My Innocent Maid (VIOUS SIBLINGS SERIES #1)✓

CHAPTER 31

"Sa ibang lalaki iyang anak niya! Gusto niya lang ipaako sayo! Are you out of your mind, Sage!"mababakas na ang pagtitimpi sa boses ni Ma'am Sandra.

"I agreed, Sage... Who knows?"sabat pa ni Faith sa likuran niya.

Agad naman nagpantig ang tenga ko dahil sa kanilanh pagbibintang sa akin. Really? How did she say so na sa ibang lalaki kung ang anak na niya mismo ang may alam kung ano ang nagawa namin sa makalipas na dalawang buwan?

The fuck for accusing my baby to other men!

Napailing naman ako dahil sa dismayado, makikita din sa mga mata ni Sage ang pagkalito. Wala din pala silang pinagka-iba sa mga mayayaman. Hindi porket mababa lang kami sa kanila ay pwede na silang manlait ng kagaya nilang tao.

O baka naman hindi na sila tao. Dahil masyado silang mapagmalaki kung ano ang meron silang lahat. May pagkadismayadong napatingin ako kay Sage.

"Kagaya din naman pala kayo ng ibang mga mayayaman."panimula ko. "Masyadong mapangmataas na akala mo naman ay hindi nakatapak sa pagiging matapobre."diing bigkas ang mga salitang iyon.

"Aba't bastos kang bata ka—"i cut her off.

Wala na akong pakialam pa kung Ina pa siya ng mahal ko. Siya naman ang nauna, kaya gusto ko ako lang ang tatapos sa mga salitang binitawan niya.

Gusto ko ding ipaglaban ang karapatan ng anak ko... Na magiging apo niya, but i will never give them a chance to touch of my son's hand if ever darating ang araw.

"Bakit ma'am, sa totoo naman diba?"iniisang tinignan ko silang lahat.

"Get out!"nanggagalait niyang sigaw."I said get out and never come back!"

Kaagad akong tumalimang tumayo. Binabalewa ang panginginig ng mga tuhod ko. Kaagad kong kinumpos ang sarili at tumikhim at tinignan ng malamig na tingin si Sage.

"I pleased. I bow down my head at lumuhod sayo. Pero ang ginawa mo lang ay tumayo diyan at tignan ako na para bang isang pokpok! Tapos naniwala ka pa sa mga sinasabi nila?"I sarcastic laughed. "Na kesyo hindi mo anak 'to? Then sino ang nagputok kung ganon? Ano yun multo?!"i angrily shouted at him.

Ngayon pa ba ako mahihiya sa kanila. Sila na mismo ang hindi nahiya sa kalagayan mo na meron ako. Hindi nila alam ang respeto dahil they didn't even hear my side puro sila kuda.

"Heto ang tatandaan mo."madiing bigkas ko sa kanya."Hindi kita ipapakilalang ama. Ipagdadamot kita sa kanya at mas lalong ayoko na ding makita yang pagmumukha mo. And this?"itinaas ko ang kwentas na tinanggal ko na.

Ibinato ko sa kanya, sa mismong mukha niya."I don't want that promise, you told me while we are looking the stars. It's disgusting."huling saad ko bago ako tumalikod.

Nakita kong lalapit na sana si Misty sa akin. Makikita din sa mukha niya ang pagkaguilty na hindi ko alam para saan iyon. Tipid ko na lang siyang nginitian, hindi ko na din tinignan pa si Tiya Meling dahil alam kung mas lalo lang siyang na disappoint sa akin.

Pumasok ako sa bahay na iyon dati para sa pamilya ko at mga kapatid ko. Pero ngayon aalis ako doon ng masakit ang dibdib hindi dahil sa pamilya ko kundi sa minahal kong lalaki.

As one last looked at the mansion, i composed myself and take a breath. I know this isn't goodbye, but i hope that i don't see you again.

Gabi na. At mukhang uulan pa. Really? Gusto mo din mag-emote kagaya ko? Sobra nga talangang malas ko ngayon araw na 'to para akong tuta na hindi alam kung saan pupunta. Sobrang dilim na kahot isang poste ng ilaw ay wala.

Pagak ang natawa sa kalagayan ko. "Grabe ka sa akin! Gusto ko lang naman makapagtapos ang mga kapatid ko pero iba naman ang ibinigay mo itahak ko kaya ano! Heto na ako ngayon, maghihirap!"sigaw ko sabay nakatingala sa langit.

"Gusto ko ng maayos na buhay...hindi iyong  mas lalong bababa ako ng ganito..." mahinang usal ko sabay salampak sa gilid ng kalye.

Hindi ko an alam kung nasaan ako basta lumakad lang ako ng lumakad. Hinaplos ko ang tiyan ko."Sorry kaagad anak ha, mararanasan mo ang ganito... Pati na din ang hindi kompletong pamilya.."mahinang usal ko sa kanya."Pero tatandaan mo na kaya kong maging ina at ama sayo.. hindi natin kelangan ng kagaya niya."garagal ng boses na ani ko.

"Lagi mo lang tatandaan na, mama always right here for you. Hindi ka iiwan, at kapag dumating ang panahon na makikita natin siya ipagdadamot kita... Kase akin ka lang.. Kay mama ka lang, hmm?"naramdaman kong may sumipa sa tiyan ko.

Kaagad nagliwanag ang mga mata ko dahil doon. Nagbabadya dahil sa saya. Naririnig ako ng anak ko. Ang sarap sa pakiramdam, ang tawagin siyang sarili kong anak.

Ganito pala ang ibig sabihin ni mama dati. Na sobrang blessings daw kaming mga anak niya at nahahawakan niya kami ng ganito at napalaki niya kami ng maayos. I know what she feels now. Gusto ko din gawin ang mga ginawa niyang paghihirap sa amin dati.

Dapat hindi ako sumuko, dahi hindi na lang ang sarili ko kundi may kasama na ako ngayon at iyon ay ang anak ko...

"Mahal na mahal kita anghel ko.."nakangiti kong saad.

"Arianna?"pukaw ng kilala kong tinig na iyon.

venomoustail