Timur ondan dört yaş küçük olduğundan dövemk istemiyordu ama saçlarını kökünden ayırırcasına çekmekten de kendini alıkoyamıyordu.
Elif elini başına götürdüğünde ve sessiz sesiz ağlamaya başladığında Polat ne yapacağını şaşırmıştı.
Bir yandan Timur da ağlıyordu ve öğretmenler de artık gelmiş ve işin içine girmişti.
"Ne oluyor burda?" diye bağırdı öğretmenlerden biri.
"Boyalarımı kırdı." dedi Elif göz yaşlarını silerken.
"O da bana tekme attı." dedi Timur kendini savunmaya geçerek.
"Yalan söyleme evlerin boku." dedi Elif çocuksu bir öfkeyle. "Önce sen top attın. Sonra da boyalarımı kırdın. Saçlarımı da çektin."
"Sen de beni ısırdın köpek gibi." dedi Timur.
"KLOZET KAFA!" diye bağırdı Elif.
"Yeter!" dedi öğretmen. "Üçünüzde müdürün odasına."
Üçü de müdür odasına gittikten yarım saat sonra aileleri gelmişti. Elif'in babası gelirken Polat'ın annesi gelmişti. Timur'un ise abisi gelmişti.
Ayşin hanım Kemal ağa'yı görünce dili tutulmuş gibi konuşmazken ve gözlerini ondan ayırmazken; Kemal ağa bir kez olsun gözlerini Ayşin hanıma değdirmedi.
Timur, Elif Naz'dan özür dilerken Polat sınıftan izinsiz çıkıp öğretmenini dinlemediği için öğretmeninden özür diledi.
Ayşin hanım oğluna kızardı belki karşısında Kemal ağa olmasaydı. Ama bir şey demeye dili varmıyordu. Geçmiş gözlerinin önünden bir bir geçerken ne diyeceğini ne yapacağını bilmiyordu.
Polat, Elif ve Timur müdürün odasından çıkarken büyükler içerde kalmıştı.
"Acıyor mu Boncuk?" dedi Polat.
Elif elini saçlarına götürüp kaşlarını çattı. "Acıyor." derken de gözlerini Timur'dan ayrımamıştı.
"Saçlarından öpeyim mi?" diye sordu masum bir şekilde Polat Mirza.
"Geçer mi ki?" dedi Elif, meraklı bir sesle gözlerini Polat'a çevirirken.
"Geçer." dedi Polat hemen.
Elif Naz başını Polat'a doğru uzatacaktı ki kapı açıldı ve babası içerden çıktı. Kemal ağa hiç beklemeden kızının elinden tuttuğu gibi onu okuldan çıkardı.
Elif Naz'ın bir suçu yoktu ama Kemal ağa çok öfkelenmişti.
"Ben seni okula kavga et diye mi gönderiyorum Naz?" dedi kızar bir tonda.
"Allah çarpsın ki o yaptı baba." dedi Elif Naz kendini savunmaya geçerek. "Saçımı çekti, boyalarımı da kırdı."
"O çocuğun yanınızda ne işi vardı Naz?" dedi Kemal ağa asıl karın ağrısını belli ederek.
"Polat mı?" diye sordu Elif Naz. Babası kaşlarını çatınca devam etti. "Yardım etti bana baba. Saçlarımı kurtardı Timur'un elinden."
Kemal ağa park ettiği arabanın yanına vardığında, arabanın arka kapısını kızının binmesi için açtı.
"Ben sana o evden kimseyle konuşmayacaksın demedim mi?" Elif Naz arabaya binip babasına döndü. "Niye sözümü dinlemiyorsun kızım?"
YOU ARE READING
DİLHUN Zalim Ağa
General Fiction"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünya...
34.Bölüm: Kendini Sev
Start from the beginning
