HİS VE SİS

GÖKYÜZÜ KADAR

YAZIM YANLIŞI VAR İSE GÖRMEZDEN GELİN LÜTFEN 🙏

İyi okumalar!

(...)

1 hafta sonra
Cumartesi

04:58

"Nasıl yani? Şimdi sen kaç yaşında oluyorsun?"

" Hmm, insan yaşına göre 21 sanırım. Ama biz varlıkların yaşına göre 80.702."

" Vay, sen benden istatistik olarak baya büyüksün. Ama insani yaşlara göre 3 yaş büyüksün."

" Yaşım ve senin yaşın... Konuşmamızı, samimiyetimizi etkilemez değil mi? "

Kurduğu cümle beni çok şarsmıştı. Bir kaç hafta dayanamazken komple ayrılık. Büyük ihtimalle tımarhaneye kapatılırdım.

" Asla, asla etkilemez. "

Elimi havaya kaldırdım.

" Sana dokunabilir miyim?"

Yatağımın yanında, bedenimin yanında, nefesimin yanındaydı. Ama hissedemiyordum. Bu çok mutsuz ve huzursuzluk veriyordu bana.

Havaya kaldırdığım sağ elimin bileğinde bir sıcaklık hissettim.

" Gözlerini kapat ve sakın açma."

Kurduğu cümleyi sorgulamak istiyordum ama ağzım açılmamıştı. Kafamla onaylayıp gözlerimi sıkıca kapattım.

Bileğim hareket ettirildi. Avuç içim bir bedene değdi. Avcumun içinde atan bir kalp vardı. Sol elimde havaya kalktı. Gözlerim kapalıydı bu yüzden sadece havaya kaldırmamdan yüzünü elime değdirdi. Yani yüzüydü sanırım.

Kalbinin üstündeki elimi de çekip yanağına koydum. Gözlerimi açmasam bile karşımdaki bedeni huzur veriyor bana. Bağdaş kurduğum bacağımda bir el hissettim. Tanrım, o bana dokunuyor!

" Gözlerimi açarsam... Ne olur?"

" Pişman olursun. Benim görüntüm sizinkinden çok farklı... Bir sis gibi düşün ama canlıyım. Sizlerle beni ayrı tutan tek şey soyum ve soyumun bana kattıkları. Yoksa, ben senin dediğin gibi insan cinsinde erkeğim."

" Senin görüntün..."

Elimi yanağında gezdirdim.

" Beni pişman etmez."

Bacaklarıma koyduğu eller beni kokusuna hapseder iken kalbinin sesini duyabiliyordum. Bacağımdaki eli baldırıma kadar çıktı fakat orada duraksadı.

" Görüntüm seni korkutabilir."

Cümlesini aldırmadan konuştum.

" Sanmıyorum. "

Yanağındaki elimi yukarıya çıkardım. İpeksi saçlarına dokundum. Yaklaştım. Nefesi dudaklarıma çarpıyordu. Daha da yaklaşınca benim nefesimde onun yüzünde dolaşıyor daha sonra benim yüzüme yansıyordu. Dudaklarımı araladım daha fazla yakşalamazdım. Zaten milim mesafe vardı.

" Nefes..."

İnler gibi çıkan adım dudaklarının arasından firar edip kalbimi deldi.

" Ben seni gördüğümde eğer saçma sapan bir şey yaparsam, inanma. Korku bana herşeyi yaptırır."

" Sana inanıyorum. O söyleyeceğin ve ya yapacağın şey... Asıl sen olmadığını belli eder zaten."

" Bana inanıyorsun değil mi?"

Bir el baldırımdan yukarıya tırmanırken diğer eli yüzüme çıktı. Dudaklarıma değen sıcak parmakları iç çekememe neden oldu.

Yanağımda hissettiğim dudaklarıyla havale geçirdiğim kanaatine vardım.

" Sana...

Diğer yanağımdada dudaklarını hissettim.

" Gökyüzü Kadar inanıyorum Nefes. "

Dudaklarıma değen dudakları kanımı bile dondurmuştu. Zaman dursun istedim, bu andan bu kareden hiç çıkmayalım istedim.

BÖLÜM SONU

...

ARKAŞLAR BU BÖLÜM KISA İVET. AMA BENİM BÖLÜM YAZIMIM O BÖLÜMDEKİ İLERLEYİŞE BAĞLI

bölümü nasıl buldunuzzz

Yorumlarda belirtin lütfen.

Bir nokta bile olabilir

VE LÜTFEN OYLAMAYI UNUTMAYIN

HEPİNİZİ ÖPÜYORUM VE KUCAKLIYORUMMMM💖💖💖❤️❤️