''မဖြစ်ဘူး ငါ..ငါရေအမြန်ချိုးမှ..."
ပြောလဲပြော ပုံ ရေချ်ိုးရန် အမြန်ပြင်ဆင်နေလိုက်သည်။
''မေမေယေ အချစ်ယေးရာကျိနော်.. "
ထိုအချိန် အခန်းထဲ ဝင်လာသောအချစ်လေး။
ကုတင်အထက် ဘယ်သူမှမရှိသောကြောင့်
မျက်ဝန်းလေးမှာ အခန်းကြီးအားဝေ့ကြည့်၍
တဖြည်းဖြည်း မျက်ရည်များ စီးကျလာကာ...
''ဟင့်...ဟင့်...ဟီး...အချစ်ယေးမေမေချိတော့ဝူး ဟီး...အဟင့်...ဟင့်...မေမေယေအချစ်ယေးကို ထားခဲ့ရဝူးယေ ဘယ်မှာယဲဟီး...အဟင့်.. ဟင့်...မေမေရေ...ဟီး. အချစ်ယေးမေမေချိတော့ဝူး...ဟီး...''
ပြောလဲပြော ခြေစုံလေးရပ်ကာ ရှိုက်ကြတငင်
ငိူနေသောအချစ်လေး။
ရေချိုးခန်းထဲ အပြင်မှအချစ်လေးအသံအား
ရေကျသံကြောင့်မကြားသောပုံ အေးမြသော
ရေအား ဝအောင်ချိုးကာ..
''အာ့ လန်းသွားတာပဲ..."
''ဟီး...မေမေယေ အချစ်ယေးနို့နို့တောင်း
တော့ဝူးလေး အချစ်ယေးကို ထားခဲ့ရဝူးယေ
ကျန်ရာ အချစ်ယေး နို့နို့ချာတော့ဝူးယေ
ဟီး...အဟင့်...ဟီး...''
ပုံတစ်ယောက် ရေချိုးချင်းအား
လက်စသပ်ကာ ရေဗန်းအား
ပိတ်ချလိုက်ချိန်..
''မေမေယေ အချစ်ယေးကိူထားခဲ့ဝူးယေ
အချစ်ရေ ယိမ်မာမယ်ယေ ဟီး..အချစ်ယေးကို
ယာခေါ်ရေ ဟီး..အဟင့်...ဟီး..."
အပြင်တွင် သမီးငိူနေသောအသံလေးကြောင့်
ပုံမျက်ဝန်းများပြူးကျယ်သွားကာဘေးမှ
သပတ်တစ်ထည်အားအမြန်ကောက်ပတ်ကာ
ရေချ်ိုးခန်းထဲမှပြေးထွက်ချိန် ရှိုက်ကြီးတငင်
ငိုနေရှာသော သနားစဖွယ် အချစ်လေး။
''သမီးလေး..."
ပုံပြေးလာ၍ အလန့်တကြား ခေါ်လိုက်ချိန်
သူမအားတွေ့သွားသော အချစ်လေးမှာ
ငိုနေရင်း လက်ကလေးကမ်းလာ၍..
''ဟီး.. မေမေတွားဝူးနော် ဟီး..အချစ်ယေးကို
ထားတွားဝူးနော်..."
ပြောလဲပြော ပုံလည်ပင်းအားအတင်းဖက်ထားကာ ဘယ်လောက်တောင်ငိူထားလဲမသိ
ရှိုက်နေသော သမီးကြောင့် ပုံ မျက်ဝန်းအထက်
မျက်ရည်များမှာလဲ စီးဆင်းလာတော့သည်။
အပိုင်း(18)
Start from the beginning
