KÜÇÜK KIZ

Küçuk kiz annesi ve babasiyla cok guzel bir hayat yasiyordu hayatin mukkemel olugunu ve tek varliginin annesi ve babasi oldugunu dusunuyordu tek bildigi mutsuzluk piknikte eglenirken ucurtmasinin kopmasiydi suzulurken havada ucurtmasi bakiyor ve agliyordu babasi yanina gelip o artik ozgur dediginde gozyaslarini silip kosup oynamaya devam ediyordu yine mutlu oluyordu yine hayatin ona getirebilecegi mutsuzluklardan haberi yoktu bir gun bile olum anlatilmamisti o kucuk kiza ve iste sirf bu yuzden omur boyu mutlu olacagini saniyordu ileride basina gelebileceklerden haberi yoktu bilmiyordu yalniz kalabilecegini bilmiyordu yalniz kalabilecegi ihtmialini o kiz daha kucucuk kalbiyle sadece mutlulugu ve sevgiyi biliyordu minicik yuregiyle. Karsiliksiz seviyordu herkesi menfaat denilen o seyi bilmeden anlatiyordu tum dogrulari yalanin ne demek oldugunu bilmeden kotuluklerden siyrilmis bir melekti sanki kucuk kiz. O kiz iste o kucuk saf cocuk cektigi tek aci dizinin kanamasiydi bildigi tek yalan ise omur boyu mutlu olacagiydi ama o aciyi yasayacakti iste ve emin olmaliydi ki onun karsiliksiz sevdigi insanlar onu bir cirpida silip yardimina bile kosmayacaklardi kiz belki olumun ne demek oldugunu bilmedigi ve aniden bundan haberi olacagi icin cok daha fazla uzulecekti. Uzulecekti yalniz kalinca.
Yasayip gidiyordu iste gulucuk sacarak yasayip gidiyordu karsiliksiz severek , yasayip gidiyordu. Bu kizin bu kadar sevgi dolu olmasi belki de kucuklugunden dolayiydi belki de hic bir sey yasamamis olmasindan oyle kucuk ve safti ki yasi soruldugunda dort deyip iki parmagini acip gosteriyordu onu o sekilde gorenler guluyordu o kucuk kiz da komik oldugunu sanip o da guluyordu gulucuklerle dolu bir yasam surerken komsularinin olum haberi geldi annesi ve babasi kucuk kizin elinden tutup cenaze torenine goturduklerin de kiz ne yapacagini sasirip etrafa bos bakislar atiyordu o onundeki kocaman kapali seyin ne demek oldugunu bilmeden oylece bakiyordu daha sonra etrafindakilerin agladiklarini gorup sasiriyordu cenaze toreni bittikten sonra evlerine giderken babasina dondu: Baba ne oldu niye herkes agladi komsumuz necla teyze nerede diye ardarda sorulari dizmisti kucuk kiz babasinin anlatma istegi olmadigi  her halinden belliydi isteksiz bir sekilde donup ileride ogrenirsin dedi ileride is isten gecince kiz buyuyunce acisini yasamadan bu kizin  hic aci yasamasini istemeyen annesi ve babasi yanlis dusunuyorlardi aslinda  yanlis dusunuyorlardi cunku o kiz hep mutlu olacagini saniyordu ve bir gun mutsuz olunca o kiza cok agir gelecekti o minik bedenine o kucucuk kalbine o saf saf bakan gozlerine agir gelecekti acilar kaldiramayacakti kucuk kiz ya hasta olsaydi ya olseydi ya hayati bir anda ellerinden kaysaydi ya kendini ucurumun kenarinda hissetseydi ya annnesi ve babasi olseydi bunlari hicbir zaman dusunmuyordu

Devam edecek umarim begenmissinizdir votelarinizi yorumlarinizi bekliyorum