Mektup•

50 7 5
                                    

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

~2 Ay Sonra

Artık herkes kabullenmeye çalışıyordu Eren'in ölümünü fakat başaramıyorlardı genç oğlanın yokluğu fazlasıyla hissediliyordu en çokta ikiz kardeşi Akiri için...

Akiri geçen 2 ayda odasından hiç çıkmamıştı neredeyse hiç yemek yemiyordu ancak abisi Zeke ona zorla yedirdiğinde yemek zorunda kalıyordu. Çok kilo kaybetmişti yakın bir zamanda okullar başlayacaktı fakat Akiri okul dahil hiçbir şey yapmak istemiyordu. Eren'in yatağında öylece yatıyor bazen kontrolsüzce dökülüyordu gözyaşları genç kızın...

Annesinin durumu çokta farklı değildi o da ne yemek yiyor ne de konuşuyordu, Eren'in en sevdiği gri kazağına sarılmış kokusunu içine çekiyordu bu süreçte eşi Grisha ona destek olmaya çalışıyordu ama kadının durumu hiç iyi değildi. Henüz mektupları görmemişti kimse aslında masanın görünen bir yerinde duruyorlardı fakat kimse onları görebilecek kadar dikkatli davranmıyordu.

"Akiri yemek getirdim abicim..'

Zeke sesindeki hüznü gizlemeye çalışarak söylemişti, her ne kadar üzgün olsa bile üzüntüsünü tam olarak yaşayamıyordu kardeşine ve üvey annesine bakmaya çalışıyordu onları toparlamaya çalışıyordu kendisinden çok onları önemsiyordu genç adam..

Yavaşça kapıyı kapattı arkasından ve yatakta öylece yatan kız kardeşinin yanına gitti, elindeki tepsiyi yatağın yanındaki komidine koydu ve kardeşinin  yaşlı gözlerini sildi eliyle sıkıntılı bir nefes verdi.

"Akiri hadi doğrul biraz yemeğini yiyelim olur mu?"

"Yemek...istemiyorum" kısılan sesiyle zar zor konuştu genç kız.

"Ama yemek zorundasın değil mi? Eren...seni böyle görmek istemezdi gel önce saçlarını toplayalım sonra yemeğini yiyelim tamam mı?"

Kız istemesede abisini kırmak istememişti onun da ne kadar üzgün olduğunu biliyordu çünkü...

Zeke oturduğu yataktan kalktı masaya doğru yürüdü ve toka aramaya başladı kısa bir sürede bulmuştu fakat , gözüne mektup olduğunu düşündüğü birkaç kağıt takıldı yakından bakmak için uzandı ve eline aldı. Evet bunlar mektuptu,  hepsinin üzerinde birer isim vardı; Mikasa, Armin, Zeke, Akiri ve Carla/Grisha. Kendininkini bir kenara koydu sadece Akiri'ninkini aldı ve tokayla beraber yatağa doğru ilerledi.

Yatakta oturur pozisyonda dışarıyı izleyen kız kendisine gelen abisini fark etti, ona döndü. Elinde bir mektup vardı kız anlayamamıştı. Abisi kızın arkasına geçti ve nazikçe saçlarını topladı sonra ağır adımlarla  yanına oturdu genç kızın.

"Bu mektup sanırım sana yemeğini yedikten sonra oku tamam mı?"

Kız başını sallamakla yetindi ve abisi ona yemeğini yedirmeye başladı.

The Revenge//Levi Ackerman X Reader Modern AuWhere stories live. Discover now