VAMPİR BTS

♡4.BÖLÜM♡

Uyandığım da yine aynı odadaydim. Bu sefer omzum çok ağrıyordu çünkü jungkook çok uzun ve sert isirmisti beni.

Aklıma Pelin geldi. Yatakdan yavaşça kalkıp odadan dışarıya çıktım.

Şansıma suga geldi.

Y/N: Pelin nerede acaba

Suga: jimininki mı?

Y/N: o jiminin ki değil.

Suga: öyle oldu bile. Her neyse Senin odanın yanın daki oda.

Dedi bende bir şey demeden hemen o odaya girdim. Pelin yatakda dogrulmus bir şekilde cama bakıyordu.  Sırtı bana dönük olduğu için beni görmedi.

Hemen gidip arkasından sarıldım. Hiçbir tepki vermedi. Çünkü biliyordu benim olduğumu.

Yanına oturdum yüzünü ellerim arasına aldım ve bana döndürdüm gözleri kan çanağına dönmüştü.

Y/N: nasılsın?

Pelin: artık jimin'e bağlıyım

Y/N: özür dilerim. Seni en başından beri bu işe sokmamam gerekirdi.

Pelin: hayır y/n sakin dileme. Hem ben istedim senin yanın da olmayı.
Sadece beni isiricagi zaman çok korktum ve canım çok acıdı. Senin sesin de geldi. Seni de isiridı değil mi?

Kafamı evet anlamında da salladim.

Y/N: sen de şansına kanlı ayın son gününe denk geldin.

Pelin: sana çekiyorum galiba.

Dedi ikimizde gülmeye başladık.

Ben ne kadar şansız bir insan isem pelinde benim tam tersim çok şanslıydı.

Y/N: gel aşağıya inelim hem diğerlerini de tanırsın.

Dedim oda tamam dedi kalkarken hafif inlemisti.

Y/N: senin de omzun ağrıyor değil mi ?

Evet anlamın da kafasını salladı

Pelin: hep böylemi olacak.

Y/N: bilmiyorum. Hem bunları boşver şimdi. Eee yakışıklılar mı

Pelin: yaa y/n.

Y/N: sen gül hep böyle hadi aşağıya gidelim.

Pelin benim aksime daha duygusaldı. Her ne kadar benden daha cesaretli olsa da onun kalbi daha hassastı. O yüzden onu üzmeyi hiç istemezdim.

İkimizde yavaşça yürüyerek salona indik.

Herkes aşağıdaydı her ne kadar onları görmek istemesekte buna mecburdukq. Kendi türlerinden birinin yaptığı hatayı biz niye çekiyoruz.

Tae: gelin bende sizi çağırmaya geliyordum.

Dedi bizde masaya doğru gittik masa 12 kişilik ti. Benle Pelin onlara olan en uzak köşeye geçip oturduk.

Tabaklarimizi kendimizie çekip yedik. Pelin beni koluyla dürtünce ona baktım o ise bana kaş göz ile digerkilerine bakmam gerektiğini söyledi.

Bende çaktırmadan onlara baktım ama bakmamla midem kalktı. Hepsinin elinde iki üç poşet kan torbası vardı ve içiyorlardı. Pelin de bende önümüz deki sandviçleri yemeyi bıraktık.

İkimiz de o tarafa bakmak istemiyorduk. Açıkçası kan görmekten iğrenmem. Hatta kendi parmağımı kesince bile ağzıma götürürüm ama bu farklı bir şeydi. Su gibi içiyorlardı.

Jin: siz neden yemek yemediniz.

Pelin onlardan cekiniyordu hatta bende ama birimizin konuşması zalim di .