යුග් (නුඹ වෙනුවෙන් Season 2)

Chapter 7

අනේ..කොල්ලාගේ සුදු කලිසම මඩවතුර වලින් නෑවුණා.මන්ධීර් යන්නම ගියා යුගාන්ගේ ඇස් වලට ආයෙම කදුළු පුරවලා.ඉකිගහලා අඩන්න ඕනි උනත් පිරිමියෙක්ට ප්‍රසිද්ධියේ අඩන්න හොඳ නෑ කියන සමාජ තහනම මතක් උනා.ඒත්...යුගාන්ට බෑ එයාගේ කඳුළු පාලනය කරන්න.

"යුගානයා...කොහෙද යකෝ උන්නේ..."

"උඹලානෙ මාව දාලා ගියේ.."

"දාලා ගියා පකක්..තෝනේ පිස්සාට හැතැම්ම නෑ වගේ කුඩෙත් ඉහළගෙන අපිව දකින්නෙවත් නැතිව දිව්වේ.."

" උඹලා කොහෙද හිටියේ..?"

"හිටියේ පහළම තට්ටුවේ පඩිපෙළ මුල තෝ එනකල්..."

"මං දැක්කේ නෑ බං යමන්.."

"අනේ අනේ හුත්තා...දැන්වත් ඔය එක එක පකයෝ පස්සේ යන එක නවත්තපං..නැත්තම් අද ඔය උඹේ කලිසමේ රැඳුණු මඩ පාර අර ගලක තියලා ඇඹුවා වගේ පට්ටම ආඩම්බරයෙන් ඉන්න උඹේ මල්ලිගේ කලිසමෙත් රැදෙයි..උඹ මොන මඟුල කරත් ඌට බිම බලාගන්න වෙන වැඩ කරන්න එපා.."

යුගාන් සුසුමක් හෙලා ඉස්සරහාට ඇදෙද්දි අමල්ක හා විරන්ත ඔහු පසුපසම ඇඳුණි.

Race course එකට යනකල් පයින් ඇවිදන් ආපු කොල්ලෝ තුන් දෙනා ආපු 120 බස් එකට නැග්ගේ ළමයි අස්සේ තෙරපිලා.වැස්සේ බාගෙට තෙමිලා තෙමිච්ච කුඩෙත් එක්ක බස් එක්කට නඟිනවා තරම් සාපකාරි වැඩක් ලොවෙත් නෑ..ඒ අස්සේ මේ ටයිම් එකට බස් වල ඉන්නෙම ස්කූල් ළමයි වෙද්දි උන් ළඟ කොහොමත් ගස් ගඳයි..වැස්සට පෙඟිච්ච නිසා ඒ ගඳ කොහොමත් වැඩියි..ඒත් යුගානයා ළඟ එහෙම නෑ..ඌ ළඟ කොයි වෙලේ බැලුවත් සුවඳයි..ෆ්‍රෙෂ්..ඌ ළඟ කොහොඹ බේබි ඕඩිකොලොන්ග් සුවඳයි..ඌ ලොකු එකා උනාට ඌ තමා නෙහාරගේ පොඩිම එකා.නෙහාර ඒ කාලේ ඉදන්ම ආස උනා යුගාන් ලඟින් ඕඩිකොලොන්ග් සුවඳ දැනෙනවාට.ඒ කාලේ ඉදන් ගාලා ගාලමද කොහෙද කොල්ලා නෑවත් ඌ ළඟින් ඕඩිකොලොන්ග් සුවඳ යන්නේ නෑ.

සාක්කුවේ තිබුණ ෆෝන් එක කීපවතාවක් vibrate වෙනවා දැනෙද්දි කොල්ලා එක අතකින් බස් එකේ ශීට් එකක් අල්ලගෙන අනිත් අතින් ෆෝන් එක ගත්තා.

දෙන්නෙක්ගෙන් මැසේජ් ඇවිත්..එකක් යක්ෂ මූණ තියෙන emoji එක්කින් වෙද්දි අනික මන්ධීර්ගෙන් උනා.