CHAPTER THREE

245 5 0
                                    

Imee's POV

Umalis ako dahil na-iinis ako. Paano kung may makakakilala sa kanya? Kahit hindi siya pinakilala sa publiko, may posibilidad na may makakakilala sa kanya!


"Manang, bakit ka nag-walk out? It was Aimee, isa pa 'to panira. Naiinis ako, bakit ba?" sabi ko nang nakakainis. Ito naman, galit. "Chill ka lang, manang, para kang tigre niyan," tumatawa niyang sabi, binatukan ko naman siya.

"Alam mo, manang, Louise knows her limits. Nag-enjoy lang ang bata sa labas, ayaw mo ba noon?" she asked me. "Of course, as her tita o tumatayong magulang, gusto ko makitang ngumiti siya," I said.


"Yan naman pala eh, so wag kang magtampo. Nakalimutan niya lang magpaalam kasi nga naglalaro na siya at isa pa, nandoon naman si manang Cecel. Hindi niya pababayaan si Louise," she assured me. Tumango naman ako.


After that conversation with Aimee, it's already lunch time. Hindi pa bumababa si Louise. "Manang, tawag naman po si Louise sa kwarto niya," I said to the maid. Tumango siya, saka umalis papuntang kwarto ni Louise.

Million minutes have passed, sa wakas nandito na sila. "Bakit ang tagal niyo?" sabi ko sa kanila. "Bakit ang high blood mo ngayon, mommy?" fire back nila. Tumatawa naman sa gilid ang dalawa. "Sige, tumawa kayo ng ma-utot kayo," I said, naiinis na ako. "Hali na kayo, kakain na. Ang tagal niyo kasi, si Louise lang naman pinatawag ko, bakit pati din kayo?"


"Halina, nandito na tayo at makakain na". Mommy said. Wala na kaming magawa kundi umupo. Wala e, si Imelda na ang nagsabi. Aimee lead the prayer and after that, kumain na kami. Napansin ko na tahimik lang si Louise.

"Okay ka lang, Louise?" I asked her. Napalingon naman sila sa akin at kay Louise. "Ha?" Sagot niya. "Bingi ba 'to!" I said, "Okay ka lang ba?" "Opo, I'm fine," tipid niyang sabi. "Hays, alam kong kasalanan ko 'to, ihh."


"Lou, I'm sorry if you feel I'm mad at you. Tita is just concerned kasi you're outside and you didn't let us know na mag-groceries kayo but you went to the arcade din pala. I'm just worried baka may makakakilala sayo and then they will hurt you. I'm sorry, Lou. I apologize."

"Tita, it's okay lang. Ako dapat mag-sorry, ihh. Sorry, tita and fam, if I made you feel worried. I was just happy earlier kasi, that's why I forgot to paalam sa inyo. Promise hindi na mauulit. Sorry, tita ko," she said.

"Okay, apology accepted. Basta you promised to us you'll not do it again," I said.

"Promise, tita." After that, kumain na ulit kami and teased each other. We laughed and ate that time. I'm so happy seeing Louise being happy. Ewan ko ba kay Irene. Sinisi niya kasi kay Louise lahat ng nangyari before. And I pity the kid, walang kaalam-alam. Louise is so genuine, kind, and masunurin na anak. Kailan kaya niya mararanasan na magiging ina si Irene.

After our lunch, pumunta naman kami sa mga rooms namin. I was just reading some books lang and then I was interrupted by a voice downstairs. Lumabas ako sa kwarto ko to check kung bakit ang ingay.

As I walked downstairs, I saw Louise hiding at the back of the chair. While Aimee was leaning against the wall with her eyes closed. Siguro taya si Aimee. Hahahha. Nilabas ko ang phone ko at pinicturan sila. Pinost ko naman sa IG ko.

(Imaginin niyo na lang - author)


Hinayaan ko muna sila at pumunta sa kusina because I feel thirsty. Pagkatapos kong inumin, naghanap ako ng pwedeng maging snacks. Paniguradong gutom yung dalawa. Sakto naman, may nakita akong pagkain dito at hinanda ko lang. Gumawa na rin ako ng apple juice.

Pagkatapos kong mag-prepare, pumunta na ako sa sala at pinatigil na sila. Tigilan na 'yan, tignan niyo pawis na pawis na kayo. "Hi tita," sabi ni Louise. "Hi Lou, bihis ka muna doon at ikaw din Aimee, nang makakain na kayo nitong snacks." Sinunod naman nila ito.


Apologies for any grammatical errors. I hope you like it. Don't forget to vote. Thank you!

Broken Soul حيث تعيش القصص. اكتشف الآن