-ONE-

170 0 1
                                    

"One hundred forty eight , po ang lahat!!!sige na po maganda po ang mga yan!"

Masiglang wika ni NaNaMi, habang hawak ang ang floral dress na binebenta .

"Nako Ija..ang mahal mahal naman, wala bang tawad ito?"

"eh mura na po yun, maganda pa ang tela at makapal po ito.bagay na bagay nga po sa inyo eh!nako sayang po Ate"

napabuntong hininga ang ale at muling sinipat ang damit.

"Balikan ko na lang ineng, magtitingin muna ako sa iba"

"Nako Ate!!! sayang naman to..wait lang po!"

Pero umalis na ang Ale, at naiwan syang napapabuntong hininga na lang..

"Bili na po kayo!! Mura po ang mga damit dito branded pa po! Bili na!"

Nagpatuloy sya sa pagbebenta.

"Huy NaNaMi"

"Uh?"

Untag sa kanya nang kaibigan na si Jessi.matagal na nya itong ka business partner sa ukayan nila na binebenta dito sa bangketa.

"Alam mo feeling ko mahina ang market strategy natin kasi look , wala naman bumibili sa'tin eh..kanina pa nga tayo dito..namamaho na tayo sa pawis"

"Ano ka ba Jessi, kerry lang yan saka diba kakastart pa lang nitong business natin kaya ganito..don't worry makakahanap din tayo nang customers"

"Tsssk..sayang no..eh hindi ka naman dapat naghihirap nang ganyan eh, kung hindi lang nasira ang papa mo sa company na matagal nilang finounder,..aba..isa sya sa mga BiG Stock Holder nang MG Finance Corp., tapos bigla nakuha sa kanya ang lahat"

"Jessi.."

"Sabagay,, sino ba mag aakala na gahaman ang ugali nang Yoli na yun!--"

"Jessi!"

I stopped Her.

"Sorry naman."

Pagtatampo nito.
Napahilot ako sa noo.

"Masyado naman kasi maaga para mag spill ka dyan..saka na natin yan pag usapan"

"Ay Oo nga! Unang chapter, bad moments agad!"

"Hahaha.Yqeeez..loka loka ka"

Nagpatuloy na lang sila sa pagtitinda.
By the way, konteng pakilala lang, I'm Natalie Marie Lacañas..they called me NaNaMi, maliit daw kasi ako na parang anime, at maganda daw ang mukha ko na parang sa anime,..
Huh?hehehe.sensya na guys sila nagsabi non ha.
Mmmm...sa ngayon were living in a very simple life,.. may sakit na si Papa at mahirap na din alagaan, like si Mama din na may highblood. Sina Ate naman may sari sarili nang buhay..may asawa na sila...ako na yata ang tatandang dalaga sa pamilya namin.
Sakin na kasi naiwan ang responsibilidad kina Mama, Papa.
Pero okay lang naman sakin yun, hindi naman na ako umaasa pa na may prince charming pa tinakda para sakin.susquu!I'm 3o years ,to believe in fairytales!..
Saka..malas ako sa lovelife,sa career,..I think..sa lahat.

"Ano ba!bakit ba ang tagal tagal naman nang pagkain na yan!ano ba!"

Nagmamadali si NaNaMi pagkapasok sa bahay,agad na tinanggal nya ang bag saka lumapit sa nagngangalit nanaman na Ama.

"Pa!sorry, kakadating ko lang"

Tinabig nito ang kamay ko.

"Ang babagal nyo kahit kailan!nagugutom nako eh!ang Nanay mo umalis nanaman!"

"Ba-baka po nasa tindahan lang ."

Natitigilan ako na pigil ang sarili.
Sanay naman na ako sa ganito.

"Nandito na ..bumili nga ako nang pagkain mo eh"

Syang pagpasok naman ni Mama.may dala ngang pansit saka bibingka.

"Maaa...sabi naman na senyo na wag nyo na iniiwan ang Papa.."

"Eh nagugutom nga,bumili muna ako"

"Wag na!di bale na!.mga wala kayo silbi eh!tama na!kayo na kumain nyan!"

"Ano ka ba naman Narding,..hindi naman ako makakilos nang mabilis diba, alam mo naman na mahina din ang mata ko at madali ako mag alta presyon---"

"Eeeh mga wala kayo kwenta!!walang silbi!"

"Ano!??wala pang silbi ?eh halos maghapon ikaw ang inaasikaso dito!kandahaba na nga ang listahan nang utang ko sa tindahan dahil sa pangungutang nang pera para sa gamot mo!"

Hindi ko alam kung pano sila pipigilan at nagsimula nanaman sila mag riot.

"Maaaa...ano ba..tama na yan..nakakahiya sa mga kapitbahay,palagi na lang ganyan na nagbabangayan"

"Eh anong gusto mangyari nang Tatay mo!? Wala pang silbi sa kanya ang mga ginagawa natin para sa kanya!"

"Maaaa...alam mo naman si Papa diba?may sakit sya-----"

"Walang may sakit!wala akong sakit!tumigil na nga kayo!matutulog na lang ako!"

Sinubukan ko syang alalayan dahil patumba tumba na ito pero tinabig lang nya ako.

It's okay..I'm not hurting..sanay nako sa ganito..matagal nang..nawala ang mabait, at malambing kong Papa..

Muli ay tinigasan ko ang aura nang mukha ko.

"Hay nako..ang mabuti pa yata,ipauwe na lang natin yan sa mga kapatid nya!"

"Maaa...alam mo naman na hindi sya dun maalagaan eh..okay na dito na sya.."

"Bahala ka..ikaw nga hindi ka na nakapag asawa..tignan mo mukha ka nang Manang jan kaka asikaso sa Tatay mo"

Inayos ko ang eyeglass ko saka ang halos malaglag nang pagkaka bun nang buhok ko. Nakaover sized jacket din ako at leggings

"O-okay lang naman ako Ma..ayoko pa mag asawa".

"Nakaaa..mag ayos ayos ka kasi..nang maligawan ka nang mayaman at mapagamot na ang TaTay mo nang maayos..hindi kasi na mamaintain ang record nang diabetes nyan"

"Ayoko Ma..ayoko nang lalaki"

"Ano?ano ka tomboy?kayo ba ni Jesi?"

Bigla napunit ang ngiti sa labi ko saka napayakap dito.

"Hahahaha.alam mo Ma, kahit ganito tayo, palaging magulo?masaya ako.kasi kasama ko pa kayo..kaya okay lang sakin kahit wala nang lalaki ang dumating sa buhay ko"

"Kuuuh..wag naman anak..gusto ko may magmamahal sayo at mag alaga din..bunso yata kita"

Napangiti ako nang maluwag lalo at mahigpit na yumakap lalo dito.

"Okay na po ako..I don't need any traumas more"

"Oi..engles yan ah..hindi n tayo mayaman anak..hindi na tayo kasama sa mga Elite Industry..."

"hahahaha!Mama talaga..wala naman po sakin yun..pagsawaan nila ang yaman na yun, madali lang naman yun maubos..unlike nang love ko para senyo..it's forever.."

❤❤❤❤❤

----------

Hi Guys!!!another story published para sa lahat nang matatatag jan na kailangan pa din nang kilig!
Heto na yun oh!
Read,vote and share na po!!!.
Power!

Marry Me, Or MARRY MEWhere stories live. Discover now