Fecr Esnasında

Menekşe

Ey Menekşe!
Ey dost!
Ey masum çiçek!
Hoşgeldin hayatıma
Seninle tanıştığım ilk gün
Hala dimağımda
Başın dik açmıştın çiçeklerini
Kavuşmuştun beklediğin
O en güzel hayata
Umut saçıyordun
Gökkuşağını andırıyordun adeta
Hayata bir sıfır önde başlamıştın sen
Çünkü her şeyle başa çıkmak için
Elinde vardı en büyük silah olan cesaretin
Kısa zamanda dost olduk seninle
Ne çok dinledin
derdimi
Ne çok ağladın benimle
Hüznümü, sevincimi
Korku ve endişemi
Paylaşırdım seninle ümitlerimi
Daha ben konuşmadan
Anlardın her şeyi bakışlarımdan
Ne kadar güzeldi dünyam
Gerçekleşmişti sonunda rüyam
Değildim ben artık yalnız
Vardı hayatımda bir bahtsız
Bahtsız olan bendim asıl
Terk edildim ama nasıl?
Bir sabah geldim yanına
Kuru yaprakların karşımda
Ama olamaz bu neden
Korudum ben seni
Kendim hariç her şeyden
Seni sadece benim sandım
Sarmaşım gibi davrandım
Oldu mu bu hak olanlar bana
Yine yalnız kaldım ama
Bu sefer pişmanlıklarımda
Eşlik ediyorlar artık her şeyiyle hayatıma.