One Shots//Random

/The alternative ending. Part 1/

Yana's POV

“Gusto ko lang tandaan mo na wala kang nagawang mali kaya wag mong sisihin ang sarili mo kung bakit nagkaganito tayo, walang may kasalanan sa'ting dalawa, always remember that I loved you, I wish you nothing, but happiness.” when I heard him say that I know I lost it, I will lose him forever.

I stared at his back, he is walking away but I still want to try if I can still have a second chance, para ayusin kung ano man yung nagawa kong mali, but then I realized na wala pala, sya narin ang nagsabi kaya kung eto talaga ang gusto nya pagbibigyan ko sya, mahal na mahal ko sya eh.

“Isang hakbang pa, malaya kana.” natigilan ka sa sinambit ko, akala ko nagbago na ang isip mo pero akala ko lang pala nang mas binilisan mo pa ang iyong pag-hakbang papalayo sa'kin, sa'min.

Patuloy lang ang pagpatak ng luha ko, lumapit ako sa isang bench at doon na-upo inilabas ang regalo na ibibigay ko dapat sa'yo, tinitigan ko lang ito at tumingala iniisip ang mga pangyayari kanina, alam ko pinagtitinginan na ako dito pero wala akong pakialam.

Ilang oras na siguro ang lumipas, wala
na akong mailuha pero bakit ganon? Ang sakit parin ubos na yung luha ko pero yung sakit hindi pa.

******

“Hey, ang lalim na naman ng iniisip mo? Naalala mo na naman ba?”nagulat ako sa boses na narinig ko tinignan ko kung sino ito si Leo lang pala.

Tumango naman ako sa tanong nya. “Ang sakit parin kase isipin na ganon lang yung nangyari sa relationship namin.”saad ko habang nakatingin ng diretsyo sa mga mata nya, kita ko ang awa sa kulay tsokolate nitong mga mata.

“Wag mo'ko tignan ng ganyan alam mo'ng ayaw na ayaw ko ng awa dahil tapos na yun at nakayanan ko'ng lampasan ang mga iyon.”pagpapatuloy ko, tumango lang naman ito.

“Nga pala, hindi ako makakadalaw dito kailangan ko kaseng sunduin ang kapatid ko at samahan s'ya.”sambit nya na ikinakunot ng noo ko, kapatid?

“Kapatid? May kapatid ka?”tanong ko na ikinatango nya. “Yes I have a brother, I'm one year older than him, ahh I need to go na pala susundin ko pa sya.”tinanguan ko lang ito tatalikod na sana ako pero hindi ko maiwasang mag tanong.

“Anong pangalan ng kapatid mo?”tanong ko na ikinahinto nito.

“Sh-”naputol ang sasabihin nito ng bigla akong tinawag ng anak ko. “Mommy let's play po!! Tito-dad bought me a new toy earlier po.”masiglang saad ni Ivan my son, our son.

“Okay, baby I'll just do something, go to your room muna hmm?”and he nodded. “Okay mommy hihihi we'll play later~”he said while giggling.

******

As I'm walking to his room I can hear him singing, my baby is now growing up so fast I can still remember the day he was born I feel like I am the happiest mother, the first time I heard him laughing. Pero I'm thankful dahil hindi pa dumadating yung time na magtatanong s'ya about sa father nya hindi ko pa kayang sumagot, hindi pa ngayon. Pero dadating parin naman yung araw na yun diba? Basta wag lang ngayun masyado pa'ng masakit.

“Mommy your so matagal po, I don't want to play na'po because I'm sleepy na.”he pout at me but later on he yawn, my baby is so cute.

I pinched his cheeks, but he just pouted even more. “Why are you so cute baby?”I asked and he smiled.

“Because my mother is beautiful po, that's why I'm cute.”he said while smiling at me cutely.

“Marunong kana sa gan'yan, saan mo natutunan yan ha ikaw talaga.”I said pretending to be mad but later on I smiled.

“Come on, let's sleep na.”and he nodded.

Matutulog na sana ako ng biglang may pumasok na katanungan sa isipan ko.

Asan na kaya sya?

Pano kung bumalik sya?

Gusto ko ng kasagutan pero ipinagsantabi ko muna ito, alam ko'ng masasagot rin naman ang mga ito sa tamang panahon.