Untold Story of the Last Witch Huntress

Untold Forty-nine: The Royal Capital of Utopia

Walang nagsalita ni isa sa kanila. Namataan ko ang pagyuko ng iilan kaya naman ay tipid akong napangiti muli.

They're scared. Alam ko iyon. Ngayong halos abot-kamay na namin ang paghihiganting matagal na naming pinagplanuhan, ramdam na ramdam ko ang tensiyon mula sa kanila. At kagaya nang sinabi ko kanina, wala akong pipilitin sa kanila. They have to decide for themselves. Hindi ko didiktahan ang kung anong dapat gawin nila. I'm just here to help and lead them and not to force them to do things that are against their will.

"Eksaktong alasais mamayang gabi... nasa gubat na kami kung saan naroon portal dito sa Sanctuary. Babalik kaming dalawa ni Asher Asteria sa Utopia para harapin at tuluyan nang wakasan ang kasamaan ng Coven. And those witches who want to fight with us, meet us there." Humugot akong muli ako ng isang malalim na hininga at yumukod sa harapan nila. Kinagat ko ang pang-ibabang labi at muling umayos nang pagkakatayo. Isa-isang kong tiningnan ang mga witch na kasama ngayon at nagpaalam na sa kanila. Tahimik akong naglakad at lumabas na sa bulwagan.

May ilang oras pa naman bago kami tuluyang bumalik ni Asher sa Utopia. Kaya naman ay bumalik muna ako sa apartment ko at hinayaan ang sariling magpahinga. Hindi ko nagawang makatulog kagabi dahil sa pagdating ni Asher Asteria sa mansyon ni Debora. I need to get some rest and good sleep too. I still need to adjust my body with this blood moon power inside me. At kagaya nang tinuran sa akin no'ng babae, iyong babae na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maalala kung saan ko ba ito nakita noon, may limitasyon ang lahat. Lalo na ang katawan ko. I need to be careful. Nagsisimula pa lang ako sa lahat ng planong binuo ko sa loob ng mahabang panahon.

Dahil sa pagod sa mga nangyari ay talagang nakatulog ko. Ni hindi ko namalayan ang oras at noong naalimpungatan ako, mabilis akong napabangon sa kamang kinahihigaan. Wala sa sarili akong napatingin sa may orasan at napahugot na lamang ng isang malalim na hininga noong makitang alas-singko na pala ng hapon. May isang oras pa ako para maghanda sa pababalik namin sa Utopia!

Maingat akong kumilos sa kama ko. Umalis na ako roon at nagtungo sa banyo ng silid. Dahan-dahan kong inalis ang suot na damit at pumuwesto na sa ilalim ng shower. Mabilis kong ipinikit ang mga mata noong tumama sa katawan ko ang malamig na tubig. Humugot ako ng isang malalim na hininga at inilapat ang kamay sa pader na nasa harapan ko.

"Babalik na ako sa Utopia," mahinang bulalas ko at iminulat ang mga mata. "And I'm hoping that I'm not too late to do this." Humugot akong muli ng isang malalim na hininga at mabilis na tinapos ang paglilinis ng katawan.

One hour. I only have one hour to prepare. Hindi na dapat ako nagsasayang ng minuto sa shower ngayon!

Noong matapos na ako sa pagligo ay mabilis akong nagtungo sa walk-in closet ko. Ibinuksan ko ang isang kabinet at dinampot ang mga nakatuping mga damit na naroon. I sighed and started to get dress. Isinuot ko na ang damit na inihanda ko talaga para sa araw na pagbabalik ko sa Utopia. It was an all-black outfit. Mula sa jeans hanggang sa jacket na suot ko. Maingat akong naglakad patungo sa salamin at matamang tiningnan ang repleksiyon ko roon.

Humugot ako ng isang malalim na hininga at nagsimula nang suklayin ang buhok. Mayamaya lang ay itinali ko na ito at muling naglakad patungo sa isa pang kabinet na nasa closet ko.

Weapons.

I need some deadly weapons that can be use against Coven. At may sandata akong tiyak kong gagana sa kanila.

Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Mabilis kong inihanda ang mga sandata ko. May ilang dagger akong kinuha at inilagay iyon sa maliit na bag na dadalhin ko sa pagbabalik sa Utopia. Pumili rin ako ng mga baril at noong matapos na ako, lumabas na ako sa walk-in closet ko. Tahimik kong inilapag sa ibabaw ng kama ang dalang bag at dinampot ang natatanging silver weapon na mayroon ako ngayon.