Uni
ခြံရှေ့မာခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်နေတဲ့ဂျောင်ဂုခြံရှေ့ကအရိပ်ကိုမြင်တော့အမြန်ပြင်အိမ်ထဲ၀င်ကာဧည့်ခံမာခပ်တည်'ဖြင့်မတ်တပ်ရပ်ကာစောင့်နေလိုက်သည်။
"အချိန်မတော်မှပြန်လရအောင်ခင်ဗျားဘယ်တေသွားနေတာလဲ"
လုပ်ပီးစစ်လားဆေးလားသူကျခါတိုင်းညနက်မှပြန်လာပီးအိမ်မာသူတစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့တာတွေးဖူးရဲ့လားတောင်မသိ။
"ခင်ဗျားကိုကျုပ်မေးနေတယ်လေ"
လူကပင်ပန်းတဲ့ကြားထဲဒီလူရမ်းကားကတော့သူအခုရပ်ပိုင်းပင်ပန်းတာတေသိပ်မခံနိုင်အားမရှိသလိုဖြစ်ရတဲ့ထဲ
"မင်းအမေအိမ်ကပြန်လာတာရပီးလား"
"မဖြစ်နိုင်တာလာမပြောအမေအိမ်သွားရင်ဘာလို့ကျုပ်မခေါ်တာလဲ"
ခေါ်ဖို့ကျရောသူကောင်မလေးတေနဲ့ဘဲဖြစ်ပျက်နေပီးဘယ်လိုခေါ်မာသူခေါ်ရင်ကျလိုက်မာမို့လားသူကောင်မလေးတေလောက်သူကိုအလေးပေးဖူးလို့လားစဉ္းစားလိုက်တိုင်း၀မ်းနည်းမူကလှိုက်ခနဘဲ။
"ငါခေါ်ရင်ရောမင်းကလိုက်မာမို့လား"
"ဒါတော့ကျုပ်သဘောလေကျုပ်ဆုံးဖြတ်မာပေါ့အခုကျုပ်ဘယ်လောက်စိတ်ပူ.."
ကျစ်!ဘာတေပြောနေတာလဲဂျောင်ဂုမင်းရူးနေတာလားဘာကိစ္စစိတ်ပူရမာဒီပါးစပ်ကလဲအလိုက်ကမ်းဆိုးကိုမသိဘူး။
ပြောလိုက်ရင်အမြဲထိုအတိုင်းကြီးဘဲသူစိတ်သူသဘောအရာရာအားလုံးကိုသူစိတ်တိုင်းကျကြီးဖြစ်ချင်နေတာမုန်းရင်လဲဉပက္ခာပြုထားလိုက်ပါလားအခုလိုလိုက်မေးစိတ်ပူချင်ယောင်ဆောင်တာကလူကိုမျှော်လင့်ချက်ပေးနေတာနှင့်မတူဘူးလား။
"ပီးတော့ခင်ဗျားအဲကောင်နဲ့အဆက်သွယ်ဖြတ်ပါမဟုရင်ကျုပ်အဆိုးမဆိုနဲ့"
သူကျအိမ်ထောင်ရှိရက်ရည်းစားတေထားတာဘာမပြောရဘူးထယ်ကိုကျဟိုလူမပေါင်းနဲ့ဒီလူမပေါင်းနဲ့သူနဲ့ဆက်ပီးမပြောချင်တော့တာကြောင့်အိမ်ပေါ်တာတက်ခဲ့လိုက်သည်ဒါတောင်လူကိုလှမ်းအော်ပြောနေသေး။
