Ruh Yarası

bizim suçumuz değil...

Selammm yine geldim nasılsınız? Ben iyim😉 umarım sizde iyisinizdir 🤍 yorum yaparsanız çok mutlu olurum iyii okumalarrrrr 🤍❄️

Dışarıda oturmuş konuşuyoduk ve artık ağlamıyoduk, bu bizim suçumuz değildi çünkü....

"Evet, kahveleri getirdim"

Ege içimiz ısınsın diye kahve yapmıştı ilk Emre'ye uzatı

"Alsana olum ne bekliyosun azına mı veriyim?"

"Pardon, teşekkürler"

"Gece al güzelim"

"Saol"

"Vera sende al"

Vera bişeyler düşünüyodu, öylece yere bakıyodu. Koluna dokunup

"Veram bak Ege kahve yapmış al hadi"

Böyle konuştuğuma bakmayın aslında  iyi filan değildim sadece öyle gözükmek istiyodum, ayrıca o kadın her naparsa yapsın artık umrumda değil di ama Vera'nın annesi....

Vera annesine çok düşkündü

"Kahvemi?"

"Evet güzelim al" dedim

"Saol"

Vera'ya verdikten sonra yanıma gelip oturdu.

"Gece"

"Efendim"

"Ben bunu anneme nasıl söylicem? ba..babamın aldatığını."

Baba kelimesinde ki zorlanışı. Evet Verayla bu yüzden hep en iyi ikili olduk, biz birbirimizin yansımasıydık çünkü. Birimiz kötüyken birimiz iyi olmalıydı; zorun daydık, yoksa bizi bu çöplükten kimse kurtaramazdı, bizim bizden başka kimsemiz yoktu...

"Gece biz neden hiç mutlu olamıyoruz? bizim neden mutlu ailelerimiz yok?" diyip gözlerini silmişti

"Hişt öyle konuşma lütfen, ben varım."

Elimdeki kahveyi bırakıp, veraya sarılıp saçıyla oynamaya başladım. Emre, Ege'nin koluna vurup kulağına bişey söyledi duymadım ama Ege kafasını salayıp bişeyi onaylamıştı.

"Peki öyleyse" diyip emre elerini birbirine vurmuştu, Verayla anlamsız bi şekilde ona bakıyoduk

"Öncelikle özür dilerim. Böyle bi durumdayken bunu söylememden dolayı beni yargılicaksınız biliyorum ama-"

Vera, Emre'nin sözünü kesip omzumdan kalkmıştı

"Dünyanın sonu değil. Böyle olmalıymış ve oldu onların hataları yüzünden ben acı çekmeyi hak ettmiyorum"

Vera bana dönüp

"Biz bunu hak ettmiyoruz gece, unutup gidelim, zaten hiç aile olmamıştık ki"

"Vera sen iyiysen bende iyi olurum ve evet biz hiç bi zaman aile olamadık"

Vera gülümseyip bana sarıldı bende sarıldım ve gülümsedim, sarılma bitince Emre'ye dönüp

"Seni dinliyorum Emre"

Emre gülümseyip

"Vera"

"Hım?"

"Ben seni seviyorum"

"Nee"

"Duydun, uzun zamandır senden hoşlanıyorum, eğer seninde bana karşı duyguların varsa neden denemiyoruz ki?"

Vera'nın ellerini tutmuştu

"Emre bende senden hoşlanıyorum"

"Ne"