"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bakma dudağına değen dudaklarıma. Asıl öptüğüm; kalbin ve ruhun.
Geçmiş zaman...
Evlerinin bir kaç sokak ötesindeki boş arazide oynamak için evden çıktı Elif Naz. Elinde çok sevdiği bebeği ile salına salına yürüdü.
Boş arazide genelde çocuklar oyun oynadığı için oyun arazisi diye anılıyordu. Park yoktu ama çocuklar ip atlıyorlardı, futbol maçları oynuyorlardı, Sek sek oynuyorlardı. Ve mutluydular.
Elif Naz oyun arazisine vardığında bir kaç kızın sek sek oynadığını gördü ve koşarak yanlarına gitti.
"Ben de oynayabilir miyim?" diye sordu çocuksu hevesiyle.
"Hayır." dedi oyun oynayan üç kızdan en büyük olanı.
"Neden?" dedi Elif Naz. Hevesi kırılmıştı. Daha önce diğer iki kızla oynamıştı ama bu büyük kızla hiç oynamamıştı.
"İstemiyorum ben seni." dedi büyük ve kısa saçlı kız. Elif Naz'ın elindeki bebeğini alıp yere attı. "Git çirkin bebeğinle oyna sen."
Annesi almıştı o bebeği. En sevdiği bebeğiydi ve artık yerdeydi. Bebeğini atan kızdan yaşça küçük olmasına rağmen sertçe itti kızı Elif Naz. "Bebeğime dokunma." diye de bağırdı.
"Dokunursam ne olur?" dedi kız öfkeyle. "Döver misin beni?"
"Döverim." dedi Elif Naz.
"Benden küçüksün beni dövemezsin." dedi kısa saçlı kız ama bilmiyordu. Elif Naz sinirlenince gözü kimseyi görmezdi.
Tüm gücüyle kızı ittiğinde kız dengesini kaybetti. Diğer kızlar yere düşen kızı kaldırırken "İyi misin Ayşegül?" diye sordu. Ayşegül onu kaldırmaya çalışan arkadaşlarını itip ayağa kalkmaya çalıştı.
