Karma||Hyunho

8

Minho geldikleri evi inceledi uzaktan. Felix'in aklına uyup bu eve ikinci gelişleriydi. İlkinden daha tedirgin hissediyordu. Buraya ilk gelişlerinde her şey onun için çok çok kötüydü sevgilisini en yakın arkadaşıyla kendi yatağında basmıştı, babasıyla arası berbattı, her zaman yanında olan Felix bile ona sırtını dönmüştü, her gece kabuslarla uyanıyordu ve bunların nedenini bilmiyordu bile.

Felix sık nefesler alan Hyunguna baktı. Buraya ilk geldikleri gün Minho asla bu kadar gergin değildi neden şimdi daha gergindi anlamıyordu halbuki geldikleri gün her şeyini kaybetmiş bilinmezliğin ortasında olan bir Minho vardı şimdi ise hayatı yoluna girmeye başlayan bir Minho vardı peki neden şimdi daha gergindi? "Minho Hyung iyi misin?" Minho aniden ona seslenen Felix'le yerinde sıçradı "E-evet iyiyim merak etme" Felix kaşlarını kaldırıp Minho'ya bakmaya başladı "Emin misin? İyi gözükmüyorsun istersen geri gidebiliriz hem daha parayı nereden bulduğunu bile söylemedin Hyung o çok para biliyorsun değil mi?" Minho dudaklarını ısırıp Felix'e baktı. Felix'e güvenmiyordu sıkışınca hemen babasına öteceğini biliyordu ama çevresinde onu dinleyip onu anlayacak tek kişi de Felix'ti bunu da biliyordu.

Felix hâlâ cevap bekleyen gözlerle Hyunguna bakmaya devam etti. Tam bir şeyler diyeceği sırada Minho konuşmaya başladı "Hadi içeri girelim söz işimiz bitince her şeyi anlatıcam ama önce kafamdaki soru işaretleri bir bitsin tamam mı?" Minho son cümelesini adeta yalvaran bir ses tonuyla söyledi. Felix karşısında kendisine yavru köpek bakışları atan Hyungunu kırmadı ve kafasını salladı.

Felix kapı tokmağını ilk geldikleri gün gibi 3 kere çaldı ardından 2 adım geri çekilip Minho'yla ikisi için yerden küçük birer mavi taş aldı. Minho bu ritüelleri fazla bulsa da falcının ne yumurtlayacağını merak ettiği için sesini çıkarmadı. Kapının gıcırdamasıyla ikisi de kafasını eğdi. Falcı kesinlikle göz göze gelmek istemiyordu müşterileriyle. Açılan kapıyla ikisi de içeri girdiler. "Merhaba randevunuz var mıydı?" Minho kısık sesle Felixin kulağına fısıldadı "Ne o büyücü bunu görememiş mi?" Felix Minho'nun karnına dirseğiyle vurup karşısındaki kadına döndü "Ee, evet evet randevumuz vardı Lee Minho adına" kadın kafasını sallayıp önündeki bilgisayardan kontrol etti "Evet kayıtlı ücreti alabilir miyim?" Felix hemen ücreti kadına verdi. "Ne zaman içeri girebilir acaba?" Minho sabırsızca konuşmaya başladı. Kadın gözlüğünün üstünden bakıp konuşmaya başladı "Ona biz karar vermiyoruz Alexa Hanım ne zaman isterse o zaman girersiniz daha sırada bekleyenler var gördüğünüz gibi" eliyle sandalyede oturan kişileri gösterdi sekreter kadın. Felix kafasını sallayıp Minho'yu kolundan çekiştirip koltuklardan birine oturdu.

Stresle bacağını sallamaya başladı Mimho. Felix yavaşça Minho'nun bacağını sıkıp konuştu "Hyung bilmem hereken bir şey var değil mi? Buraya neden ikinci kez geldik? Jisung'dan vazgeçtin, babanla ve bizimle de aran düzeldi neden saçma bulduğun falcıya tekrar geldik ki?" Minho önce etrafına baktı yavaşça sonra stresle dudağını ısırıp sanki bir sır verirmişçesine konulmaya başladı " Saçma falcının dediklerinin bir kısmını anlatmıştım ya krallık mırallık bir şeyler saçmaladı diye.." Minho acıyla yüzünü buruşturdu sanki canı tekrar yanıyormuş gibi "... Ben dün gece tekrar kabus görmeye başladım ama bu diğerleri gibi değildi Felix... ben... Ben sanki o anları yaşamışım gibi... Saçma biliyorum ama yemin ederim delirdiğimden falan değil... Falcının dedikleri çıkıyor Felix" Felix kaşlarını çatıp konuşmaya başladı "Ne demek falcının dedikleri çıkıyor başka ne oldu?" Minho derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti "Dün Hyunjin'le sinemaya gitmiştik ya. Biriyle tanıştık Chan diye biri bana sanki geçmişten gelmiş gibi davranıyordu biliyorum çok tuhaf ama yemin ederim doğruyu söylüyorum" Mimho acıyla kafasını eğdi Felix'in ona inanmasını beklemiyordu zaten. Chan onu gördüğünde tembihlemişti sıkı sıkı kimseye bir şey anlatmaması konusunda ama o Chan'ı dinlemişti çünkü dün yaşadıkları koca bir saçmalıktı ona göre.