနေလေသည်
Tae:"သေနေအုံးမယ် ဖြေးဖြေးမျိုချလေ"
Jm:"ရေပေးအုံး မြန်မြန်"
Jkတယောက် jmကိုတချက်တချက်လှမ်းကြည့်မိသည်
*ဘယ်လိုလေးလဲမသိဘူး အစားစားတာတောင် နှုတ်ခမ်းလေးကထော်.....*
Jkတွေးရင်း နှုတ်ခမ်းဆိုတော့ မနေ့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အကြောင်းကို သတိရကာ သူတောင်မသိလိုက်ဘဲပြုံးလိုက်မိသည်
Jmပါးစပ်ဟောင်းလောင်းကြီးဖြစ်ကာ ကြက်သေ ငှက်သေ ဖြစ်၍အနားက နှယောက်ခေါ်နေတာတောင်မကြားတော့
