BİR KİBRİT YAK (ASKER KURGU ) +18

2.BÖLÜM ( GİRİŞ 2)

Yeni bölüm sonunda geldi. Geç geldi farkındayım ama üniversitem başladığı için genç yazıp düzenledim..

....................................... ~ZS~........................................

Arkasında beş şaşkın adam bırakan binbaşı onlara sırtını dönüp askeriyeye doğru yürüdü. Dosyayı verdiği asker aldığı emirle binbaşının emrini yerine getirmek için albayın yanına gitmek için yolu yarılamıştı bile. Sırtını döndüğü askerler başta bunun bir şaka olduğunu sandılar ama binbaşının keskin, kararlı asker adımları hiçte şaka yapıyor gibi durmadığını gösteriyordu.

Yiğit kendini silkeleyip bir adım öne çıkarak

"Komutanım!" binbaşı duyduğu sesle omzunun arkasından ona seslenen çömeze baktı. Gözlüklerinin arkasından tek kaşını kaldırıp devam et der gibi yüzüne baktı. Yiğit başını dik tutarak kararlılıkla

"Sizden bir şans istiyoruz!"

O sözünü bittiririm bitirmez Feyzullah bir adım öne onun yanına çıkarak

"Bir şans verin bize komutanım!" dedi. Ondan sonra geriye kalan üç asker de onlar gibi bir adım ileri çıkıp hep bir ağızdan

"Bize bir şans verin komutanım!" dediler. Binbaşı tamamen onlara döndü ve gittiği yoldan dönüp bir adım öne çıkmış askerlerin önüne geldi. Gözlerini başlarını dik tutup ondan bir şans isteyen adama çevirip onları baştan sona taradı. Yiğitin üstünde bakışları dururken

" Demek bir şans istiyorsunuz?!"

"Evet komutanım. Eğer benim yüzümden ise.. Ben 850 menzile havadaki kuşun kanadını vuracak kadar eğitim aldım.. Sizden kendimi göstermek için bir şans istiyorum! .."

" Demek sen 850 menzil de uçan kuşun kanadından vurursun?" dedi hayretle. Yiğit dediği şeyle yutkunurken geri adım atmamak için

"Emredin yeter komutanım!" dedi. Binbaşı onun yanındaki askerler bakıp

"Siz buna katılıyor musunuz?" dedi. Askerlerin kaşları atılsa da Feyzullah daha fazla düşünmeden

"Evet komutanım!" dedi. Binbaşı susan askerlere dönüp

"Sizi?" dedi. Askerler hem Yiğitin hem de Fezullahın kararlılıkla verdikleri cevaptan sonra hep bir ağızdan

"Evet komutanım!" dediler. Binbaşının yüzüne bir gülümseme yerleşti ama hiçbiri bunu göremedi. Onlara sırıtarak bakarken ellerini arkadan birleştirip eğlenen bir sesle

"Çömez sence arkadaşların sana ne kadar güveniyorlar ? " dedi şüphe ile, sonra durdu yine aynı sesle "Uçan kuşu kanadından vurmanı istemiycem amaaa.." gidip geldi bir süre hepsi onun ağzındaki baklayı çıkarmasını bekler gibi yüzüne bakarken binbaşı rahat rahat "..  gözleri bağlı arkadaşlarının kafalarındaki elmayı vurmanı istiycem!... Eğer  850 menzilde o elmaları vurursan bu time bir şans verme işini tekrar düşünürüm amaa vuramazsan..." o sustu devamını askerler zaten biliyorlardı.

Bu onlar için tek şanstı. Şans istemişlerdi oda şans vermişti.

Yiğit duyduklarını idrak etmeye bile başlamıştı ki binbaşı,

" 30 dakika sonra sizi parkurda görücem! "diyip askeriyeye doğru gitti. Askeriyenin kapısından girerken ardındaki askerlerden ilk atak yapan Baran oldu ve Yiğitin ensesine şaplak yapıştırdı

" Lan gundi..Ne yapiysen sen öyle!! "dedi kızgınlıkla. Yiğitin eli ensesine giderken

" Ben sadece bir şans istedim "dedi endişe ile" Hem yalnız ben mi istedim, siz de istediniz! "dedi onların üstünde gözlerini gezdirirken