ကျောင်းမြတ်ခင်းစိမ်းလေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ်သို့...(ကျင်းစစ်)

"မင်း တော်တော်မှတ်မိတာပဲ..."

ယင်းကျောင်းက မျက်ခုံးပင့်ကာ ကျင်းစစ်အားကြည့်လိုက်သည်။

"အတန်း‌ဖော်လေး...ငါ့ကိုမင်းနဲ့အတူ စာလုပ်စေချင်တာလား..."

ယင်းကျောင်း၏စိတ်ခံစားချက်မှာ အနည်းအကျင်းရှုပ်ထွေးနေမိသည်။

သူ့မှတ်စုများအား ပြင်ဆင်ပေးမည်ဟု ကျင်းစစ် စပြောချိန်က အတည်ဖြစ်မည်ဟု သူမထင်ခဲ့ချေ။ အတည်တကျ ပြင်ဆင်ပေးနေသည့် ထိုငတုံးလေးအားမြင်မိသောအခါ စိတ်ဝင်စားစရာအလွန်ကောင်းနေသောကြောင့် ရှိုးပွဲတစ်ခုအား ပျော်ပါးသောစိတ်ခံစားချက်ဖြင့်ကြည့်နေသကဲ့သို့ ကြည့်နေလိုက်မိသည်။

ကျင်းစစ် ယခုကဲ့သို့ စိတ်နှစ်ထားလိမ့်မည်ဟု သူမထင်ခဲ့ပေ။

'လေ့လာသင်ယူခြင်းဆိုတာက ဘာလဲ...'

နှစ်ရှည်လများစွာ ယင်းကျောင်း မသိခဲ့ချေ။

သို့သော် ယခု ထိုမှတ်စုစာအုပ်ကြီးအား ကိုင်ထားလိုက်ချိန်တွင် သူ၏ဟာသသည် အဖြစ်မမြောက်တော့ပေ။

"မင်း..."

ကျင်းစစ်က မျက်လုံးများပင့်ကာ နှုတ်ခမ်းအားစုဝိုင်းပြီး သူ့အားပြောလိုက်သည်။

"မကြည့်ချင်ဘူးလား..."

"ကြည့်ရမှာပေါ့..."

ယင်းကျောင်း၏လည်စလုတ်က လှုပ်ရှားသွားပြီး စာရွက်များအားလှန်ကြည့်လိုက်သည်။

"မမျှတဘဲနေမှာပေါ့...ဟုတ်တယ်ဟုတ်...ရိုးရှင်းပါတယ်..."

ကျင်းစစ် သက်ပြင်းချကာ ရင်ထဲမှပူပန်မှုများ တည်ငြိမ်သွားသည်။ ယခုမှစ၍ ယင်းကျောင်းထံတွင် သူ၏အကြွေး မရှိတော့ချေ။ သူတို့၂ယောက်ကြားတွင် စည်းတစ်ခုတော့ ထားနိုင်သင့်ပြီဖြစ်သည်။

ကျင်းစစ်၏မှတ်စုအကူအညီယူပြီးနောက်ပိုင်း သူ့အပေါ်တွင် ကျင်းစစ်အနေအေးလာသည်ကို ယင်းကျောင်း သတိထားမိလာ၏။

သို့သော် သူအများကြီးစဉ်းစားမနေချေ။

ကျင်းစစ်က နွေးထွေးသော အကျင့်စရိုက်မရှိသည့်အပြင် နှစ်ဝက်စာမေးပွဲသည်လည်း ရောက်လာတော့မည်သဖြင့် စာကိုချည်း အာရုံစိုက်နေသည်။ သူကမူ ထိုမျှလောက်အထိစာကြိုးစားတဲ့သူမဟုတ်ပေ။