5.bölüm

8.5K 396 44
                                    


04.09.2023

"Zorluğa sabredince , o zorluğun sonu huzur olur "

Seyra'dan

Kapıyı çalıp açmamla odada bulunan herkesin bakışı bana döndü. Daha doğrusu erkek ordusunun bakışları hızla beni buldu .

"Seyra Korkusuz" diye kendimi bilmelerine rağmen tanıtma gereği duydum.

"Başhekim Ulaş İzgi" dedi ve elini uzattı elini sıkıp koltuklardan birine oturdum. Diğer kişilere de başımla selam verdim onlarda gülümseyip benim gibi selam verdiler .

Onlara bakınca ne kadar benzediğimi farkettim . Ama en çok benim yaşlarımda biri ile çok benziyordum .

Hepsinin gözünde hüzün ve özlem vardı. Ama neden öyle bakıyordu hepsi. benim gözümde ise boş bakışlar vardı. Duygularımı gizlemekte iyiyim.

"Konuyu biliyorsunuz ,isterseniz uzatmadan kanları alalım" dedi Ulaş bey

"Olur "dedim ifadesiz bir sesle . Her ne kadar yüzüm düz bir ifadeyle dursada ,çok heyecanlı ve stresliyim . Bir yanım mutlu iken, bir yanım üzgündü. Çünkü eğer karışmışsam yıllardır çektiğim yalnızlık boş bir sebeptendi . Bir yanım eğer onlar ailense gözleri seni ne kadar istediklerini belli ediyor seni sevecekler diyordu . Aklımdaki düşüncelere son verip Ulaş beye baktım.

Bir hemşireyi kanları almak için çağırdı.

"İsterseniz önce sizden kan alalım seyra hanım "dedi

"Tamam" dedim ve sedyenin üzerine oturdum benden sonra Azat beyden kan alındı . Hemşire kanları alınca odadan çıktı."Sonuçlar iki saate çıkar" dedi Ulaş bey ve kan tüplerini yanına alıp çıktı.

"Kızım biraz konuşabilir miyiz " diye sordu Azat bey o kadar içten bir şekilde söylemişti ki kızım kelimesini ilk defa bu kadar güzel hissettirmişti bu kelime bana

"Tabi buyurun " dedim içimden fırtınalar kopsa bile dışarı belli etmezdim ben

"Kızım biz eminiz senin kızımız olduğuna sadece senin aklında şüphe kalmasın diye dna testi yaptırmayı kabul ettik"

Ne diyordu bu adam nasıl bu kadar emindi . Bi işler dönüyordu burda benim bilmediğim ama öğreniriz.

"Nasıl bu kadar eminsiniz "diye sordum pat diye

"Benzerliğimiz ve bilmediğin başka şeyler var "dedi konuşmasına devam edecekken telefonumun zil sesi odayı doldurdu . Baktığımda yetimhaneden tanıştığım abim arıyordu .onun adını görünce yüzümde istemeden bir tebessüm oluştu.

Telefonu açıp kulağıma koyunca

Alo abi ben abi deyince azat bey dışında tüm erkekler kaşlarını çattı

Alo ben özel Arsen hastanesinden doktor Rana yılmaz acil durum numarasında siz vardınız bu yüzden sizi aradım

Noldu abime dedim telaşla onlarda bu telaşıma anlam veremeyecek baktılar

Abiniz kolundan vurulmuş şu anda Hastanede

Ne nasıl vurulmuş ben hastanedeyim kaçıncı katta şuan derken ayaklanmıştım.

3.katta 210 numaralı odada

Teşekkürler dedim ve kapattım

"Test sonuçları çıkınca haber verirsiniz benim gitmem gerekiyor " dedim aceleyle

SEYRA KOMUTANDonde viven las historias. Descúbrelo ahora