ပထမဆုံးအလုပ်ပြန်သွားမယ့်နေ့မှာ
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် မနက်9နာရီဂျောင်ပိစိနိုးမှ
အိပ်ယာထဲကဖလူးဖလဲထပြီးရေမိုးချိုးရလေရဲ့~
"မနက်စာအဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီအစ်ကိုလေး~"
"အေအေ ဆင်းလာခဲ့မယ်~"
"ကိုကို ကြယ်သီးတပ်ပေးဦး~"
"ဟာ မင်းကတစ်မျိုးရှုပ်လိုက်တာ~"
မဝတ်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့အလုပ်သွားsuitကိုထယ်ယောင်းဝတ်နေချိန်ကျောင်းဝတ်စုံဝတ်နေတဲ့ဂျောင်ပိစိကလဲ
ကြယ်သီးမတပ်တတ်လို့အလုပ်ရှုပ်ပြီ~
"ရပြီသွားတော့မနက်စာသွားစားနင့်~"
"ကိုကိုရော~"
"လာခဲ့မယ် သွားနင့်~"
အခန်းထဲကနေအရင်ထွက်နင့်သွားတဲ့ဂျောင်ပိစိက
လှေခါးထစ်ကိုဒီတိုင်းမဆင်းရဲလို့ထိုင်ပြီးတစ်ထစ်ချင်းဆင်းနေချိန်ထယ်ယောင်းကရောက်လာပြီမို့စိတ်မရှည်စွာပွေ့ပြီးအောက်ထပ်အမြန်ဆင်းရပြီ~
"နောက်ကျနေပြီဒုက္ခပါဘဲ~"
"မနက်စာလေးတော့စားသွားပါဦးအစ်ကိုလေး~"
"ငါကမစားလဲဖြစ်ဘေမဲ့ ဟိုကောင်ကမရဘူးလေ
စားရမှာပေါ့~"
အလုပ်နောက်ကျနေပြီမို့ထယ်ယောင်းမှာ
မနက်စာကိုမြန်မြန်စားလိုက်ဘေမဲ့ဂျောင်ပိစိကတော့
နှေးတိနှေးကွေးနဲ့အေးအေးဆေးဆေးစားနေတာ~
"ပိစိ မြန်မြန်စားတော့ ငါအလုပ်နောက်ကျနေပြီ~"
"မြန်မြန်စားရင်နင်သွားမှာပေါ့~"
"ဟာကွာ အဲ့တာဆိုကားပေါ်မှာစားလိုက်တော့~"
လူကိုရောမနက်စာပန်းကန်ပြားကိုပါပွေ့ပြီး
ကားပေါ်တင်ကာအိမ်ကနေစတင်ထွက်တော့
ဂျောင်ပိစိကိုဘယ်ကျောင်းပို့ရမလဲမသိသေးလို့
သူ့အဖေကိုဖုန်းဆက်မေးရသေး~
"ရောက်ပြီ ဟူးး ဝင်သွားလိုက်တော့~"
"ကိုကိုလိုက်ပို့လေ~"
"ဟာ အလုပ်ရှုပ်လိုက်တာ နောက်ကျနေပါပြီဆို~"
ပါးစပ်ကနေ ပူညံပူညံပြောရင်း
ကားပေါ်ကဆင်းကျောင်းထဲသွားပို့တော့
မိဘတွေကိုယ်တိုင်လာပို့တဲ့တစ်ခြားကလေးတွေကို
ဂျောင်ပိစိကမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ကြည့်လို့~
ESTÁS LEYENDO
My little star{Complete}
Fanficဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
