Got My Interest /Blue Lock/ !Ryusae Hiorin¡

cryin'

Gecenin sessizliğini, benim de uykumu, bölen sesle uyandım. Sanki kapının önüne biri dayanmış gibiydi. Sesin kaynağını bulmak ve durdurmak için aşağı indim.

Telefonumun flaşıyla kapıya kadar geldim. Kapıyı açmadan önce biraz sesi dinledim. Derin nefes sesleri.

Kapıyı açtığım gibi kapıya yaslanmış olan anahtarı deliğine sokmaya çalışan Rin üstüme düştü. "Şştt!" Rin'i içeri soktum ve ışığı açtım.

"Ben sana demiştim. Dinleyen mi var?" diye söylendim. Rin'in omzuna girip onu koltuğa kadar taşıdım.

"Annemler evde olsaydı boku yemiştin farkında mısın?" Gözlerini kapayıp arkasına yaslandı Rin. "Su..." Rin'in su dediğini duyunca mutfağa gittim.

Geri döndüğümde Rin'in koltuğa yatıp uyuduğunu gördüm. "Offf! Hiç uğraşamam seninle kal orada." dedim ve odama çıkıp yattım.

Sae sabah kalktığında Rin'in hâlâ uyuduğunu gördü. Birşeyler atıştırmak için buzdolabına yöneldi. Aradığı çoğu şeyi bulamayınca Rin'e bir not bırakıp alışverişe çıktı.

Rin, uzun bir süre daha uyuduktan sonra kapı tıklamasıyla kalktı. Uykulu adımlarla kapıyı açtı. O kadar çok uykusu vardı ki kim olduğunu bile düşünmeden açtı kapıyı. Karşısında duran Shidou ile uykusu biraz da olsa açılmıştı.

"Ne?" dedi Rin karışık ruh hâli içinde. Akşam yaşananları yavaş yavaş hatırlamaya başlamıştı. "Telefonun." dedi Shidou elindeki telefonu Rin'e uzatırken.

"Benim telefonumun sende ne işi var?" diye sordu Rin. Tüm akşamı hatırlamıyordu. Genellikle hatırladığı anlar can yakıcı idi.

"Dün akşam hızlıca ayrıldın. Acele ile de telefonunu unuttun." Shidou, Rin'in neden aniden ayrıldığını merak ediyordu. "Rinrin. Ne oldu?" dedi Shidou, Rin onu içeri buyururken.

Rin, bunun hakkında konuşmak istemiyordu. Kendini sanki reddedilmiş gibi hissediyordu. "Önemli birşey değil. Sadece aklıma bir şey gelmişti, onu halletmek için ayrıldım."

Shidou tabi ki de buna inanmamıştı. Az çok ne olduğunu çözsede kendini garantiye almak istiyordu. Rin'in kendini zor tuttuğunu anlamıştı.

Her ne kadar kavga etseler de Shidou kalpsiz değildi. Karşı koltuktan kalkıp Rin'in yanına oturdu.

"Sanırım anladım." diyerek kollarını Rin'in etrafına sardı Shidou. Rin, uzun süre sonra ilk defa o duygusuz yüzünü takınmayı bırakmış gözlerinden yaşların süzülmesine izin vermişti.