" ကင်မ်အီဟန် "
" ဟင် "
ထယ်ဆန်းက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း ရုတ်တရက်အသံခပ်ဆတ်ဆတ်နှင့် သူ့နာမည်အပြည့်အစုံကိုခေါ်လာတော့ အီဟန့်ခမျာ ဆတ်ခနဲဆိုသလို ကိုယ်ပါတောင့်မိသွားသည်။
" အနားလာခဲ့ "
" ဟင် ငါ့ကိုလား "
အီဟန်က မျက်လုံးအဝိုင်းသားလေးနှင့် သူ့ကိုယ်သူလက်ညှိုးထိုးကာပြောတော့
" ဒီအခန်းထဲမှာ မင်းနဲ့ငါပဲရှိတာ မင်းကိုမခေါ်လို့ ငါကဘယ်သူ့ကိုခေါ်ရမှာလဲ "
" ဘာတွေကြောင်နေတာလဲ အနားလာပါဆို လာ ဒီမှာထိုင် "
ထယ်ဆန်းကပဲ မတုန်မလှုပ်ရပ်နေတဲ့ အီဟန့်အနားသွားကာခေါ်လာရင်း ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်စေသည်။
" ခေါင်းတွေလည်း ခြောက်အောင်မသုတ်ဘူး ကလေးလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ မိုးမိထားတာ ဖျားကုန်မှာပေါ့ "
" အာ ရပါတယ် ငါ့ဘာသာငါသုတ်လိုက်ပါ့မယ် "
" ငြိမ်ငြိမ်နေ "
ထယ်ဆန်းက အီဟန့်ခေါင်းပေါ်ပုဝါတင်ရင်း ဝင်ရှုပ်လာတဲ့အီဟန့်လက်တို့ကို ဖယ်ချကာ ညင်ညင်သာသာနဲ့ သုတ်ပေးနေသည်။ အီဟန်ကတော့ ထယ်ဆန်းလုပ်ရပ်ကြောင့် ရင်အခုန်လွန်နေကာ နှလုံးခုန်သံကိုကြားသွားမှာစိုးသည့်အလား ပြန်မပြောတော့ဘဲ မလှုပ်မယှက်လေးသာငြိမ်ခံလို့နေသည်။
" ရပြီ "
" အင်း ကျေးဇူး "
ဒေါက် ဒေါက်
" ဟုတ်ကဲ့မေမေ ဝင်လာလို့ရတယ် "
" သားတို့ ရေချိုးပြီးလောက်ပြီထင်လို့ လာပြောတာ မေမေထမင်းပွဲပြင်ထားပြီးပြီ လာကြတော့နော် "
" ဟုတ် မေမေ အခုလာပြီ "
ထယ်ဆန်းမေမေက ပြုံးပြကာခေါင်းညှိမ့်ပြရင်း ပြန်ထွက်သွားသည်။
" တွေ့လား မေမေလာခေါ်နေပြီ စားပြီးမှပြန် သွားမယ် လာ "
အီဟန်ငြင်းချင်ရင်တောင် ငြင်းချိန်မရတော့ပါ။ ထယ်ဆန်းက သူ့လက်ကိုဆွဲကာ ခေါ်သွားချေပြီ။
YOU ARE READING
you're my DESTINY | gongfourz
Short Story" အီဟန် ငါကမင်းအတွက်ဘာလဲ " " မင်းက ငါ့ရဲ့ကံကြမ္မာ "
EP - 4
Start from the beginning
