Exsandius: Dokuz Şarap

4. Bölüm: Ölümü Dilemek

Durmadan koşuyordu Yedi numara, ara vermeksizin koşuyordu. Eğitimi vardı bu yüzden ses çıkarmıyordu ama kıyafet seçimi onu ele veriyordu. Parlak turuncu bir tişörtü vardı. Ama evden çıktığını anda onu atmıştı. Üzerinde gri renkli bir atlet ve beyaz bir şort vardı. Beyaz ayakkabıları da bu duruma destek çıkmıyordu. Resmen ben buradayım diye bağırıyordu ama o bunu pek umursamıyordu. Durmadan koşuyordu ve bir yandan Sekiz numaranın rıhtımda tuzak olduğunu nereden bildiğini düşünüyordu. Sekiz numaranın eğitimi vardı ama kişilik bölünmesi yaşadığı için orduya alınmadı. Buraya gelmeyi en baştan istemiyor gibiydi ama bir yandan çok istekliydi. Yedi numara kimseden şüphe etmek istemiyordu o anda düşündüğü tek bir şey vardı oda rıhtıma vaktinde yetişmek.

Sekiz numara yanına Dokuzu almış diğerlerini aramaya koyulmak için dışarı çıkmıştı ki o manzarayı gördü ve Dokuza fena bir şekilde patladı.

Sekiz: Sen şaka mısın bu motorun burada ne işi var?

Dokuz: Motor benim sonuçta istediğim yere götürürüm.

Sekiz: Bu gerçek bir canavar onu bu çiftliğe mi getirdin gerçekten? Bak şimdi herkesi buradan çıkaralım önce daha sonra gündüz vakti polisle gelip bu motoru alalım.

Dokuz: Neden şimdi onu alıp eve gitmeyeyim? Saçmalıklarınızdan bıktım peşimizde katil falan yok.

Sekiz: Pekala gitmekte özgürsün ama ya yanılırsan?

Dokuz: Bu canavardan daha hızlı pek bir şey yok.

Sekiz: Bunu yapma yolu yarılamadan ölürsün.

Dokuz: Yaşamın yavaş ölümün hızlı olsun dostum.

Sekiz: Yaşamın yavaş ölümün hızlı olsun. Yine de Ölmemeye çalış.

Sekiz numaranın bilmediği bir şey vardı. Dokuzun gitme sebebi olanlara inanmaması değildi. O aptal değildi bir katil olduğunu biliyordu ve bu katilin Sekiz olmasından korkuyordu. Ekibin en zekilerinden birisiydi Sekiz numara tüm bu olanları planlayabilecek kapasiteye sahip biriydi. İşte bu durumlar Dokuzu korkuyordu ve bu yüzden kaçıyordu ama Sekizi dinlemeliydi. Daha yolu yarılamadan ve ne olduğunu anlamadan kendini yerde buldu. Karşısında bir yüz vardı. Bu yüz hem bir insana aitti hemde gerçek olamayacak kadar mutluydu. Daha sonra bu mutluluğun bir maskeden ibaret olduğunu anladı. Ondan korkuyordu fakat korku sebebi onun katil olması değildi. Korkuyordu çünkü katili tanıdığını düşünüyordu. Sekiz numara neler yapabilirdi bunu iyi biliyordu fakat başına gelecekler çok daha fazlasıydı. O tüyler ürperten maske şimdi tam karşısında duruyordu, sessizdi sadece sessiz. Öleceğine çok emindi bunun bir an önce acısız bir şekilde olmasını istiyordu yaşamayı seviyordu ama bilmiyordu ki bu sevgi yerini nefrete bırakacaktı. Katil ona yaklaştı. Bir şeyler söyleyeceğini sanıyordu.

Dokuz numara donakalmıştı ve öylece duruyordu. Daha sonra bir çığlık attı bu çığlığı tüm çiftliğin duyduğuna emindi. Kafasını kaldırıp doğrulmaya çalıştığında uzaklaşan bir beden ve infraspinatus kaslarını -göğüste bulunan kaslardan bir tanesi- yırtan bir kai bıçağı görüyordu. Durum pek iç açıcı değildi. Kai bıçakları sebze doğramak için idealdir fakat Dokuz numara kendisinin sebze olmadığına emindi ve bıçak çapraz bir şekilde saplandığı için şanslıydı bıçağın aortu teğet geçtiğini biliyordu bu yüzden kalkıp yürümeye devam etti. İki numarayı aramaya koyuldu çünkü aort yırtılmasa bile kansızlıktan mustarip birinin kan kaybetmesi iyi bir durum değildi. Dokuz hayatını ve yaşadıklarını sorgulamaya başladı. Nasıl olurda sadece ön dört dakikada banyo yapmaktan katilden kaçmaya dönmüştü işler hayret ediyordu ve zaten etmesi gerekirdi.

Bu sırada Dört gözlerini açtı gördüğü manzara karşısında neredeyse iştahı kaçacaktı. Böyle bir durumda uyuyabilen tek kişi Altı numara değildi ki zaten Altı numara karşısında arkadaşının cesedini yiyen bir kuzgun görünce uyuyacak birisi değildi. Dört numara doğrulmaya çalıştı fakat çok sıkı bir biçimde bağlanmıştı. Tek çaresinin birilerinden yardım dilemek olduğunu düşündüğünde ise ağzının bağlı olduğunu fark etti. Artık sadece birinin onu bulmasını bekleyebilirdi fakat bu çabuk olmazsa kendisi de o kuzguna yem olacaktı ve bu durum Dördün hoşuna gitmemişti. Aniden bir çığlık duyuldu bu ses Dokuz numaraya aitti. Sesi duyan Yedi numara olanlar yaşanırken koşmaya devam ediyordu.