Sabah 6 gibi uyanmıştım.Bugün karargâha son kez gidip işlemleri halledicektim.Ardından eski timimle vedalaşacaktım.Aslında vedalaşacağım arkadaşlarım yoktu tek tabanca takılırdım sadece albaya, timime ve de bir kaç kişiyle vedalaşacaktım.
Tayinim çıkmıştı Erzuruma gidicektim.Belki bu iyi bir karardı ama bilmiyorum yaşayıp göreceğim.
Yarın sabah 7'ye uçak bileti almıştım.3 gün erken gidip işlerimi halledicektim.Ama ablam bu süreçte beni tek bırakmak istememişti ama tabikide onun inadı benim inadıma yenik düşmüştü.
Sabah erkenden uyanıp ablamla havaalanına gittik.Onunlada vedalaştıktan sonra uçağa bindim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
-Bir süre Sonra-
Gözlerimi Erzurumda açmıştım.Biraz serindi mayıs rüzgarları vardı ama asker olduğum için çok etki etmiyordu.
Hemem yoldan bir taksi çevirmiştim.Evimin adresini verdikten sonra birazda burda uyuyacaktım. ŞAKA yeter bu kadar uyku fazla bile uyudum ben.Çok uyku bana yaramıyordu hemen başım ağrıyodu ve ağrıdığında çok gergin oluyordum.Bunu ne ben ne de emirimdeki askerler hiç istemeyiz.Bütün gerginliğimi onlardan çıkarırdım çünkü.
Evime kısa süre içinde varmıştık hemen ücreti ödeyip apartmana giriş yapmıştım.Evim tugaya yarım saat uzaklıktaydı bu yoluda motosikletimle gidip gelecektim.Albay kısa süre içinde motosikletimi buraya yollatacaktı ozamana kadarda taksiylr idare edecektim.
Dairemin önünde ev sahibi beni bekliyordu.Hemen ondan anahtarı alıp eve geçmiştim.Saate baktığımda saat 15:30'du.Bu saatten sonra bişey yapılmaz kafasıyla kendimi yatağa atmıştım ve ablama haber verip uyumuştum.
Gözlerimi açtığımda açlığımın beni uykumdan uyandırdığını fark ettim ayrıca çok uyumuştum başım patlıyordu.Hemen altıma siyah pantolon üstüme siyah kısa kollu onun üstüne de siyah kapşon giyinmiştim.Yine karalara büründüm ayrıca.
Ben tam evden çıkarken karşı komşularda benimle birlikte çıkıyorlardı.Beni görünce ufak çaplı bir şok oldular sanırım yeni birinin taşınmasını bilmiyor ve istemiyordular anladığım kadarıyla.Bende şok olmuştum bir evden 6 erkek çıkmışlardı.Hem 6 kişiler hem de kasdan iri yarı insanlardı.Bir tık bende şok olmuş olabilirdim.
Onlara bir baş selamı verip asansörden aşağıya inmiştim.Buranın üst sokağında bir mekan varmış orda yemek yiyip eve geçmeyi planlıyordum.
Biraz telefona bakınırken yemeğimi o arada yemiştim.Hesabı ödeyip tam kalkacaktım ki masama bir lavuk oturdu.Büyük ihtimal onu döve döve öldürecek sinirin bende olduğunu bilmiyordu ama bilmeliydi.
"Hadi ama canım yanına kadar geldim yine pas vermedin ne yapmam gerekiyor?" "Top atman gerekirdi."pis şakacı beni."Vaay şakacısında dahada aşık oldum sana biraz takılmaya ne dersin?" Dedi "Ben burdan çekip gitmeni derim iyiliğin için."dedim."Demiştim şakacısın sen sevdim seni." Diyerek kolunu omzuma attı.Bu bardağı taşıran son damlaydı.Bu hareketle birlikte kafasını tutup masaya çarptığım gibi yere attım.Içtiğim ayranın dibi kalmıştı onuda üstüne döktüm mü tamamdı."Şuan burdan çıkıp gideceğim ve sende benim karşıma çıkmayacaksın çıkarsan bu kadar nazik olmam." Dedim ve hesabı ödeyip çıktım mekandan.
Tüm belalar benimi bulurdu anlamıyordum zaten başım patlıyordu.Bu yüzden onunda başını masaya vurup patlattım ya.Bu olayı düşünürkende eve gelmiştim.apatmana girerken beni görüp şok geçiren can komşularımda benim peşimden girmişti.
