SERÇELER AĞLADIĞINDA

Start from the beginning
                                    

sen gittiğinden beri.

belki aramın iyi olduğu tek şeyken kelimelerim;
yanında, bir başıma bıraktıklarından beni.

korktuğumdan belki.
çok korktuğumdan,
yanında uyandığımdan beri.

niyetin değilken kalmak,
kaldığından beri.

kalacağına söz verdiğinden beri.

ve gittiğinden beri.

ahlaksız bir yazarın,
diline sürdüğü en ölümcül zehir
yalanlarıdır.

(serçe uyanır yatağında)

başka diyarlaradır yazarın günaydınları.

(bir kere kal demedin bana)

(bilmez misin çocuk;
hep yeniden, sil baştan tanışmak uyuşturucu gibidir insanlarla.

hiçbiri kalsın istemezsin ama
yer yaparsın her biri için yanına.
birindeki yerinde bile kalmasan da.)

hep yeniden,
sil baştan tanıştığın bir yabancıydım sana.

çünkü sen kahven soğuyunca içmezdin
çoktu ve fark etmezdi gelenin gidenin
sınırlarını kurşun kalemle çizmiştin
bir gece yarısı tüm sözleri—
el etmiştin.

bir anlamı yoktu gecelerin, şelalelerin
yüzmeyi bilmediğim karanlık bir nehirdin
akıp durdun kafanın estiği yere
kalmadım bıraktığın yerde ben de.

herkesindin sen.

koca bir kalbin vardı herkesi kabul eden.
sökülmüşse de yerinde kömür vardı tek bir kıvılcıma kül eden.

herkesindin sen.

tebessümle anlattığım insanların oldun
bir selama tek vücut olduğun insanların—
gece onbir, bir kadehe tamamdın sen.

olma istedim.
ufaldın, küçüldün içimde
hiç oldun sen.
olma istedim.

ve biliyordun

daha aptal, daha masum, daha el altındaydım çünkü gözünde
daha sessiz, daha savunmasız kaldım her seferinde.
dizine yatsam ve her şeyi anlatsam
dinler miydin bir kere?

serçeler ağladığında
ölürler sevgilim.

zehir gibi bir adamı sevdim.
zehirdi elleri, sözleri, öfkesi.

zehirdi nefesi.
bile bile üfledi.





Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SERÇELER AĞLADIĞINDAWhere stories live. Discover now