06

251 19 0
                                    

Ik loop naast Ezra door de smalle straatjes heen.
Hij trekt me zacht aan mijn pols vooruit zodat ik niet van de groep gescheiden word.

"Wat denk je er van als we hier gaan eten?"
Vraagt pap.
We knikken allemaal en stappen het gammele huisje dat een restaurant genoemd word binnen. De muren zijn rood en overal hangen er kleine sfweerlampjes.
We krijgen een tafel toegewezen helemaal in de hoek achteraan.
Pap en Ezra lezen de menu en ik en Jesse zitten op onze gsm.
Ik ben een spelletje aan het spelen wanneer ik een bericht krijgen van Milo.

Milo<3

Is het leuk in NY

U

Zeker. We gaan nu eten
Wat zijn jullie aan het doen?

Milo<3

Niks wij hebben een dagje
Vrij.

U

Leuk. Wij komen na het eten terug
Naar huis.

Milo<3

Oh, zou je bij ons willen komen
Voetballen?

U

Ja, maar ik ben er wel niet zo goed
In.

Milo<3

geen probleem.
Tot straks
X

U

Tot straks
X

"Is dat Milo?" Hoor ik naast me. Het is Ezra. Ik lach en knik.
"Ik ga als we thuis zijn bij hem voetballen."
"Is goed" zegt hij. 
Ik eet mijn bord leeg en wacht op de rest. Ik heb namelijk een kleinere portie.

~

We komen aan bij het huisje en ik zie Milo aan zijn oprit staan.
Wanneer ik uitstap geef ik hem teken even te wachten en loop snel naar boven om mijn gerief weg te zetten.
"Pap! Ik ben bij Milo!"
"Is goed jongen!"
Ik loop snel naar buiten en zie hem daar nog staan.
"Sorry voor het wachten" zeg ik stil. "geen probleem" "kom" hij pakt mijn pols zacht vast en leid me naar de plek waar we gaan voetballen.
"Ik....ik kan dus wel niet goed voetballen."
"Dat is echt niet erg, gewoon plezier maken. Of we kunnen ook bij mij in de kamer praten als je dat liever hebt."
Ik knik en hij leid me weer naar binnen.
Hij loopt voor me de trap op en gaat de eerste kamer links in.
Hij gaat op zijn bed zitten en tik er op als teken dat ik naast hem moet komen zitten.

~

" dus meneertje heeft een crush?" Vraagt Milo.
"N...nee. eigenlijk ben ik niet zo into the love op dit moment." Milo moet lachen.
Maar en echt heel vrolijke lach is het niet.
"Liefde heeft veel drama, dat je het maar weet"
"Is er iets misschien tussen jouw en je vriendinnetje?" Hij knikt en begint met zijn vingers te spelen. "Ze...ze is nogal jaloers en word snel boos. En toch hou ik zielsveel van der maar...soms denk ik dat ik niet meer van haar hou op die manier."
Ik knik uit begrip en leg onzeker mijn hand op de zijne.
Hij kijkt naar mijn hand en dan naar mijn gezicht. Ik voel zijn ogen branden.
Ik kijk op en kijk naar zijn lippen zijn volle lippen.
Hoe zouden ze voelen?
Zacht?

Voor ik het weet ga ik naar voor en plaats ik mijn lippen op de zijne. Maar ijs top. Wanneer ik Milo niet voel meegaan.
Wat doe ik ook in godsnaam.
Hij heeft een vriendin. Shit...
"Mat...w-waarom zou je?,"
Shit...waarom moet ik altijd een vriendschap verpesten?
Ik sta snel op van zijn bed.
"Ik...om mijn god sorry...ik...oh god..ik...euhmm-
Voor ik nog mee onzin kan uitkramen loop ik naar buiten.
De pijn in zijn stem en de woorden blijven maar door mijn hoofd gaan.

Snel open ik de deur van ons huis en loop ik naar mijn kamer.
Heen en weer lopend val ik op een moment op mijn knieën. Tranen vallen over mijn gezicht heen. Mijn lichaam trilt en ik schreeuw half.

De deur word open gesmeten en ik hoor iemand mijn richting oplopen. "Matthy, mat, wat is er aan de hand?"
"Ik-ik ben zo....zo dom."
"Nee , vast niet schat." He tis Ezra. Hij is de enige buiten pap die me schat noemt. En deze stem is te anders voor pap te zijn.
Hij trekt me in zijn armen n ik laat mijn hoofd op zijn schouder vallen.

~

Ik heb mijn excuses aangeboden aan Milo via Whatsapp omdat ik hem nooit kon spreken. Of hij liep weg of hij was er niet eens.
Hij heeft het gelezen maar niet geantwoord. Het vreet me vanbinnen helemaal op.
Ik voel me nu al 2 dagen rot. Ik heb gezegt dat ik me niet goed voel zodat ik thuis mag blijven. Het is mentaal zo pijnlijk.

Ik heb die 2 dagen doorgebracht op mijn kamer kijkend door het raam. Wanneer hij langs liep en le Zach keek hij boos. Hij wilt niks meer met me te maken hebben.

Ik weet het zeker.

Vanavond ga ik naar een club. Ik wou niet maar Ezra wou samen met mij gaan. Hij zij dat het beter zou zijn voor me. Dat ik Edan niet de hele dag in mijn kamer heb gezeten.

Ik maak me langzaam klaar. Ik heb nog een uur en dan vertrekken we.
Ik doe een proper shirt aan en een lange broek.

I

k spuit ook nog wat parfum op me. Waarom? Geen idee.
Niet dat ike aar mensen wil gaan lopen versieren.

~

Ik stap samen met Ezra de auto in. Hij heeft zijn rijbewijs een jaar gelden behaald.
En nu gaat hij is naar de club brengen.

Er komt steeds een deel lich en een deel donker. De lantaarnpalen die we voor ik rijden zorgen voor dat effect.
Het is al redelijk laat en Ezra is nog steeds naar de club aan het rijden.

Ik stap uit en Ezra komt mijn kant op.
"Wil je samen blijven of liever alleen?" "Ik euhm ik wil liever alleen rondlopen." Hij knikt en we stappen samen binnen. Ezra is direct al weg en ik sta hier dan.
Ik slenter naar de bar en ga op een van de barkrukken zitten.
"En wat kan ik deze mooie man aanbieden?" Vraagt de man aan de bar.
"Euhmm...1 amaretto cola alstublieft." Hij knikt en gaat het drankje halen.
Ik heb geen idee van wat ik hier in godsnaam moet gaan doen.
"Alstublieft" ik pak het drankje aan en ga aan een van de kleine tafels achteraan in de hoek zitten. Verslagen met een mentaal pijnlijk gevoel zit ik hier helemaal alleen in de club.

~

Dit is ondertussen al mijn vijfde pint. Ik heb al 4 amaretto cola en 3 wiskie op.
Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben maar de mentale pijn word weggedrukt zolang ik blijf drinken.
Ezra heb ik al uren niet gezien.
De mentale pijn word weggedrukt maar de hoofdpijn word erger.
Ik sta snel op van mijn barkruk en zoek naar Ezra. Maar hem vind ik niet.
Ik begin dan aan random mensen te vragen achter paracetamol.

Uiteindelijk één iemand geeft me een paracetamol aan.
Zonder na te denken neem ik hem in met een grote slok van mijn pint.
Ik bedank de meneer en loop verder.
Na een minuut begint er iets in te kikken. Het is een erg wazig gevoel en ik begin me erg grappig te voelen.
Ik kan absoluut niet meer deftig op mijn benen staan en bots tegen allemaal mensen aan.
Op een moment begin ik om te vallen maar ik vole iemand mij tegen houden. De aanraking geven me te veel prikkels en ik begin me los te wringen.
Ik bedank de meneer maar wanneer ik me om draai zie ik een zeer herkenbaar gezicht. "Haaaay" ik ben te drinken voor een deftig gesprek. Ik leun naar voor en tik op de meneer zijn neus.
"Toet" zeg ik en ik begin te lachen om mijn eigen domme grap.
"Mat, wat doe jij hier?" Hoor ikd en meneer vragen. "Geeeeeeen ideeee-
Ik verlies weer mijn evenwicht en val zijwaarts naar beneden.
Weer houd de meneer mij vast. "Kom, ga even mee naar de wc's jij moe topgefrist worden" zijn stem zit voor iritatie en ik zie hij boos met zijn ogen rolt.

Zelf zo boos is hij mijn redder in nood.

Comfortbankz

tederWhere stories live. Discover now