Napahigpit ang kapit ko ng maalala ko ang guardian ko
"Shan, Han" tawag ko
I am wondering kung nandito pa ba sila. Walang lumabas di ko alam pero napaluha ako ng wala sa oras
"You call u-- Phoenicia!"
Rinig kong sigaw ni Shan na tila di makapaniwala umiiyak ito ganun din ang paglitaw ni Han napapahid ako ng luha sabay yakap sa kanila
"I thought pati kayo nawala sakin" umiiyak kong sambit
"Where have you been? We thought itinakwil mo na kami. We can't feel the bond but now nanunumbalik ang lahat" usal ni Han
Napatingin ako kay Cyrus na mabilis nag iwas ng tingin
I know may kinalaman siya sa mga nangyayari.
"Phoenicia lost her power. Your job really begins now" saad ni Cyrus na may seryosong tingin sa dalawa
Sabay naman ang mga ito na napatingin sakin
"Babalik din yun. For Sure" paninigurado ko
I Don't want to waste time kaya sinabi ko na mag teleport kami
Kasalukuyan akong nakatayo sa ma distansya sa bahay namin and from here kita ko sila na kumakain sa labas as usual kapag nag sama-sama sa labas naman talaga kumakain habang may isaw
"I'll be watching you" sambit ni Cyrus at nawala sa paningin ko
Kita ko sina Kuya Denvher kuya wick lahat sila na tila masaya ang araw. Have they forgotten me?
"Phoe-nicia?" Napalingon ako sa likuran at bumungad sakin si Lewis na bitbit ang isang cellophane na may lamang bote
Agad siyang tumakbo palapit sa akin at isang mahigpit na yakap ang binigay sakin
I miss him.
Di ko mapigilan na mapaluha, knowing that na magkakaanak na siyakay Eunice.
"Where have you been? I thought you're dead! I thought Cyrus killed you!" Aniya na kinabigla ko
"Cyrus would never do that." Agad na balik ko sa kanya na kinatigil niya
Tumitig siya sa mga mata ko at isang mapaklang ngiti ang binigay sakin
"Can we go ba--"
"Eunice is pregnant, i know everything. Be a Man Lewis." Putol ko sasabihin niya
Napatulala siyang tumingin sakin
Napakurap ako ng sinapak niya ang puno na katabi ko, bumilis ang tibok ng puso ko hindi naman to ganito before. Siguro dahil nawalan ako ng kapangyarihan
"It's a mistake! I'm sorry Xia I'm so sorry!" Paulit ulit niyang sabi sakin
Napasinghap ako ng wala sa oras
"That won't make me feel better. Masakit siya Lewis sobrang Sakit pero ano pa bang magagawa ko? It already happened. Ayaw kong maranas ng anak mo ang naransan ko. Please don't let her grow up thinking that she is a mistake. Please don't" usal ko sa kanya
Napatingin siya sakin at sa kabuan ko
"Mahal kita alam mo yan!" Aniya
"I know. But it will end. And when that happens please open your heart to Eunice." Nakangiting sambit ko
Parang ilang beses na sinaksak yung puso ko sa mga salitang ako mismo ang nagbitaw
"I gotta go see them." Usal ko at akmang talikuran siya pero Mahigpit niya akong niyakap patalikod
"For one last time, let me hug you this tight. Please do know that you're the first precious girl i ever loved and i always will." aniya
Ramdam ko ang luhang tumutulo sa mga mata niya
"Lewis." Tangin sambit ko na lamang
Kumalas siya sa yakap at nagpahid ng luha sabay tingin sakin
"I won't forget you. The biggest regret in my life is losing you." Aniya
Napahagolgol na lamang ako sa pag iyak dahil sa sinambit niya
Nagbuntong hininga siya at tinapik ako sa balikat
"Atleast i know you're in good hands" aniya at naunang naglakad sakin
Napatingin ako kay Cyrus ng biglang dumating sa harap ko at agad akong niyakap
"Nagpipigil lang talaga ako ng tanggalan siya ng hininga. He must pay for making you cry" aniya na kinailing ko
"Samahan mo nalang ako, para pag maiyak ako yakap lang ako sayo" mahinang sambit ko na kinatawa niya ng mahina
"Okay"
Pumasok ako sa loob and expected na nagulat sila they really thought na patay na ako kasalanan ni Cyrus yun.
In my life marami pa talaga akong hindi pa nalalaman. I never thought na sa academya magsisimula ang exciting part ng buhay ko.
I never wish to be something special, pero sadyang nature lang talaga sa lahat na may uniqueness, bagay na hindi na appreciate ng ilan because they are busy minding others business without looking themselves.
"Sa dami natin si Eunice at Lewis pa talaga unang magkaka anak" pabalang na sambit ni Zyron dahilan para samaan siya ng tingin ng dalawa
Napatawa ako ng mahina
I promise sa magiging anak ko na i will do my best to give them an Extravagant life para may thrill
"To our next generations" saad ni Vanellope sabay taas ng wine
Napangiti ako ng wala sa oras
"To my normal life without power" usal ko sabay taas ng bote na kinatingin ng lahat sakin
"Whaatt!?" Sabay na sigaw nila
Agad akong napasobsob sa dibdib ni Cyrus sabay takip ng tainga dahil masyadong sakit tainga, naging mas sensetive ang mga sense ko ngayon
"Ikalma niyo, nag aadjust pa siya." Usal ni Cyrus habang nakayakap sakin
"It will eventually come back" usal ko
Kahit hindi naman talaga sigurado but atleast for now i will continue to leave because i know I'm not alone. I have them to support and protect me.
Magkaroon ng kaibigan na love ka to the bone is very rare. And I'm proud to say that i am luck to have them. I would never deny my self again that I indeed the Lucky one.
YOU ARE READING
EXTRAVAGANT [FUTURE AND PRESENT]
Fantasy(BOOK 2 OF LUCKY ONE) ONCE CALLED A LUCKY ONE ONCE SAVED THE ACADEMY IS THERE ANY CHANCE THAT BEING A LUCKY ONE AND SAVE ANOTHER VALUABLE THINGS CAN LAY TO HER HANDS? SEEKING FOR TRUTH SEEKING FOR ADVENTURE WOULD NATURE LET THEM SEE THE TRUTH OF THE...
EPILOGUE
Start from the beginning