Surrender

Chapter 7

"Who's Nigel?" Tanong niya kay Hiro.

Ewan ko kung bakit nasali ang pangalan ni Nigel sa usapan nila.

"Nigel Arroyo. Dating section two. Section one na ngayon." Kumunot ang noo ni Hiro. "Why did you ask, P?"

Namangha ako sa narinig. Kinalbit ako ni Monica. Tumingin ako sa kanya. Matamis niya akong nginitian.

"Did you hear that, Millie?" Tanong niya. "Sinasabi ko na nga ba! Kaya wala si Nigel kahapon! Nadinig ko kasi sa mga former classmates niya na section one na nga daw ang crush mo! God, he's our classmate now!" Nawala ang pagiging mahinhin ng bestfriend ko.

"Seriously?" Tanong ni Cassia na napalingon na din sa amin.

Akala ko'y hindi na naman niya papakawalan sa titig niya si Hiro!

"He's here!" Ani Geneva.

Napatingin kami sa itinuturo ni Geneva. Papasok na si Nigel dito sa room. Napaayos ako sa kinauupuan.

Hindi pa nga ako makapaniwala sa sinabi nilang section one na si Nigel ngunit heto't pinatunayan na niya agad!

Pinanggigilan ako ni Cassia nang gumala ang mga mata ni Nigel. "Shit, it's true, Millie! Ayan na ang gwapo mong crush!"

Hindi ko alam kung paano ako nakasurvive sa araw na iyon. Hindi nga ako nakapanood ng practice ni Nigel pero nabuo naman ang araw ko dahil kaklase na pala namin siya!

Pauwi na kami ay panay pa din ang tukso sa akin ng tatlo.

"I'll request sa adviser natin na lapit si Millie at Nigel." Sabi ni Cassia.

"Don't do that, Cassia. I want my best friend to be my seatmate. Kung kailan fourth year na tayo tsaka pa kami maghihiwalay ng upuan?" Nakangusong sabi ni Monica.

Napangiti ako dahil sa inasta niya. Ipinulupot ko ang kamay sa kanyang braso dahilan para mapatingin siya sa akin.

Selosa si Monica. Kahit na alam niyang crush na crush ko si Nigel at gusto niya ito para sa akin ay gusto niyang kami pa din ang magkatabi.

Dumaan ang mga araw. Naging busy na sa school dahil regular classes na. Hindi ko inaasahan na bigla akong magkaroon ng pagkakataon na makausap si Nigel.

"Do you have paper, Millicent? Naiwan ko kasi ang papel ko sa bahay kagabi. Pati ang essay na pinagawa ni Ma'am ay naiwan ko." Nginitian niya ako.

Ilang segundo yata akong hindi nakakilos. Nasa harap ko siya at nanghihingi ng papel! Hindi ako makapaniwala. Idagdag pa ang katotohanang kilala niya ako!

Halos manggigil ako sa bestfriend ko na tahimik lang. Kinagat ko nang mariin ang labi.

Binigyan ko naman siya ng papel dahil hindi ko na kayang tagalan pa ang ngiti niya. Baka mamaya ay mangisay na lang ako sa kilig!

"Ways of pathetic asshole huh?" Si Phoenix ang nagsalita.

Sa nakaraang mga araw ay naging aware na ako sa kanyang boses. Maingay kasi siya. Para bang walang oras na hindi niya kayang patikumin ang sariling bibig. Araw-araw ay naririnig kong nag-uusap sila ng mga pinsan niya. Madalas ay tungkol sa mga babae.

Tumingin ako sa kanya. Kumunot ang aking noo dahil nakaigting ang kanyang panga. Nakatingin siya kay Nigel. Bigla na lang siyang bumaling sa akin kaya napadiretso ako ng upo.

Tumayo siya at lumapit sa akin. "May I borrow your pen?" Aniya sa matigas na boses. "Ipangsasaksak ko lang sa bumbunan ng mga papansing lalaking hindi naman gwapo!" Tumingin siya sa ballpen kong nabili ko lang ng anim na piso.