CHAPTER FOUR

22 6 0
                                    

Dave's POV

I'm Dave the most handsome in this whole story written by the prettiest author

A/N: Talaga lang,ha.Sapak gusto mo?

Perfect sleep,nice weather,and a good mood?...Well, it's a sign for a beautiful day

^⁠_⁠^

"Dave,are you awake!?? It's already 5:00 a.m,you might be late.Today is the second day of school,you must be early.Senior ka na so be responsible!!"Sigaw ng kapatid ko mula sa baba.

Napabuntong-hininga ako.Oo nga pala,may pasok na nga pala ulit

Hayy...

Bagsak na bagsak ang mga balikat ko nang bumaba ako.Bumungad sa akin ang kapatid ko na nagkakape sa kusina

"Morning,Atsi"Matamlay kong bati."Morning"Sagot niya na bahagya lang akong tiningnan at nginitian pagkatapos ay bumalik ulit siya sa ginagawa niya.Ang mag-cellphone

Translation: Atsi (Ah-chi) means Ate. It's usually use by the Filipino-Chinese family

"Atsi, where's everyone? Nagluto na ba si manang?"Magkasunod na tanong ko

"Yes, check it"Sagot niya sabay turo sa natatakpang kung ano sa harap niya.Binuksan ko ito at nakitang mg abagong lutong pagkain pala

May bacon, hotdog, nuggets,egg,and fried rice

Habang pinagmamasdan yung mga pagkain ay nakaramdam ako bigla ng gutom

"You should've eat,Dave.May pasok ka pa"Sabi bigla ni Atsi kaya napalingon ako sa kaniya.Nakatingin siya sa akin."Okay"Tipid kong sagot bago kumuha ng plate and utensils

Pasandok na ako ng pagkain nang biglang may magsalita na galing sa labas nitong kusina

Halos mapatalon pa nga ako sa gulat,eh

"Hijo,kakain ka na ba?"Tanong ni manang."O-Opo"Uutal-utal na sagot ko dahil talagang nagulat ako

"Mabuti,o siya,mauna ka na sa dining area.Ipaghahain na lang kita."Saad niya."'Wag na po,manang.Dito na lang po ako kakain"Pagtutol ko.

"Kung gano'n maupo ka na,ipagsadandok kita"Sagot niya matapos kunin sa kamay ko ang plato

"How about you,Atsi? Aren't you going to eat? " Tanong ko sa katabi kong knaina pa nagce-cellphone habang umiinom ng kape.Tumingin siya sa akin bago ubusin ang laman ng coffee mug

"Hhmm"Umiilimg-iling niyang sagot."Sorry,Dave.Actually I'm about to leave na.Kell and I will going to eat breakfast together."Dugtong niya

Pssh...Mas pinili pang makasabay kumain ang best friend kesa sa kapatid..

I pouted pero binago ko rin agad ang reaksyon sa mukha ko nang makita kong biglang umarko ang kilay niya

"Sorry,Shoti but hindi uubra sa akin 'yan ngayon"Sabi niya sabay tapik sa braso ko."Better luck next time"Dugtong niya na sinundan ng malakas niyang pagtawa

Translation: Shoti means younger brother.It's usually use by the Filipino-Chinese family also

"Bye,manang"Paalan niya sabay labas ng kusina."See 'ya in school,Shoti!!"Sigaw niya ulit

"Damihan mo ang kain,ha"Bilin ni manang.Tumango ako."Siya nga pala,anong ulam ang gusto mo para mamaya?"Tanong niya."Ahmm...sinigang na lang,manang"Sagot ko

"O,sige....kain pa."Sagot niya sabay lagay ng nuggets sa plato ko

Pagkatapos kong kumain ay naligo na ako at naghanda sa pagpasok

"Ang gwapo mo talaga" Puri ko sa sarili habang nasa harapan ng salamin at nagsusuklay

BPP...BPP...BPP...BPP..

Napalingon ako sa kama kung saan nakapatong ang phone ko nang marinig ko ang sunod-sunod na pag-vibrate nito

"He--Hoy! Dave.6:30 a.m na,ang tagal mo naman!!" Hindi ko na natapos ang pag-hello nang bigla akong sigawan ng nasa kabilang linya.At sa pagkabigla ay nailayo ko pa yung phone ko sa tenga.Mabibingi yata ako

"Hoy,Taki! Bakit ka ba naninigaw!?"Galit na sigaw ko nang matapos na siya sa speech niya."Eh,ang tagal mo kasi,kanina pa kaya ako naghihintay sayo dito." Reklamo niya

"Bakit,nasaan ka ba?"Tanong ko." Sa labas ng bahay niyo"Sagot niya"Dalian mo male-late na tayo"Dugtong niya

"Oo na,pababa na"Nakangusing sagot ko "Eh,si Winston nasaan na ba?"Tanong ko habang nag-ispray ng perfume

"Heto,katabi ko.Kararating lang"Sagot niya.Magsasalita na sana ako kaso bigla siyang bumanat ng katarantaduhan"Kaya ikaw,bumaba ka na.Kinukuwento mo pa ako,eh,dadamay mo pa kami sa pagka-late mo at saka...miss na miss na kita baby Dave."Nakakadiri niyang sabi sa napakalanding tono

"Kadiri ka!Inatake ka na naman ng ka-baklaan mo! Bahala ka na nga!.."Yamot na yamot na sabi ko bago ibaba ang tawag pero bago 'yon ay narinig ko pa muna ang malakas niyang tawa na sinabayan din ng tawa ni Winston

Brrr...Yuck!

Nang makuntento na ako sa itsura ko ay agad na akong bumaba

Nang makarating ako sa parking ng bahay ay nahirapan pa akong mag-isip kung anong sasakyan ang gagamitin ko but in the end ay napagdesisiyonan kong gamitin na lang yung koyse na regalo sa akin ni Dad from my last birthday

Bago pa at hindi ko pa nagagamit.Extra pogi points din 'yon,noh.Hahaha

"Tara na,ang tagal mo talaga kahit kailan"Bungad sa akin ni Taki nang silipin ko sila ni Winston mula sa nakababang  bintana ng kotse na kinasasakyan ko."Pero oks lang,alam ko namang nagpa-pogi ka pa for me,baby Dave"Dugtong niya

Nawala ang ngiti sa labi ko.Humagalpak naman siya ng tawa

"Siraulo!"Asik ko habang nakatingin sa kanila ni Winston ng masama.Pasimple din kasing tumatawa si Winston na katabi niya

Ako ang nanguna sa pag-alis at habang papalapit kami nang papalapit sa school ay lalo akong nae-excite

Nakaka-overwhelmed kaya na talagang nag-eeffort ang mga students ng EU para salubungin kami habang bitbit nila ang mga malalaking posters at banner na may mga mukha namin

Well,we really deserve naman that sympathy

A/N: Wanna figure out why? Well,just read.Malalaman niyo rin 'yan sooner or later





Stranger_Ada

OUT OF THE BLUE Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum