"Ne kadar seviyorsun?" Deme.
"Yıldızların sonu kadar, seviyorum" derim.
Sonra üşürsün.
Üşüme diye susarım ben.
Hep olduğu gibi, susarım.
Yine de üşürsen söyle, sevgimi örteyim üstüne.
Dokunayım yüzüne.
Öpeyim saçlarını.
Lakin dokunamam saçlarına, değmesin kanlı ellerim.
Susayım, bana doğrulttuğu silahı, doğrultmasın sana da yalnızlık.
Bana beni sevdiğini söyleme.
Şayet sevgi söylenemez.
Bakarsın sen, hep olduğu gibi.
Anlarım bende kimsenin anlamadığı gibi.
YOU ARE READING
MAHŞERE MEKTUPLAR
Poetry"Gözlerin, bir tablo gibi bayım. Karşısında hastalıklı gözlerimin durması, nasıl da olanaksız." "Bazı hikayeler yarımdır, ister dönüp defalarca okumaya kalk, ister devamını yazmaya çalış, lakin unutma; hikayenin sonu hep aynı bitecek ve hiçbir mürek...
