[For Unicode]
[3rd person pov : Jiwoong]
ရစ်ခီနဲ့ ဂျီအွန်းတွဲနေတာ ဒီနေ့နဲ့ဆို သုံးလပြည့်ပြီ
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး တဖြည်းဖြည်း ရင်းနှီးလာပြီး ပိုလို့လည်း အနေနီးလို့လာသည်
အတန်းပြီးတိုင်း နေ့တိုင်းလိုလို ချိန်းတွေ့ဖြစ်သလို ဂျီအွန်း တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ပိုပိုပြီး ရစ်ခီအပေါ် သံယောဇဉ်ရှိလာတော့သည်
"ဂျီအွန်း မင်း ရစ်ခီနဲ့ ချိန်းတွေ့နေတယ်ဆို မင်းက အခြောက်လား?"
သူဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိတာလဲ ငါ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောမိပါဘူး နောက်ပြီး ရစ်ခီလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြောမှာ မဟုတ်ပါဘူး
"ဘယ်ကသာ အခြောက်နဲ့ ဘာလို့ ငါက ချိန်းတွေ့ရမှာလဲ?" ရွံ့ရှာတဲ့အမှုအရာနဲ့ ပြောလိုက်မိသည်။
မဟုတ်ဘူး အဲ့ဒါတွေမမှန်ဘူး!!!!
"အင်း မင်း အဲ့လိုမျိုးကို ကြိုက်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ငါလည်းထင်တယ်"
"အင်း ရတယ် နောက်ပြီး ငါက မိန်းကလေးတွေကိုပဲ စိတ်ဝင်စားတာ ငါက မင်းပြောသလိုပဲ အ ခြောက်ဖြစ်နေခဲ့ရင်တောင် အဲ့လိုကောင်မျိုးနဲ့ ချိန်းတွေ့မှာမဟုတ်ဘူး"
ဒါ ငါ စိတ်ရင်းနဲ့ပြောတာ မဟုတ်ဘူး မမှန်ဘူး လုံးဝမမှန်ဘူး! ငါ ဘာတွေပြောနေတာလဲ!!
ပြောနေရင်းနဲ့မှ အခန်းထောင့်တစ်နေရာဆီ အကြည့်ရောက်ချိန် ငိုနေပြီဖြစ်တဲ့ရစ်ခီ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ခပ်သွက်သွက်လျှောက်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ခဏနေပါဦး ငါပြောတာ သူကြားသွားတာလား သူသာ တကယ်ကြားသွားရင် ငါတော့သေပြီ
ငါ သူ့အနောက်လိုက်သွားရမယ်!
ရစ်ခီအနောက်ကနေ ဂျီအွန်းပြေးလိုက်ခဲ့ပေမယ့် ရစ်ခီဘယ်ပျောက်လို့ပျောက်သွားမှန်းမသိ မတွေ့တော့။
ဒါပေမယ့် ဂျီအွန်း စတိုခန်းရှေ့နားရောက်တော့ ရိူက်ငိုနေတဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။
"ငါ တကယ်အသုံးမကျဘူး ငါ့ကို အသုံးချနေတဲ့လူအပေါ်ကိုမှ ယုံပြီး ချစ်မိနေတာ...ငါ.နောက်ဆုံး တစ်ယောက်တည်း...တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်ပြန်ပြီ.."
တံခါးဖွင့်သံကြားတော့ ရစ်ခီ သူမကြည့်ချင်တဲ့ လူကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ရစ်ခီ..."
ဂျီအွန်းရဲ့နူးညံ့ချိုသာတဲ့ ခေါ်သံထဲ သူ့ရဲ့ ဒေါသတွေတောင် ပျောက်ကွယ်သွားတော့မယ့်အတိုင်း
"မင်း ဘာလိုချင်လို့လဲ?...!"
ရစ်ခီ သူ့ရဲ့အေးစက်သူစိမ်းဆန်တဲ့လေသံနဲ့ ရင့်ရင့်သီးသီးပြန်မေးတော့ ဂျီအွန်းက သူ့အနား ရောက်လို့လာသည်။
ရစ်ခီချက်ချင်းမက်တပ်ရပ်ပြီး အနောက်ကို ခြေတလှမ်းဆုတ်လိုက်သည်။
"ငါ့နားမလာနဲ့!!"
"ရစ်ခီ..ကို..တောင်းပန်ပါတယ်..ကို ဘာပြောမိလို့ ပြောမိမှန်းတောင် ကို တကယ် မသိဘူး"
ရစ်ခီရှန်း မင်းကို သူက လိမ်နေတာ သူ့ကို လုံးဝ မယုံရဘူး!
"လူလိမ် မင်း ငါ့ကို အသုံးချတာ တော်လောက်ပြီ!"
ရစ်ခီမျက်ဝန်းထဲက ပုလဲလုံးလေးတွေ ပိုလို့တောင် စီးကျလာခဲ့သည်။
"အကုန်လုံးက လူလိမ်တွေပဲ ငါမင်းကို လုံးဝ မယုံခဲ့သင့်ဘူး!"
"ငါက အမြဲတမ်း တစ်ယောက်တည်းပဲ..."
"ရစ်ခီ အဲ့ဒါအမှန်မဟုတ်ဘူး ကိုက အမြဲတမ်း မင်းအတွက် ရှိတယ်"
ဂျီအွန်းက ရစ်ခီပုခုံးကိုကိုင်မလို့လက်လှမ်းလိုက်ပေမယ့် ရစ်ခီက ပုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။
"ငါ့ကို မထိနဲ့"
____
