Ailesinin güven veren kanatlarının altı yerine soğuk bir köşede kendi başına büyüyen kuşlara gökyüzü özgürlük değil; kafestir.
Talya Vasilyev, 19 yaşında nakilini Safir Okulları'na aldırdığında tek istediği bir hayalet gibi sessizce son yılını tama...
belki aramın iyi olduğu tek şeyken kelimelerim; yanında, bir başıma bıraktıklarından beni.
korktuğumdan belki. çok korktuğumdan, yanında uyandığımdan beri.
niyetin değilken kalmak, kaldığından beri.
kalacağına söz verdiğinden beri.
ve gittiğinden beri.
ahlaksız bir yazarın, diline sürdüğü en ölümcül zehir yalanlarıdır.
(serçe uyanır yatağında)
başka diyarlaradır yazarın günaydınları.
(bir kere kal demedin bana)
(bilmez misin çocuk; hep yeniden, sil baştan tanışmak uyuşturucu gibidir insanlarla.
hiçbiri kalsın istemezsin ama yer yaparsın her biri için yanına. birindeki yerinde bile kalmasan da.)
hep yeniden, sil baştan tanıştığın bir yabancıydım sana.
çünkü sen kahven soğuyunca içmezdin çoktu ve fark etmezdi gelenin gidenin sınırlarını kurşun kalemle çizmiştin bir gece yarısı tüm sözleri— el etmiştin.
bir anlamı yoktu gecelerin, şelalelerin yüzmeyi bilmediğim karanlık bir nehirdin akıp durdun kafanın estiği yere kalmadım bıraktığın yerde ben de.
herkesindin sen.
koca bir kalbin vardı herkesi kabul eden. sökülmüşse de yerinde kömür vardı tek bir kıvılcıma kül eden.
herkesindin sen.
tebessümle anlattığım insanların oldun bir selama tek vücut olduğun insanların— gece onbir, bir kadehe tamamdın sen.
olma istedim. ufaldın, küçüldün içimde hiç oldun sen. olma istedim.
ve biliyordun
daha aptal, daha masum, daha el altındaydım çünkü gözünde daha sessiz, daha savunmasız kaldım her seferinde. dizine yatsam ve her şeyi anlatsam dinler miydin bir kere?
serçeler ağladığında ölürler sevgilim.
zehir gibi bir adamı sevdim. zehirdi elleri, sözleri, öfkesi.
zehirdi nefesi. bile bile üfledi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.