Ağla Yalvarsan Daha İyi

Bölüm 14

Leyla onun karşısında çaresizce titriyordu.

Sık sık cesurmuş gibi davransa da her zaman kolayca korkardı.

Çocukluğundan beri böyleydi.

Matthias genç kıza dair anılarını hatırlarken Leyla'ya doğru yürümeye başladı. Leyla'nın gözleri yavaş yavaş eline döndüğünde, Leyla'dan birkaç adım uzakta durdu. Daha doğrusu elinde tuttuğu gözlüklere.

"Üzgünüm."

Leyla dudaklarını zar zor açtı. Gözleri öfkeyle doluydu ama özürü kibardı.

"Burada olacağını düşünmemiştim. Çok üzgünüm..."

"Ya bende olmasaydı? İçeri gizlice girmenin sorun olmayacağını mı düşündün?"

Matthias Leyla'ya bakmak için başını eğdi. Her göz kırpışında gözleri giderek daha da kızarıyordu. Ağlayacak gibi görünse de gözleri hala sabitti.

"Bir... hırsız gibi mi?"

Matthias alçak sesiyle alay etti. Leyla'nın kızaran yanakları karanlıkta bile açıkça görülüyordu.

"Sadece hakkım olanı geri almak istedim."

"Ah. Bu?"

Gözlüğünü kaldırdığında Leyla'nın yanakları daha da kızardı. Matthias, Leyla'nın yüzüne daha yakından baktığında kulakları bile kızarmaya başlamıştı.

"Evet."

Sorularına verdiği yanıtlar oldukça korkusuzdu.

"Gizlediğin gözlüklerim."

Her ne kadar bu kadar titriyor olsan da.

Matthias hâlâ elinde gözlükle pencereye doğru yöneldi. Şapkasını attığı pencerenin aynısıydı bu.

"H... Hayır!"

Boş boş izleyen Leyla, onun peşinden koşarken bembeyaz oldu.

"Onu geri ver! Lütfen!"

Leyla'nın omzunu örten dantel şal yere düştü. Leyla derin kesimli v yakalı pijamayı kapatmak için aceleyle kollarını kaldırdı.

"Vücudumun tamamını görmüşken geceliğini bu kadar abartman çok komik değil mi?"

Matthias şimdi Leyla'yla alay ediyordu. Kızarıklığı ensesine kadar kızarmıştı.

"..... O. Bu kaçınılmazdı!"

Korkan Leyla başını salladı.

"İstediğim bu değildi, bu yüzden hiçbir seçeneğim yoktu..."

"Bunu istediğimi mi sandın?"

"Ne? Üzgünüm. Öyle demek istemedim."

Leyla aceleyle şalı alıp omuzlarını ve göğsünü örttü. Yarı baygın ifadesi oldukça eğlenceliydi ve Matthias hafifçe kıkırdadı.

"Neden birdenbire hanımefendi gibi davranmaya başladın? Bir hanımefendi olmadığını söylemiştin."

"..... Her ne olursam olayım, dük hâlâ bir beyefendi."

Onun sözlerine kapılmayı reddetmesi kışkırtıcıydı ama yine de saygılıydı. Matthias bir kez daha kıkırdadı.

"Kuyu."

Kıkırdaması durduğunda Matthias'ın sesi biraz daha alçaldı.

"Bilmiyorum Leyla. Belki ben bir beyefendi değilimdir."

"Oh hayır!"

Leyla şalının ucunu sıkıca bağlarken telaşla bağırdı.

"Dük bir beyefendidir!"