MAHV VE SAHV
Mahv ile kötü huyları terk eyleyip, yok ederek çıkmak; Sahv ile kendine gelerek uyanmak...
Azap melekleri mi? Rahmet melekleri mi? Sevda bahçende ayrılık ateşini hatır kırarak yakarsan kalbe ateşler düşürürsün. Gönlüne akseden mahir duygular ile nefsine hakim olmazsan, uygun olmayan rüzgarda kasırgaya sebep olursun. Suret bağlarını töhmet altında bırakırsan sır bağlarını çerağ ile yakarsın.
Farkında bile değilsiniz, yaktığınız cefa madeninin içinde alev aldığınızın. Kin ehlinden çirkinliklere bürünerek berzah âlemine düşenler hor ve hakir görülmeye mahkûm olanlardır. Ruhun bedende can bulduğu dünya hayatında cebir ve zulmü kendine hak görüp gaflet bulutları arasında kabiliyetsiz ve basiretsiz davrananlar nifak rengiyle korkuyu besleyenlerdir.
Üç azılı düşman olan hırs, şehvet ve öfkeye karşı akıl kanatlarını siper ederken, iman bahçelerinde hiçliğe yaklaşmak. Hezeyan, endişe ve korkudan gönlünü arıtmak, ezelden ebede gevher güneşiyle parlamak. Gerçeklik durağını yurt edinerek, gaflet perdelerinin ardındaki vesvese pamuğuna sarılı manevi kirlere gönlüne saptırarak nefis rüzgârına meyledenler kahır zehrini yudumlamaya hevesli olan canlardır.
Anlayış, vehim, düşünce, hayal ve hafıza görünmeyen duygularımızdır.
Nefsiniz nefesiniz olmasın. Merhamet bulutlarınız manevi kırıklar ile dolmasın. Sabır dağında gönül eviniz yıkılmasın. Safa meclisinizde gönlünüze doğan hilim güneşi vuslat incilerine kavuşsun.
Sureti yansıyan gizli günahların hasislik ile baş göstermesi. Şehvet ateşini ele geçiren öfke rüzgârı hakikat küpesini nefis aslanına boyun eğerek söküp atar. Hakikate erişip günahlardan arınmak yerine kimi insan ağzına gem vurarak gark olmayı marifet saymıştır. Hakikat güneşi terazinin ibresini gönlünde parlayan ışığa toprağını temizleyerek manevi zevk ile lütuf şerbeti yudumlamak için çevirirken Gönül göze yol gösterir. İyiye ya da kötüye... İsteği ne yönde ise... Göz bakar, gönül derk eder.
Mukadder bela yaratılış meşrebinin açığa vurulmasıyla ortaya çıkar. Harap olmuş gönülden gaflete düşerek ümit kesmek manevi feyizden mahrum olmaya sebep olur. Düşüncenin coşkunluğu ile inciler yağdırmak akıl güneşinin parlamasına vesile olur.Adsız Bölüm 9
