19.bölüm

450 334 19
                                    

Evet arkadaşlar yeni bir bölümle karşınızdayım bölümüme oy atmayı unutmayın canlarım sizi çok seviyorum 🌺🌺🌺



Yazardan

Uygar o günün etkisinden çıkamamıştı, şimdi kızıl belası onu gerçekten de terk etmişti.Hani ne olursa olsun bırakmayacaktı .Aldığı soluğu dışarı bırakıp yataktan kalktı.

Bir hafta ,kızıl'ı bir haftadır kendisiyle muhattap olmuyordu .Özellikle o gün Hare'nin dediklerini kendine itiraf etmese de canını yakmıştı .

Onu üzdüğünü elbette farkındaydı.
Ama elinde olan bir şey değildi hep aşağılayıcı bakışlara yada hakaretlere maruz kalıyordu.

Eğer Hare onla olmaya devam etseydi bu tür şeylere o da katlanmak zorunda kalacaktı .Elini yüzünü yıkayıp aşağı indi , mutfağa girdiğinde babası çay demliyordu .

" Günaydın baba " dedi kısaca , Kemal bey oğlunun son günlerde moralinin bozuk olduğunu ve sebebinin de o güzel yüzlü kız olduğunu düşünüyordu .
Oğlunun üzgün olmasına seviniyordu en azından insanlar gibi tepki vermeye başladığı görünce bi nebze içi rahatlıyordu .

" Günaydın paşam " Uygar babasının dediğiyle yüzünü buruşturup söylendi .

" Paşa ne baba ya ? çocuk değilim artık " diye sızlanırken Kemal bey oğlunun tepkilerine kahkaha atarak karşılık veriyordu .

" Sus eşek sıpası büyümüşte babasına karşı mı gelirmiş!" Keyifli sesiyle oğlunun ensesinden tutup sarıldı .

Kısa bir sarılma faslından sonra masaya yerleştiler.O sırada uykulu uykulu içeri giren Sedef ilk abisine sonra ise babasına sarılıp yerine geçti .

" Sana da günaydın güzel kızım" babasının imalı sesine göz devirip büyükçe esnedi .

Bu tavırlarına baba oğul yüzlerinde minik bir gülümseme ile izliyorlardı .
Kahvaltılarını sessizlik içinde yapıp giyinmeye giden ikiliye bakan Kemal bey iç çekip yerinden kalktı .
Güzel karısının ona bıraktığı iki tane emanetine gözü gibi bakıyordu .

Uygar okul kıyafetlerini giyinip üzerine kapşonlusunu giyerek aşağı indi .
Telefonuna baktı mesaj var mı diye  kimin mesaj atmasını istediğini biliyordu ama kendine yediremiyordu .

Hare'yi bırakan oydu şimdi sonuçlarına katlanıyordu .Sedef aşağı inince abisinin düşüncelerde olduğunu gördü Hare onu gerçekten de etkilemişti .
O deli kız dediğini başarmıştı abisinin aklına da kalbine de girmiş gözüküyordu .

" Hazırım abicim " Uygar Sedef'in sesiyle kendine gelip başını salladı .

Birlikte çıkıp arabaya bindikten sonra okula gittiler .

Bütün grup bir araya geldikten sonra kantine geçip oturdular .Uygar'ın daha fazla sessizleşmesiyle grupta sessizdi  hepsi arkadaşının neye üzüldüğünü biliyordu .

Mert bile sessizdi.

Ki bu dünyanın sonu demekti mert için.

Arkadaşı için üzülüyordu kendine de Hare'ye de yazık ediyordu .Onu suçlamıyordu hatta hak bile veriyordu .
Uygar için zordu yeniden birine güvenip onu sevmeye çalışması, hem yüzündeki lekeler hemde onu kandırıp bütün okula rezil edip duygularıyla oynayan kız yüzünden korkuyordu .

Şimdi ise Hare'ye ne kadar kısa sürede bağlandığını görüyordu .

O sırada kantine gülerek giren kızlarla kafalar onlara döndü .Uygar bir kez bile kendisine bakmayıp onlara en uzak yere yerleşen kızlara baktı .
Kendisi kaşınmıştı Hare söylediği sözü tutuyordu .Bir kere bile ona bakmayarak ondan vazgeçtiğini gösteriyordu .

Sedefli Çocuk Where stories live. Discover now