Mafya'nın Aşkı

♧Kimseye Ait Olamazsın♧

Mert ile aynı anda geldik. Bazen böyle denk getirebiliyoruz.

Doktor muayene etti, ve hiç bir sorun yoktu.

"Bak sana dedim iyiler diye sen dinlemedin."

"Olsun içim rahat etsin istedim."

Gülerek ona baktım. Buradan ayrıldık, tekne ile açıldık. Gece burada yemek yiyecektik. Lalin de Çiğdem anne de birazdan gelecekti. Ben gelsinler istedim.

Hava kararıyordu, Mert ile teknenin ucunda oturuyorduk. O ayaklarını uzatarak oturuyordu. Bende dizine yattım. Saçlarım ile oynuyordu...

"Şimdi ne oldu ona?"

Kısa bir sessizlik oldu, nefes verip;

"Artık hayatımızda yok, bu yer yüzünde de yok."

Kafamı kaldırıp ona baktım. Bana eğilip, öptü ve;

"Sana zarar verenin, yer yüzünde yeri olamaz. Bu kim olursa olursa olsun asla değişmez."

Tekrar öpmeye başladı...

Ondan artık kurtulmuştuk, o yoktu artık. Onunla olan geçmişim de yoktu artık...

1.5 AY SONRA;

Mert 5 gündür yoktu. Önemli görüşmeleri varmış ve yurt dışına gitti. Ömer'i de yanına aldı. Çok özledim onu, hiç konuşmadık da diyebilirim. Telefonları hep kapalıydı. Bende evde sıkılmaya başladım, işlere gidebilecek gücüm yoktu. İstesem de gidemiyorum, vücudum çok ağırlaştı. Sadece Esra önemli bir şey var derse gidiyordum.

Evde baya bir sessizlik vardı. Lalin okula gitti, Çiğdem anne de Alya teyze ile geziyor. Bende evde koltukta oturdum patlamış mısır yiyordum.

Bir tane film izliyordum, konusuna bakmadım.

Filmin ortasında ağlamaya başladım. Çok duygusaldı. Konusu da;

Evli bir çift var ama onları izleyen bir adam var. Evli olan adamı her zaman kıskanıyor. O deli adam, kadına çok aşık ama kimse farkı da değil.

Daha sonra adam onlar çok mutlu diye kadını öldürüyor. Çünkü kadın kendisi ile değil, başka adamla da olmasını istemiyor. Kadını ormanda araba kazası yaptırarak öldürüyordu.

Sonra küçük kız da öldüğünü öğreniyor ağlıyor.. Adam şizofreni hastasıymış. Öyle olaylar gelişiyor...

Ben o küçük kıza daha çok üzüldüm. Hüngür hüngür ağladım..

Kızlardan birisi yanıma geldi oturdu.

"Eftelya hanım iyi misiniz?"

Ağlayarak kafamı salladım. Bana bir şeyler anlattı filmi de kapattı.

"Dur ya ben izliyorum ne olacak o kıza izlemem gerek."

"Ama Eftelya hanım ağlıyorsunuz olmaz. Mert Bey ne dedi giderken size, asla ağlamak yok dedi."

Açtırmadı bana filmi. Ona filmi anlattım, o da üzüldü. Bu kız da sürekli benimle uğraşıyor, dadım gibi oldu. Ama tek onunla konuşunca rahatlıyorum evde. Tek güvendiğim o.. Onunla iyi anlaşıyorum.

Sonra arkamda Esra'nın sesini duydum.

"Sen yine filme mi ağlıyorsun?"

Arkamı döndüm. Hemen yanıma geldi.

"Ama nereden bileyim böyle olduğunu. Kız annesiz kaldı.."

Oturdu bana sarıldı.

"Kuzum film o, gerçek değil.. Sen bir daha film izleme en iyisi.. Eniştem olmadığı için bu kadar ağlıyorsun değil mi?"