THE LAST CHAPTER ( Slam Dunk)

CHAPTER 14

A/N ( I'm really really sorry talaga, dahil Ngayon lang nanaman Ako ulit nagkaroon Nang time para mag upload ulit Nang bagong chapter... Medyo Hussle Kasi Ngayon eh, first year college na kaya busy palagi... So para Naman makabawi so eto na Yung kasunod! Thank u to the support! I really appreciate it... Love u Guys!!!! )

________

Nasa Overpass si Mitsui habang tahimik na naglalakad para pumunta sa praktis nila nang biglang mapigtas Ang pagkakatali Nang sintas nito. Pasaglit niya pa iyong tinitigan Hanggang sa mapukaw Siya Nang Isang tunog.

" Hayst, kaaga-aga may ambulansiya nanaman." Wika Niya na Kaagad idinako Ang tingin roon na para bang may kung Ano siyang naramdaman. Bigla siyang nakadama Nang kakaibang pakiramdam Nang Makita Ang kulay puting ambulance na Ngayon ay papalayo na sakaniya.

" Nakakairita baket ba ganito Ang nararamdaman ko Ngayon? Parang may masamang mangyayare." Aniya sakaniyang sarili matapos ay yumuko para ayusin Ang pagkakatali Nang sintas Niya. Pasaglit niya pang tiningnan Ang pinagmulan Nang ambulansiyang Yun Hanggang sa magpasiya na siyang tumayo. Nang saktong may punit na papel na mismong dinala Nang hangin papunta sakaniya kung kayat kinuha Niya Yun bago paman ito mailayo Nang hangin sakaniya.

" Winter tournament? " Bigkas Niya sa nakasulat roon...

" Oo nga Pala, dalawang linggo nalang at magsisimula nanaman Ang winter games." Dagdag pa Niya nasabay nilisan Ang Lugar....

Sakabilang Banda Naman, mabilis na bumalikwas Nang upo si Rukawa habang hinahabol Ang paghinga nito.

" Ano Yun? " Aniya sakaniyang sarili na halos inaalala pa Ang napanaginipan nito... Kasabay nun ay Ang pagtingin Niya sa orasan Malapit sa pintuan Nang kuwarto... Mahigit dalawang Oras na siyang late sa praktis nila kaya Naman minabuti nalamang niyang mag ensayo sa madalas niyang pinagtatambayan. Paniguradong malalagot lamang Siya Kay Akagi kung pupunta pa Siya Ngayon sa Gym Nang shohoku para dumalo Nang praktis ngayong huli na Siya.

Habang sakay Nang bisikleta ay may mabilis na sasakyang dumaan sa mismong dinadaanan Niya. Bahagya Niya pa iyong tiningnan at kunway sa Daan na itinuon Ang tingin.

" Makasalanan Siguro Ang tao, halos oras-oras may isinusugod sa hospital para mabuhay." Yan nalamang Ang nasabi Niya Hanggang sa Hindi na Niya matanaw Ang sasakyang pang pasyente. Lumiko narin Kasi Siya Nang dadaanan kung kayat Hindi na niya iyon pinansin pa...

Samantala.... Agad na itinuon ni Miyagi Ang atensiyon nito sa tumawag sakaniya...

" MIYAGI! " Paglingon ni Miyagi sa tumawag na Yun ay si hanamitchi Sakuragi Pala... May pagtataka siyang tumingin sa gawi nito, Hindi Rin Kasi ito nag practice kagaya Niya at nagtataka Rin Siya sa itchura nito Ngayon.

" Anong ginagawa mo rito? " Ang tanging naitanong lamang ni Miyagi sa binata habang nakaupo... Tahimik itong naupo sa tabi Niya na Siya Namang ikinataka Niya, Hindi Kasi ito Yung tipong tahimik... Kung baga mas maingay pa ito sa riles Nang TREN kung magbunganga, o di kaya nama'y kapag nagyayabang ito.

" Miyagi, baket ba satuwing may nangyayare... Palaging nasakin lahat Nang responsabilidad? " Wika nito na ikinataka Niya...