ကျောင်းမြတ်ခင်းစိမ်းလေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ်သို့...(ကျင်းစစ်)

"ဒါဆိုလဲ ပြန်မသွားနဲ့တော့လေ...မင်းနဲ့အတူ အပြင်မှာ မတ်တတ်ရပ်နေပေးမယ်လေ..."

ကျင်းစစ်က ခေါင်းခါလိုက်သည်။

"လကုန်ပြီလေ...ဆရာတွေက အိမ်စာတွေပေးဦးမှာ..."

ခဏတဖြုတ် အနားယူလိုက်ပြီးနောက် သူ ဆက်ပြောလိုက်သည်။

"ငါ အဆင်ပြေပါတယ်...အခုတော်တော်သက်သာသွားပြီ..."

သူခေါင်းမာသည်ကို ယင်းကျောင်းသိသဖြင့် ဆက်လျှောက်သွားရန်အတွက် သူ့ဘေးနားတွင် အတူရှိနေပေးဖို့သာ ရှိတော့သည်။

ဒုတိယ‌စာသင်‌ဆောင်အား ဖြတ်လျှောက်ကာ ပန်းခင်းကလေးဆီသို့ လူ၂ဦး လမ်းလျှောက်သွားနေသည်။

စာမေးပွဲပြီးသွားသောအခါ ကျောင်းသားများက အတန်းဆီသို့ အမောတကောပြန်လာပြီး ကျောင်းပိတ်ရက်အတွက် ပြင်ဆင်ကြသည်။ သို့သော် ယခုအချိန်တွင် သူတို့၂ဦးသာရှိနေကြသည်။

ယင်းကျောင်း၏ခြေလှမ်းများက ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွားသည်။ ကျင်းစစ်၏အဖြေရှာနေသော မျက်လုံးထဲတွင် သူက ကျောင်းယူနီဖောင်းကို ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။

သူ့ကြောင့် ကျင်းစစ် အံ့အားသင့်သွားသည်။

"ဘာလုပ်တာလဲ..."

ယင်းကျောင်းက စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ ကျောင်းယူနီဖောင်းအပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ကာ ကျင်းစစ်ဆီသို့ ပစ်ပေးလိုက်သည်။

"ခဏကိုင်ထားပေးကွာ..."

"ဖာခ့်...ငါ့ကျောတော့ တကယ်ညစ်ပတ်နေတာပဲ..."

သူ ကျိန်ဆဲကာ အတွင်းတီရှပ်အဖြူရောင်အား ထက်ချွတ်လိုက်သည်။

"ငါ ချွတ်ပစ်ချင်နေတာကြာပြီ...နေရတာ အဆင်မပြေဘူး..."

ကျင်းစစ်က တုံ့ပြန်ဖို့အချိန် မရှိလိုက်သေးခင်မှာပင် မျက်စိရှေ့မှ လူ၏အပေါ်ပိုင်းခန္ဓာကိုယ်သည် ဖော်ပြခြင်းခံလိုက်ရသည်။

ထိုကောင်လေးက အရပ်မြင့်ပြီး တောင့်ဖြောင့်သည်။ မကြာခဏ အားကစားလေ့ကျင့်သဖြင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ကြွက်သားထုအလွှာပါးတစ်ခု ရှိနေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်က လှပပြီး ချောမွေ့နေကာ သူ့ဝမ်းဗိုက်ပိုင်းတွင် အ‌မြှောင်း၆မြှောင်းက ရေးရေးကလေးပေါ်နေသည်။