ᴍʏ ʟᴏᴠᴇʀ

Part-9(အချစ်ကတကယ်လူကိုမျက်ကန်းဖြစ်စေတာလား!)

နောက်တစ်နေ့Sunooနှင့်Euijooတို့ကျောင်းသို့လမ်းလျှောက်ရင်းJungwonခေါ်သံကြားတော့လှည့်ကြည့်ကာSunooက

*ဟာJungwonမင်းဒီနေ့စောသလိုပဲ*

Jungwonတစ်ယောက်ခပ်သွက်သွက်လမ်းလျှောက်ကာ

*ဟုတ်တယ်။မင်းရဲ့အစ်ကိုဦးဒေါသကအစောကြီးလာပို့တာ*

Euijoo *မင်းကလေမသိရင်ကလေးအဖေကြီးကျနေတာပဲ*

Jungwon: :ဟာငါကကလေးအဖေမဟုတ်ပါဘူး။မင်းHwa YoungကိုသဘောကြနေတာလားEuijoo

Sunoo: :ဟုတ်တယ်အဲ့မျက်မမြင်မလေးကိုသဘောကြနေတာလားမှန်မှန်ပြော

Euijooတစ်ယောက်ဘာမှမပြောပဲထွက်သွားလေသည်။Jungwonတို့ကကြောင်နေရင်းကျန်ခဲ့သည်။
Euijooလမ်းလျှောက်သွားရင်းအမှတ်မထင်Hwa Youngနှင့်တိုက်မိလေသည်။ဟိုကစာရွတ်တွေပါလာလေတော့စာရွက်တွေပါလွှင့်ကြလေသည်။Euijooလည်းစာရွက်တွေလွှင့်ကြရင်း

*ငါသူတို့ပြောသလိုမျက်မမြင်မလေးကိုသဘောကြနေတာလား!*
တွေးလေသည်။ဟိုကမြင်မကန်းနှင့်ဆိုတော့

*ဟာသွားပါပြီ။*ပြောတော့
Euijooလည်းစာရွတ်တွေပြန်ကောက်ပေးလေသည်။
Jungwonတို့လာတော့အဝေးကနေမြင်ကာSunooက

*Euijooလည်းချစ်တတ်လာပြီထင်တယ်။*

*အေးနော်။Sunooသူရေခဲစိုင်တွေကြွေကျလာပြီပဲဟ*

*အေးနော်*

JIYUNတို့သူငယ်ချင်း၃ဦးလည်းထိုချိန်တစ်ဖက်စင်္ကြံမှာလမ်းလျှောက်လာတာSunooက

*ငါသွားလိုက်အုန်းမယ်*

*ဟာအရူးSunoo။လစ်တာများတန်းနေတော့ပဲ*

Sunooအစ်ကို၀မ်းကွဲJongseongတရားရုံးချိန်း
ထပ်ချိန်းတဲ့အချိန်ရောက်လာသည်။တရားရုံးကကလေးအုပ်ထိန်းခွင့်ကိုJongseongရသွားလေသည်။ဟိုအမျိုးသမီးကတော့ဒေါသပုံထလေသည်။
တရားရုံးချိန်းပြီးတရားရုံးကနေထွက်လာကြကာရှေနေ့ကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောရင်း
ဟိုအမျိုးသမီးကJongseongကိုပြဿနာရှာတော့
Jongseongကရှေ့နေကိုနှုတ်ဆက်လေသည်။ပြီးတော့တခြားဘက်ထိုမိန်းမကိုဆွဲခေါ်သွားသည်။ရှေ့နေနှင့်Euijooတို့ကဆက်စကားပြောလေသည်။