Siber | Ben Drowned

#20

"Bilemiyorum S/A,Hiç kazanmadığın güvenimi kırdın...Seni affetsem mi yoksa öldürsem mi?" Kemeri daha da sıkarken ağzından zar zor bir şeyler döküldü.

"Yapma.." Kemeri gevşettim ve yüzüne doğru eğilip,Masumca ona baktım.

"Ne yapmamamı istemiştin güzelim,Bir daha söyle duyamıyorum" Kemeri hafifçe sıkılaştırmam bile onu nefessiz bırakıyordu,ne kadar da acınasıydı.

"Lütfen Yapma,Sana yalvarıyorum..." Morarmaya başlamıştı ki kemeri elimden bırakıp kocaman gülümsedim.

"Doğru cevap tebrikler S/A,Adam edilirsin" dediğimde o ise nefes almaya çalışıyor deli gibi öksürüyordu.

"Bu zamanımızı şu anda yatakta harcıyor olabilirdik...Bedenin güzel" Parmak uçlarımla omuzlarına dokundum ve kavradım.

"Ee hadi ama çok sıkıcısın,Konuş bakalım neler yaptın bensiz" Omuzunu sertçe çıktığımda yerinde umutsuzca kıvrandı.

"Ben...Bir şey yapmadım" Dudaklarımı birbirine bastırıp kafamı ileri geri salladım,Dağınık saçlarım yüzümde sallanıyordu,Odadaki boy aynasından ikimizin yansımasını görebiliyordum.

Tam önümde ellerinin üstüne çökmüştü yere bakıyordu saçları yüzünü kapatmaya çalışsa da ağlamaktan kızarmış yüzü belli oluyordu,Ağlayınca daha da güzel oluyordu.

"Karşında aptal mı var S/A,Beni salak mı sanıyorsun sen? Neredeyse üç aydır burada bir erkekle bir şey yapmadığını mı söylüyorsun?" Kafasını olumlu anlamda salladı.

"Aramızda hiç bir şey yaşanmadı" diye mırıldandı ve gene hıçkırdı,Tekrardan ağlamaya başladığına emindim.

"Konuşurken bana bak dedim" diye tıslayıp saçlarından tutup kafasını geriye doğru çekip yüzüme bakmasını sağladım.

"Bunu göreceğiz..." diyip saçlarını birazcık daha elime doladım,Acıyla yüzünü buruşturunca yüzüme alaycı bir gülümseme takınıp,Kulağına eğilip fısıldadım.

"Sana hiç güvenmiyorum S/A...Bu da senin suçun" Sözlerimi tamamladıktan sonra yüzümü boynuna gömdüm.

"Kokun hiç değişmemiş hâlâ çok güzel" Burnumu boynuna sürtmemle gözlerini yumması bir oldu,Bunun onu baştan çıkardığını biliyordum.

"İyi kız..." diye mırıldanıp saçlarını bıraktım ve onu ayağa kaldırdım,Bacakları hâlâ titriyordu.

"Benden bu kadar çok korkuyor musun ha?" Bir kaç dakika sessiz kalsa da sorumu sonunda cevaplayabildi.

"Sen bir seri katilsin...Korkmam gerekmez mi?" Sesi o kadar kısık ve aciz çıkmıştı ki acımamak elde değildi,Kafamı olumlu anlamda sallayıp onu alaycı bir şekilde alkışladım.

"Sonunda anlamışsın..." Etrafında adımlar atarken yüzümde ciddiyetsiz bir ifade vardı.

"Evet S/A,Ben bir seri katilim benden korkman gerekmez miydi?" Yutkundu ve gözlerimin içine bakıp kafasını hafifçe yana doğru eğdi,kahretsin fazla masum duruyordu.

"Yapamıyorum..." dedi ve gözleri tekrardan doldu,Tam karşısına geçip sağ elimle yanağını kavrayıp gözlerine baktım.

"Ağlama,Seni böyle görmek istemiyorum,Duydun mu beni" Tehditkar ses tonuma karşı gülümseyince istemsizce tebessüm ettim.

Başını olumlu anlamda salladı ve beklemediğim bir şekilde bana sarılıp,Yüzünü boynuma gömdü.

"Özür dilerim,Hiç bir şey ifade etmeyebilir ama özür dilerim" diye mırıldandı,Ellerimle beline sarılıp vücutlarımızı daha da yakın tuttum.

"Doğru hiç bir şey ifade etmiyor" diye homurdandım,Ona bir daha nasıl güveneceğimi bilmiyordum gözümde öyle bir konuma gelmişti ki öldürsem yeriydi.

Ama her ne kadar bunu arzulasam da yapmayacaktım,Uğruna patronumu karşıma almış birinin bana ihaneti bu kadar kolay ödenemezdi,Onu öldürmek ona iyilik olurdu.

"...Ama çok çabalarsan bir şeyler ifade edebilir" Sarılıp sessizce ağlamayı sürdürürken,Sözlerimle kendini uzaklaştırıp bana baktı.

Ne ima ettiğimi anlamaya çalışırken gözlerimin içine masumca bakıyordu ki,Kapı açıldı ve içeri hızlıca biri daldı.

Kapı açılma sesiyle S/A kafasını oraya doğru çevirdi ve gözlerini koskocaman açıp gelen kişiye baktı.

"Ufuk!"

SELAMMMM EVET GENE ÇOOOOK BEKLETTİM AMA OKUL YÜZÜNDENDİ(YAV HE HE SANKİ OKUL YOKKEN ANINDA BÖLÜM ATIYORDUN) EHEM EHEM NEYSEEE BÖLÜMÜ ATIP KAÇIYORUM VE SİZLERİ DE ÇOK SEVIYORUMM HAVALAR SOĞUYOR KENDİNİZE DİKKAT EDİNNN HASTALANMAYIN ASKLARIMM ÖPTÜMMM GÖRÜŞÜRÜZZZ 💋💋