neden? -berlermo-

bolum 1

Andrès beni odasina cagirmisti. Merkez bankasinin soygunu hakkinda konusmamiz gerekiyormus. Gecenin 3'unde.

odasinin kapisinin onune geldigimde derin bir nefes aldim. Beni bu saatte soygun konusmak icin cagirmadigi ortadaydi. Gerci cokta heveslenmemem gerekiyordu. Sonucta Tatiana surtuguyle evliydi. Tatiana hakkinda kotu dusunmem gerekiyordu. Biliyordum. Ancak o kadinda bana ters birseyler vardi. Belkide sadece Andrèsle evlenen kisi ben olamadigim icindir.

Kapinin onunde cok fazla bekledigimi farkettim ve titreyen ellerimle kapiyi actim.

Martin: Andres?

kirmizi koltugunda oturmus kitap okuyordu.

Andrès: Geciktin. Soygunun planlari nerede?

Martin: Beni buraya bunun icin cagirmadin cok acik.

yine kendine ozgu alayci gulusunu atti ve yavasca uzerime yurumeye basladi. O boyle yaparken soyledigi seylere odaklanmak cok zor olucakti.

Andrès: ah Martin ne kadarda acelecisin. (bence tam berlinin yapacagi hareket sorgulamayin)

wtf

Andrès: Sergio'yu gordun mu? Bugun cok mutluydu. Sanirim birini bulmus. Hayatinin sonuna kadar yanliz kalmasindan korkuyorudum.

Sergio'nun mutlu oldugu falan yoktu. Yani normal zamandan hicbir farki yoktu. herzamanki sikici Sergio...

Martin: Andrès soylememek icin bu kadar caba sarfettigin seyi artik dokulur musun?

derin bir ic cekti ve sonunda konusmaya basladi.

Andrès: Martin, benden hoslandigini biliyorum.

wtf
ha
what dedin gulum
nasil
ney

Birseyler soylemek icin agzimi actim ama Andrès lafi agzima tikarak uzerime yurumeye basladi. Hos zaten bolmese bile hicbirsey soyleyemezdim.

Nefeslerimizin birbirine karismasina izin verecek kadar yaklasti ve bekledi.

Andrès birseyler soyle.
birseyler soyle yoksa daha fazla dayanamayacagim.

Hicbirsey yapmadi ve en sonunda beklenen oldu. Andrès'in dudaklarina olabilecek en tutkulu sekilde yapismistim. Ve oda karsilik veriyordu. RESMEN KARSILIK VERIYORDU. Ellerim onun saclarinin heryerinde geziyordu. Onun elleriyse yuzumu tutyordu. Oyle sert tutuyorduki istesem bile geri cekilemezdim. istemiyordumda zaten.

Bu seyin bitene kadar bekledi. Bittigindeyse dudaklarimizi ayirip alinlarimizi birbirine yasladi.

Andrès: Martin seninle ayni duygulari paylasmak isterdim ama bu...

Andrès: Imkansiz.

ne

Andrès: uzgunum Martin ama artik gitmem gerekiyor. Evet bu bir veda. Kendine iyi bak. Elveda Martin.

ne

Cantasini da aldi ve birkez olsun dunup bakmadan uzaklasti. Bir kere bile nasil olduguma bakmadi.

Bense sadece arkasindan bakiyordum. Tek yapabildigim sey arakasindan bakmakdi. Ona sormak istedigim soylemek istedigim cok sey vardi. Neden Andrès? Neden bana boyle umit verip birakiyorsun? Ona bagirmak cagirmak. Gitmemesi icin yalvarmak istiyordum. Ancak elimden gelen tek sey arkasindan bakmakti...

Of burda bitiriyorum.
Martin canimin ici gel koynuma ben sana sahip cikarim.