İLKİM

917 45 8
                                    

Gözlerimi huzurlu bı şekilde açtım

Çağanin kollarında olduğumu gorunce yüzümde gülümseme belirdi

Yüzüne baktığımda hala uyuyodu

Elimi yavaşça alnına biraktigimda ateşi yoktu

Rahatcana bı nefes verdim

Yavaşça yataktan kalkmaya çalıştım

Lakin çağan adaha çok beni yanına çekmişti

Ç:rahat dur

Çatalaşmış sesiyle konuştuğunda uyandığını anlamıştım

T:çağan kalkarmisin eve gidicem

Gözlerini açıp bana baktı

Ela gözleri şişmişti uyuduğu için

Ç:saat kaç

Elimdeki saatk gösterdim

T:okuldan çıkmama 30 dakika var anca giderim

Biraz etrafa baktı

Düşünüyordu

Ç:ben snei bırakırım

T:olmaz hastasın sen

Ç:yoksa burda kalisrsin

Derin bı of çektim

Ç:bende öyle düşünmüştüm kalk bakalım

Yataktan doğruldum

Saçlarım duzeltim

Yataktan kalktım

Oda kalktı

Ç:ne kadar teşekküretsem az benim annem-

Bı sure sustu durdu ne diycekti

Yanına yaklaştım

Elimi koluna götürdüm tebesum ederek

T:bana Herseyni anlatabilrsin efe ben seni dinlerim

Kollarıyla beni sardı

Gülümseyip kollarımı sırtına koydum

Ç:hayatıma nasıl girdin bilmiyorum ama İYKİ girdin naz

T:sende efe sende iyiki

Bi anda şimşek carpmasiyla cama döndük

T:yağmur yağıyo

Ç:severmisin

T:bayılırım

Hızla çantamı alıp gülerek aşağa indim

Oda peşimden

Dışarı çıktık

Hava gunesliydi ama yağmur yağıyordu

Hızla evden uzaklaştım

Yağmur kısa olan saçlarımı islatiyodu

Ve bu beni mest ediyodu

Çağan elindeki şemsiyeyle beni izliyodu

T:gelsene çok güzel

Ç:üşüyceksin

T:soğuk değil sadece yağıyor gell

Bı sure düşündü

Ç:ıslanmaktan nefret ederim

Lütfen dercesine ona baktım

Bı sure sonra şemsiyeyi kapatıp elini cebine yerleştirdip yanima gelemye başladı

KÖTÜ ÇOCUKWhere stories live. Discover now